ساختمان پارلمان اروپا در استراسبورگ

شهر استراسبورگ فرانسه محل رسمی اجلاس پارلمان اروپا است. ساختمان لوئیز وایس، فقط برای برگزاری جلسات چهار روزه که به صورت دوازده بار در سال تشکیل می شوند مورد استفاده واقع شده و باقی کارها در بروکسل و لوکزامبورگ صورت می گیرند.

سفر به شهر تاریخی استراسبورگ در تورهای فرانسه

ساختمان‌های پارلمان در محله اروپایی شهر قرار دارند که سایر ارگان‌های اروپایی جدا از اتحادیه اروپا نیز در آن حضور دارند. امروزه ساختمان اصلی این نهاد، «لوئیز وایس» (Louise Weiss) است که در سال ۱۹۹۹ بازگشایی شد. ساختمان لوئیز وایس در منطقه واکِن (Wacken) استراسبورگ، در جنوب شیلْتیگْهایم (Schiltigheim) واقع شده است. پروژه ساخت این نهاد حدود ۴۷۰ میلیون یورو هزینه در بر داشت و گنجایش ۷۸۵ نفر اعضای پارلمان و ۶۸۰ نفر بازدیدکننده را دارد. ۱۸ اتاق اجتماعات دیگر و همچنین ۱,۱۳۳ اداره پارلمانی جزو سایر امکانات در نظر گرفته شده اینجا هستند. لوئیز وایس از طریق یک پل پیاده‌رو به ساختمان‌های «وینستون چرچیل» و «سالوادور دِ ماداریاگا» متصل می‌شود.

با مساحتی بیش از ۲۲۰,۰۰۰ متر‌مربع و برج ۶۰ متری شاخصش، این ساختمان یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های استراسبورگ محسوب شده که از بسیاری نقاط شهر دیده می‌شود. لوئیز وایس توسط یک تیم پاریسی از معماران طراحی شد. بعد از تائید شدن پروژه در یک مسابقه بین‌المللی در سال ۱۹۹۱ ساخت آن به سفارش «جامعه توسعه و تجهیزات منطقه استراسبورگ»، به نمایندگی از انجمن شهری استراسبورگ در می سال ۲۰۰۵ آغاز شد. با بیش از ۱۲ جرثقیل که هم‌زمان کار می‌کردند، می‌شد ادعا کرد که آن محل یکی از بزرگ‌ترین محوطه‌های ساختمانی آن دهه از اروپا بود. بازگشایی ساختمان در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۹۹ توسط رئیس‌جمهور وقت، «ژاک شیراک» و رئیس پارلمان، «نیکول فونتن» انجام شد.

ساختمان لوئیز وایس به خاطر طراحی داخلی پیچیده‌اش مورد انتقاد واقع شد: «این مکان دیدنی در استراسبورگ کاملاً شفاف است اما پیدا کردن مسیر در آن کار راحتی نیست؛ بین طبقات مختلف پل‌هایی در نظر گرفته شده اما نمی‌توانید کاملاً مطمئن باشید که آن‌ها به کجا می‌روند». زمانی که این ساختمان بازگشایی شد به خاطر تیره بودن و سختی پیدا کردن راه در آن محکوم شد و پس از آن نیز انبوه مشکلات مخابراتی و مشکلات فنی بالابرها به این بدنامی‌ها اضافه شدند. رئیس پارلمان، نیکول فونتن ترجیح می‌داد تا ۹ ردیف پلکان تا محل کارش را پیاده طی کند تا در آسانسورهای خراب گیر بیفتد. در سال ۲۰۰۲ منبع آب ساختمان‌ها به خاطر استفاده نشدن در بیشتر سال، به بیماری لژیونر آلوده شد و در سال ۲۰۰۸ سقف اتاق اعضا فرو ریخت.

برج این ساختمان که به صورت تعمدی نیمه کاره رها گردید، تبدیل به یک نماد پر‌رنگ شد، زیرا که این برج به سمت شرق بود (به سمت اروپای شرقی) که تا زمان اتمام ساختمان هیچ کشوری از آن قسمت وارد اتحادیه اروپا نشده بود. چهره‌های سرشناس شهری اعتقاد داشتند که این ساختمان از نقاشی «برج بابل» پیتر بروگل (نسخه وین) الهام گرفته شده است. به‌هرحال هم نقاشی و هم ساختمان هر دو از ویرانه‌های کلوسئوم الهام گرفته شده‌اند.