آشنایی با بهترین جاهای دیدنی ناپل در یک نگاه

جاهای دیدنی ناپل ترکیبی از تاریخ، فرهنگ و هنر را به بازدیدکنندگان ارائه می دهند و تجربه ای عمیق از هویت اصیل این شهر به یادگار می گذارند.

ناپل شهری پرشور و رنگ در جنوب ایتالیاست که با تاریخ کهن، فرهنگ زنده و غذاهای بی‌نظیرش، دل هر مسافری را می‌برد. قدم زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های قدیمی این شهر، تماشای بناهای باشکوه باستانی و چشم‌اندازهای بی‌نظیر از دریای مدیترانه، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برایتان رقم می‌زند. اگر به دنبال مقصدی خاص در تور ایتالیا هستید که ترکیبی از ماجراجویی، هنر، تاریخ و طعم ناب ایتالیایی را در خود داشته باشد، ناپل انتخابی فوق‌العاده است. در ادامه، با بهترین جاهای دیدنی ناپل، این شهر شگفت‌انگیز آشنا شوید و دلیل محبوبیت آن در میان گردشگران سراسر جهان را کشف کنید.

جاهای دیدنی ناپل

۱. تفرجگاه ساحلی و قلعه اوو

در امتداد ساحل، در مسیر تاریخی به‌سوی دریای مدیترانه و جهان، می‌توان شور و حال این شهر باعظمت را احساس کرد. بندر ناپل به‌وسیله‌ی مجموعه‌ای از دیوارهای ساحلی به دو بخش اسکله‌ها و حوضچه‌ها تقسیم شده و همواره پر از جنب‌وجوش است. تفرجگاه ساحلی ناپل با ۲.۴ کیلومتر طول، در امتداد ساحل و خیابان‌های ویا پارتنوپه (Via Partenope) و ویا فرانچسکو کاراچولو (Via Francesco Caracciolo) در محله‌ی کیایا (Chiaia) واقع شده و دید بسیار خوبی از بندر به کوه وزوو دارد.

در این تفرجگاه کافه‌ها و بستنی‌فروشی‌های فراوانی به چشم می‌خورد. گشتی در اینجا بزنید و از حال و هوای سرزنده‌ی آن لذت ببرید. به‌علاوه، امتحان طعم پیزای اصیل ناپلی را نیز فراموش نکنید. در انتهای خیابان ویا فرانچسکو کاراچولو و باریکه‌ی منتهی به دریا، قلعه‌ی اوو (Ovo) با قدمت تقریباً ۸ قرن به چشم می‌خورد. اوو قدیمی‌ترین قلعه در ناپل است. نمای بندر، کشتی‌ها، خلیج و کوه وزوو از میان خرابه‌های این قلعه زیباتر است و موزه‌ی قوم‌شناسی ماقبل تاریخ در این محوطه از سرامیک‌ها و دیگر آثار متعلق به ناپل باستان میزبانی می‌کند. برای ورود به موزه و قلعه نیازی به پرداخت ورودی نیست و این دو جاذبه نیز به‌مانند تفرجگاه ساحلی ناپل کاملاً رایگان هستند.

۲. کلیسای سن سورو (سنسورو)

کلیسای سَن سِوِرو (Sansevero) به‌عنوان یک کلیسای خصوصی برای خاندان سن سورو در سال ۱۵۹۰ میلادی ساخته شد. خاندان سن سورو بعدها از این کلیسا به‌عنوان مقبره‌ی خانوادگی استفاده کردند. کلیسا در قرن هجدهم با ظرافت فراوان به سبک معماری باروک، از سوی ریموندو دی سانگرو (Raimondo di Sangro) و شاهزاده‌ی سن سورو مورد مرمت قرار گرفت.

از میان مجسمه‌هایی که شاهزاده سفارش داده بود، زیباترین آثاری که با ظرافت تمام خلق شده بودند، «مسیح مستور» اثر سامارتینو و دو مجسمه‌ی مرمری دیگر محسوب می‌شدند. دیگر اثری که از یک قطعه‌سنگ مرمری ساخته شد، مردی را به تصویر می‌کشد که در تور پیچیده شده و در حال سقوط است. این اثر به‌قدری با ظرافت تراشیده شده که نمی‌توان باور کرد که از جنس سنگ مرمر است. از دیگر آثار عجیب به نمایش درآمده در این کلیسا، یک جفت دستگاه آناتومی بدن انسان است که سیستم گردش خون و عضلات بدن را به تصویر می‌کشند. این دستگاه‌ها از اسکلت واقعی ساخته شده و در آن‌ها از سیم، ابریشم و موم استفاده شده است.

۳. سرداب های سن جنارو

سرداب‌های قرن دومی سن جنارو (San Gennaro) نیز به‌مانند سرداب‌های روم باستان، هزارتویی از راه‌ها و قبرستان‌ها هستند، اما نسبت به همتایان رومی خود از نظر معماری جاه‌طلبانه‌تر بوده و تصاویر نقاشی زیباتری دارند. این دخمه‌ها در دو سطح ساخته شده‌اند و در طبقه‌ی بالایی نقاشی‌های دیواری متعلق به اواخر قرن دوم میلادی دیده می‌شود. در این سرداب‌ها مقبره‌ی کوچک اسقف‌ها و کلیسای بزرگ زیرزمینی همراه با ۳ دالان تزئین شده با نقاشی‌هایی از قرن‌های چهارم تا ششم به چشم می‌خورد.

این کلیسا در قرن پنجم در نزدیکی سرداب‌ها ساخته شد و اگرچه بارها دستخوش تغییر قرار گرفت، اما همچنان می‌توان از آن به‌عنوان نمونه‌ای نادر از معماری اوایل دوران مسیحیت یاد کرد.

۴. موزه ملی باستان شناسی

موزه‌ ملی باستان‌شناسی میزبان یکی از نفیس‌ترین مجموعه‌های باستانی در جهان است که بسیاری از آن‌ها از حفاری‌های اولیه‌ی شهر پمپی به اینجا آورده شده‌اند. درواقع، بیشتر جاذبه‌های هنری شهر در اینجا قرار دارند. به‌علاوه، این موزه دارای گنجینه‌ی هنری شاهان ناپلی است. از این گنجینه‌ها می‌توان به کلکسیون خاندان فارنزه یا فارنیسه (Farnese) از رم و پارما، کلکسیون کاخ‌های پورتیچی (Portici) و کاپودیمونته (Capodimonte) و آثاری از محوطه‌های باستانی هرکولانیوم و کومای یا کومِی (Cumae) اشاره کرد.

طبقه‌ همکف موزه عمدتاً به مجسمه‌های مرمری نظیر هرکول، مجسمه‌ای ۳.۱۷ متری یافت‌شده از حمام های کاراکالا در روم و بزرگ‌ترین گروه از مجسمه‌های مرمری از دوران عهد عتیق اختصاص دارد. در نیم‌طبقه‌ی بعدی، مجموعه‌ای از موزاییک‌های باستانی از شهر پمپی به چشم می‌خورد که یکی از مشهورترین آن‌ها نبرد اسکندر را به تصویر می‌کشد. در طبقه‌ی اول موزه، مجسمه‌ی اطلس (از اساطیر یونان باستان) دیده می‌شود. در این طبقه همچنین کلکسیونی از مجسمه‌های برنزی از شهر پمپی و منطقه‌ی باستانی هرکولانیوم قرار دارد. در طبقه‌ی اول به‌طور به‌ویژه به دنبال اثر «آپولو چنگ می‌نوازد» باشید؛ مجسمه‌ای که به قرن پنجم میلادی و منطقه پلوپونز در یونان تعلق دارد.

نقاشی‌های دیواری باستانی از دیگر جاذبه‌های این طبقه هستند. ابزارهای برنزی مخصوص آشپزی، کوزه‌های سفالی و مجموعه‌ی بزرگی از آثار متعلق به منطقه‌ی پمپی، ارزش دیدن در این طبقه را دارند.

۵. کاخ سلطنتی و موزه کاپودیمونته

کاخ سلطنتی کاپودیمونته که اساساً به‌عنوان یک شکارگاه برای چارلز سوم ساخته شده بود، تبدیل به اقامتگاه سلطنتی و کاخی برای میزبانی از آثار خاندان فارنیسه شد که به وی به ارث رسیده بود. این کلکسیون شامل پرتره‌هایی از خاندان حاکم، اثر تیتسیانو وچلی، می‌شود و اساس گالری ملی، یکی از برترین کلکسیون‌های هنری در ایتالیا، را تشکیل می‌دهد.

علاوه بر این کلکسیون با ۵۰۰ عکس، آثار کاراواجو، رافائل، بلینی و هنرمندان ناپلی از قرن هفدهم و هجدهم در این موزه دیده می‌شود.

در اقامتگاه سلطنتی این مجموعه، می‌توان مبلمان، پرده‌های منقوش و ظروف سفالی مورداستفاده در دوران خاندان بوربون و ساوُی را مشاهده کرد. اتاق کوچک «سرامیک‌ها» کاملاً با ردیفی از سرامیک‌ها و سفال‌ها پر شده است.

۶. تونل بوربون

بدون شک، یکی از عجیب‌ترین تفریحات در ناپل، کاوش تونل‌های زیرزمینی و ناتمام، موسوم به تونل‌های بوربون، است. کار ساخت این تونل‌ها در قرن نوزدهم و به دستور شاه فردیناند دوم، به‌عنوان راهی برای فرار وی از کاخ سلطنتی به مکانی امن در استحکامات نظامی، ساخته شد.

بااین‌حال، کار حفاری این تونل‌ها هرگز به پایان نرسید و بعدها در خلال جنگ جهانی دوم به‌عنوان یک پناهگاه و بیمارستان اضطراری مورد استفاده قرار گرفت.

دسترسی به این دالان‌های عظیم و تونل‌های ترسناک از طریق تورهای گردشگری امکان‌پذیر است. شما می‌توانید در خلال این بازدید، از آب‌انبارها و وسایل باقی‌مانده از جنگ جهانی دوم، نظیر خودروها و موتورسیکلت‌های قدیمی و همچنین بقایایی از معماری‌های باستانی دیدن کنید.

۷. فروشگاه های مجسمه های سفالی در خیابان سن گرگوریو آرمنو

اگر به دنبال سوغاتی‌هایی هستید که منحصر به این شهر هستند، مجسمه‌های سفالی بهترین گزینه برای خرید در ناپل محسوب می‌شوند. اما قدم زدن در خیابان سن گرگوریو آرمِنو (San Gregorio Armeno) چیزی فراتر از یک فرصت برای انجام خرید در ناپل است و تجربه‌ای از زندگی و فرهنگ محلی برای شما خواهد بود.

در ماه دسامبر می‌توان حال و هوای کریسمس را در این منطقه احساس کرد. مجسمه‌های مربوط به تولد مسیح در کلیساها و مکان‌های عمومی سراسر ایتالیا یافت می‌شوند، اما ظرافت هیچ‌کدام از آن‌ها به‌پای مجسمه‌های ناپلی نمی‌رسد. تماشای انبوه مجسمه‌ها در رنگ‌ها و شکل‌های مختلف، شما را حیرت‌زده می‌کند.

۸. سالن تئاتر سن کارلو

سالن تئاتر سن کارلو (San Carlo) به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سالن‌های نمایش در اروپا و یکی از خانه‌های مطرح اپرا در ایتالیا، به دستور شاه چارلز از خاندان بوربون، در مجاورت کاخ سلطنتی وی، ساخته شد. کار ساخت این سالن در سال ۱۷۳۷ به پایان رسید. سن کارلو علاوه بر یدک کشیدن عنوان قدیمی‌ترین خانه‌ اپرای فعال در اروپا، در گذشته الگویی برای تمام خانه‌های اپرا محسوب می‌شد.

در این سالن نمایش، علاوه بر اپرا، اجراهای دیگری چون کنسرت و رقص باله نیز برگزار می‌شود. سن کارلو علاوه بر شهرت بالای آن به خاطر کیفیت صدا، به داشتن پرسروصداترین و بی‌ادب‌ترین تماشاگران در ایتالیا نیز مشهور است.

۹. کاخ سلطنتی

کاخ سابق سلطنتی که در بخش شرقی میدان پلبیشیتو (Plebiscito) قرار دارد، در سال ۱۶۰۰ به دست دومنیکو فونتانا، معمار ایتالیایی، ساخته شد و بین سال‌های ۱۸۳۷ تا ۱۸۴۱ مورد مرمت قرار گرفت. در نمای مرتفع این کاخ، ۸ مجسمه‌ی مرمری از شاهان متعددی که بر ناپل حکمرانی می‌کردند، دیده می‌شود.

می‌توان در داخل این کاخ، پلکانی از جنس مرمر سفید متعلق به سال ۱۶۵۱، یک سالن نمایش و ده‌ها اتاق با مبلمان، پرده‌های منقوش، اشیاء سفالی و مجسمه‌های متعدد را پیدا کرد. این کاخ همیشه خلوت بوده و می‌توان از راهنماهای صوتی رایگان آن بهره برد. بسیاری از توریست‌ها این کاخ را یکی از برترین و البته مهجورترین جاذبه‌های گردشگری ایتالیا می‌دانند.

۱۰. قلعه نوو

قلعه‌ نُوو (Nuovo)، با داشتن ۵ برج نظامی، که در جنوب میدان اصلی شهر واقع شده، در گذشته اقامتگاه شاهان و نایب‌السلطنه‌های ناپل بود. تاریخ این قلعه، روایتی از حاکمان متعدد فرانسوی، اسپانیایی و اتریشی است که هرکدام از آن‌ها چیز جدیدی به آن اضافه کرده‌اند.

قلعه‌ نوو در ابتدا در بین سال‌های ۱۲۷۹ تا ۱۲۸۲ به دست چارلز اول ساخته شد و بعدها از سوی آلفونسوی اول از آراگون توسعه یافت. او بین سال‌های ۱۴۵۳ تا ۱۴۶۷، به‌منظور ورود پیروزمندانه‌ی خود به شهر، اقدام به ساخت طاق‌های پیروزی به سبک رنسانس اولیه بین برج‌های قلعه کرد. بخش‌هایی از این قلعه برای رویدادها و جشنواره‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما اسلحه‌خانه، دیوان جنوبی و تالار چارلز پنجم معمولاً به روی عموم باز هستند. در حیاط قلعه کلیسای سبک گوتیک سانتا باربارا به چشم می‌خورد.

۱۱. کلیسای جامع ناپل

اگرچه قدمت کلیسای جامع ناپل به اواخر قرن سیزدهم میلادی بازمی‌گردد، اما این عبادتگاه به سبب زمین‌لرزه و بازسازی‌های متعدد، بارها دستخوش تغییرات چشمگیری قرار گرفته است. برای مثال، زمین‌لرزه‌ی سال ۱۴۵۶ میلادی، آسیب زیادی به کلیسا وارد کرد، اما درگاه مرکزی کلیسا همچنان سالم باقی ماند.

در ردیف جنوبی کلیسا، کلیسای کوچک اما باشکوه سن جنارو، حافظ مقدس شهر ناپل، قرار دارد. در محراب اصلی این کلیسا، یک سردیس نقره‌ای، حاوی جمجمه‌ی سن جنارو که در سال ۳۰۵ میلادی و در دوران دیوکلتیان، به شهادت رسید، نگهداری می‌شود. می‌توان مقبره‌ی این قدیس را در زیر محراب اصلی مشاهده کرد. به‌علاوه، در محوطه‌ی باستانی زیرزمینی، کلیسای سانتا رستیتوتا (Santa Restituta)، قدیمی‌ترین کلیسای ناپل، با نقاشی‌های زیبای سقفی و ستون‌هایی از یک معبد رومی به چشم می‌خورد.

۱۲. صومعه و موزه سن مارتینو

صومعه‌ سن مارتینو، متعلق به فرقه‌ی سابق کارتوزیان، در سال ۱۳۲۵ میلادی ساخته شد و در قرن هفدهم مورد مرمت قرار گرفت. این صومعه همچنین میزبان موزه‌ ملی سن مارتینو نیز است. این عبادتگاه که شما حتماً باید از گنجینه و اتاق نگهداری اشیاء مقدس آن دیدن کنید، با سنگ مرمر، نقاشی‌های سقفی و نقاشی‌هایی از قرون هفدهم و هجدهم به زیبایی آراسته شده است.

دو دالان دادستان‌ها و دالان اصلی در این صومعه با ۶۰ ستون مرمری سفید احاطه شده‌اند. صومعه جایگاه خوبی برای موزه دارد که در آن ظروف سفالی، کالسکه‌ی سلطنتی چارلز سوم و انبوهی از آثار تاریخی متعلق به ناپل و جنوب ایتالیا در قرون هجدهم و نوزدهم نگهداری می‌شود.

۱۳. سن دومنیکو ماجوره

سن دومنیکو ماجوره (San Domenico Maggiore) که در حدود سال ۱۳۰۰ میلادی ساخته شد، در میان زیباترین و شگفت‌انگیزترین کلیساهای ناپل قرار دارد و پر از آثار دوران اوایل رنسانس است. گچ‌بری‌های زیبای سقف این کلیسا نگاه شما را مستقیماً به‌سوی محراب اصلی آن می‌برند.

هرکدام از ۲۴ اتاق کوچک درون این کلیسا در نوع خود دارای ویژگی‌هایی هستند. در این میان می‌توان به اتاقک سن میشل مقرب در انتهای راهروی مرکزی کلیسا اشاره کرد که دارای یک کلیسای قرن دهمی است. در تالار کاپلونه کروچیفیسو (Cappellone Crocifisso) یک صلیب قرن سیزدهمی و یک نقاشی قرن پانزدهمی از مراسم خاک‌سپاری مسیح دیده می‌شود.

۱۴. سانتا کیارا

دالان صومعه‌ی سانتا کیارا (Santa Chiara)، متعلق به سال ۱۳۱۰ میلادی، بیشتر شبیه به یک پارک در یک شهر ساحلی است تا یک عبادتگاه خلوت برای راهبه‌ها. کاشی‌های ماژولیکای ساخته‌شده در کارگاه‌های کاپودیمونته، در رنگ‌های مختلف و طرح‌های سرزنده، ۶۶ ستون هشت‌ضلعی اطراف این دالان را پوشانده‌اند و در میان ستون‌ها نیز نیمکت‌هایی طویل قرار دارد که آن‌ها نیز با کاشی تزئین شده‌اند.

به نظر می‌رسد این طراحی، دنیای غیرمذهبی با صحنه‌هایی از زندگی روزمره‌ی انسان‌ها از آن دوران (اواسط قرن هفدهم) را وارد دیوارهای صومعه کرده است. در زیر درگاه‌های ورودی، دیوارها در چهار طرف دالان با نقاشی‌های دیواری قرن هفدهمی از صحنه‌هایی از کتاب مقدس پوشانده شده‌اند.

دیدار از سانتا کیارا تنها به این دلایل محدود نمی‌شود و این صومعه در کنار دالان زیبا و باشکوه خود، جاذبه‌های دیگری نیز دارد. در داخل صومعه و در طرف راست آن، صحنه‌ای از تولد مسیح در یک خرابه‌ی رومی در کنار نمایش زندگی روزمره‌ی مردم ناپل به چشم می‌خورد. شخصیت‌های درون نقاشی لباس‌هایی به سبک مردم قرن هجدهم و نوزدهم به تن دارند. تصور می‌شود که این صحنه‌آرایی مرتبط با یک خرابه‌ی رومی، احتمالاً بازتابی از علاقه‌ی شدید به کشف هرکولانیوم در اوایل قرن هجدهم باشد.

۱۵. سانتا لوچیا

در غرب میدان پلبیشیتو، در دامنه‌های کوه پیتزوفالکونه (Pizzofalcone)، منتهی به دریا، محله‌ی سانتا لوچیا (Santa Lucia) قرار دارد. در جنوب خیابان پهن سانتا لوچیا، منطقه با خیابان‌های مدرن و نقشه‌ی منظمی ساخته شده است، اما در شمال آن، ترکیبی شلوغ اما زیبا از مسیرهای باریک و پلکانی به چشم می‌خورد که بخشی از زندگی سنتی ناپلی هستند.

از دست دادن تماشای مغازه‌ها و نانوایی‌ها، کارگاه‌های هنرمندان، کافه‌های کوچک و خیابان‌هایی که بچه‌ها در آن بازی می‌کنند، ناامیدکننده است. رخت‌ها معمولاً در بالای سر شما آویزان هستند و گفت‌وگوها بین بالکن‌ها و پنجره‌های سراسر خیابان‌های باریک ادامه دارد. این محله در هر زمانی از روز جذاب است، اما در شب رنگ و بویی متفاوت به خود می‌گیرد و تبدیل به یکی از جاذبه‌های محبوب شبانه در ناپل می‌شود.

۱۶. خیابان اسپاکاناپولی

خیابان اسپاکاناپولی (Spaccanapoli) یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین خیابان‌های ناپل است که نقش مهمی در بافت تاریخی و فرهنگی این شهر دارد. این خیابان باریک و طولانی که به معنای واقعی کلمه "ناپل را به دو نیم تقسیم می‌کند"، از دوران روم باستان تاکنون، یکی از مسیرهای اصلی و حیاتی شهر بوده است. یکی از ویژگی‌های برجسته این خیابان، ساختمان‌های تاریخی و معماری شگفت‌انگیز آن است که شامل کاخ‌های قدیمی، کلیساهای باشکوه و میدان‌های سنتی می‌شود. این خیابان پر از کوچه‌های باریک، فروشگاه‌های سنتی، کافه‌های قدیمی و رستوران‌های محلی است که به بازدیدکنندگان این امکان را می‌دهد تا با فرهنگ واقعی ناپل آشنا شوند.

یکی از جاذبه‌های مهم در امتداد اسپاکاناپولی، کلیساهای قدیمی و بناهای مذهبی هستند که برخی از آن‌ها قدمتی بیش از هزار سال دارند. این کلیساها با آثار هنری و نقاشی‌های مذهبی خود، گنجینه‌ای ارزشمند از هنر باروک و رنسانس را در اختیار علاقه‌مندان به تاریخ هنر قرار می‌دهند. علاوه بر این، خیابان اسپاکاناپولی یکی از بهترین مکان‌ها برای تجربه غذاهای سنتی ناپلی است. در این خیابان می‌توان از غذاهای محلی مانند پیتزای ناپلی، پاستاهای مخصوص، دسرهای شیرین سنتی و قهوه‌های ایتالیایی لذت برد.

در طول مسیر، هنرمندان خیابانی، نوازندگان و فروشندگان صنایع‌دستی فضایی زنده و پرجنب‌وجوش را ایجاد کرده‌اند که تجربه‌ای منحصربه‌فرد از زندگی روزمره در ناپل را به نمایش می‌گذارد. بازدید از اسپاکاناپولی، سفری در دل تاریخ و فرهنگ ناپل است. این خیابان نماد هویت تاریخی و اجتماعی شهر بوده و گردش در آن، یکی از تجربه‌های فراموش‌نشدنی برای هر مسافری خواهد بود.

۱۷. گالری اومبرتو اول

گالری اومبرتو اول (Galleria Umberto I) یکی از باشکوه‌ترین و تاریخی‌ترین مراکز خرید و تفریح در ناپل است که نه‌تنها به عنوان یک مکان خرید، بلکه به عنوان یک اثر معماری فوق‌العاده شناخته می‌شود. این گالری در اواخر قرن نوزدهم ساخته شد و نام آن از پادشاه وقت ایتالیا، اومبرتو اول (Umberto I)، گرفته شده است. هدف اصلی ساخت این گالری ایجاد فضایی سرپوشیده برای خرید و تعامل اجتماعی بود، اما امروزه یکی از جاذبه‌های برجسته‌ی ناپل محسوب می‌شود. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های گالری اومبرتو اول، سقف شیشه‌ای و فلزی عظیم آن است که از نور طبیعی برای روشنایی فضای داخلی استفاده می‌کند. این سقف با سبک معماری نئوکلاسیک طراحی شده و جلوه‌ای بی‌نظیر به فضای گالری بخشیده است. همچنین، کف این گالری با موزاییک‌های زیبا و نقش‌های هندسی تزئین شده که جلوه‌ای مجلل و خاص به آن می‌دهد.

این گالری در گذشته یکی از پررفت‌وآمدترین مراکز تجاری ناپل بوده و همچنان به عنوان محلی برای خرید از برندهای لوکس، کافه‌های دنج و فروشگاه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، گالری اومبرتو اول یک مکان محبوب برای عکاسی و قدم زدن در فضایی زیبا و تاریخی است. بسیاری از مردم محلی و گردشگران برای صرف قهوه یا خوردن یک دسر سنتی ناپلی مانند اسفوگلیاتلا (Sfogliatella) در این گالری توقف می‌کنند. گالری اومبرتو اول نه‌تنها از لحاظ تاریخی و معماری اهمیت زیادی دارد، بلکه به دلیل موقعیت مکانی مناسب، دسترسی آسان به سایر جاذبه‌های ناپل مانند تئاتر سن کارلو (Teatro di San Carlo) و قلعه نووو (Castel Nuovo) را نیز برای گردشگران فراهم می‌کند.

۱۸. خیابان ویاتولدو

خیابان ویاتولدو (Via Toledo) یکی از اصلی‌ترین خیابان‌های خرید و پیاده‌روی در ناپل است که قلب تپنده‌ی زندگی شهری محسوب می‌شود. این خیابان طولانی که در قرن شانزدهم ساخته شد، به عنوان یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری برای خرید، تفریح و تجربه‌ی زندگی محلی در ناپل شناخته می‌شود. در امتداد خیابان ویاتولدو، انواع مغازه‌ها، بوتیک‌های مد، فروشگاه‌های سوغاتی، و برندهای مشهور بین‌المللی و محلی دیده می‌شود. علاوه بر خرید، این خیابان دارای کافه‌ها و رستوران‌هایی است که انواع غذاهای سنتی ناپل را ارائه می‌دهند. پیتزا مارگاریتا، اسپرسو ایتالیایی، و شیرینی‌های معروف ناپلی برخی از گزینه‌هایی هستند که گردشگران می‌توانند در این خیابان امتحان کنند.

علاوه بر مراکز خرید، در این خیابان برخی از مهم‌ترین اماکن تاریخی ناپل نیز قرار دارند، از جمله ایستگاه مترو هنر (Toledo Metro Station)، که یکی از زیباترین ایستگاه‌های مترو در جهان محسوب می‌شود و با طراحی هنری خیره‌کننده‌ی خود، تجربه‌ای متفاوت برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند. ویاتولدو همچنین یکی از مسیرهای اصلی پیاده‌روی به سمت جاذبه‌های تاریخی مهم ناپل مانند میدان پلی‌بیسیتو (Piazza del Plebiscito) و قلعه نووو (Castel Nuovo) است.

۱۹. میدان پلی بیسیتو

میدان پلی‌بیسیتو (Piazza del Plebiscito) یکی از وسیع‌ترین و باشکوه‌ترین میدان‌های ناپل است که به عنوان مرکز تاریخی و فرهنگی این شهر شناخته می‌شود. این میدان که در قرن نوزدهم ساخته شده، به عنوان محلی برای جشن‌ها، مراسم رسمی و رویدادهای فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از ویژگی‌های بارز این میدان، معماری باشکوه و تقارن بی‌نظیر آن است. در یک سوی میدان، کاخ سلطنتی ناپل (Royal Palace of Naples) قرار دارد و در سوی دیگر آن، کلیسای سن فرانچسکو دی پائولا (San Francesco di Paola Basilica) که با گنبد عظیم و ستون‌های مرمرین خود یکی از زیباترین کلیساهای ناپل محسوب می‌شود.

این میدان یکی از بهترین مکان‌ها برای استراحت، عکاسی و تماشای مناظر زیبای شهر است. گردشگران می‌توانند در این مکان قدم بزنند، از بناهای تاریخی بازدید کنند، و در کافه‌های اطراف میدان از یک فنجان قهوه ایتالیایی لذت ببرند.

۲۰. باسیلیکای سن لورنزو ماجوره

باسیلیکای سن لورنزو ماجوره (San Lorenzo Maggiore Basilica) یکی از قدیمی‌ترین و تاریخی‌ترین کلیساهای ناپل است که ترکیبی از معماری گوتیک و باروک را در خود جای داده است. این کلیسا که در قرن سیزدهم میلادی ساخته شده، بر روی بقایای یک بازار رومی و یک معبد باستانی قرار دارد که نشان‌دهنده‌ی قدمت بالای این مکان مذهبی است.

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این باسیلیکا، موزه‌ی باستان‌شناسی زیرزمینی آن است که در آن بازدیدکنندگان می‌توانند بقایای شهر باستانی ناپل را مشاهده کنند. در این محوطه‌ی زیرزمینی، خیابان‌های سنگ‌فرش‌شده، مغازه‌های قدیمی و ستون‌های باستانی قرار دارند که نشان‌دهنده‌ی زندگی مردم در دوران روم باستان هستند. فضای داخلی کلیسا با نقاشی‌های دیواری، مجسمه‌های مرمرین و محراب‌های طلاکاری‌شده تزئین شده است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این کلیسا، سقف چوبی نقاشی‌شده‌ی آن است که در طول قرن‌ها حفظ شده و همچنان زیبایی خیره‌کننده‌ای دارد.

علاوه بر ارزش مذهبی، این کلیسا از نظر تاریخی نیز اهمیت بالایی دارد. گفته می‌شود که در قرون وسطی، جلسات مهمی از جمله نشست‌های پادشاهان آنژو (Angevin Kings) و اساتید دانشگاه ناپل در این مکان برگزار می‌شده است. باسیلیکای سن لورنزو ماجوره یکی از مهم‌ترین مکان‌های مذهبی و تاریخی در ناپل است که علاقه‌مندان به تاریخ، باستان‌شناسی و معماری می‌توانند در آن سفری به گذشته‌ی پرفرازونشیب این شهر داشته باشند.

۲۱. خیابان دی تریبونالی

خیابان دی تریبونالی (Via dei Tribunali) یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های ناپل است که از دوران روم باستان تاکنون، نقش مهمی در تاریخ این شهر ایفا کرده است. این خیابان که در قلب تاریخی ناپل قرار دارد، ترکیبی از ساختمان‌های باستانی، کلیساهای قدیمی، مغازه‌های سنتی و پیتزافروشی‌های معروف را در خود جای داده است. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی این خیابان، معماری قدیمی و بناهای تاریخی آن است که شامل کاخ‌های باشکوه، برج‌های سنگی و کلیساهای قرون‌وسطایی می‌شود. هنگام قدم زدن در این خیابان، می‌توان بقایای دیوارهای قدیمی شهر و سنگ‌فرش‌هایی را مشاهده کرد که هزاران سال قدمت دارند.

علاوه بر ارزش تاریخی، خیابان دی تریبونالی یکی از بهترین مکان‌ها برای تجربه‌ی فرهنگ غذایی ناپل است. در این خیابان، برخی از قدیمی‌ترین و بهترین پیتزافروشی‌های ناپل قرار دارند که پیتزای سنتی مارگاریتا و مارینارا را به روش اصیل ناپلی تهیه می‌کنند. بسیاری از مردم محلی معتقدند که بهترین پیتزای جهان را می‌توان در همین خیابان یافت. یکی دیگر از جذابیت‌های این خیابان، هنرمندان خیابانی، نوازندگان و نمایش‌های زنده‌ی محلی است که فضای زنده و پرجنب‌وجوشی را ایجاد کرده‌اند. در هر گوشه‌ای از این خیابان، می‌توان ردپایی از تاریخ، فرهنگ و زندگی روزمره‌ی مردم ناپل را مشاهده کرد. خیابان دی تریبونالی یکی از بهترین مکان‌ها برای کاوش در تاریخ، فرهنگ و طعم‌های اصیل ناپلی است و بازدید از آن، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برای هر مسافر خواهد بود.

۲۲. میدان بلینی

میدان بلینی (Piazza Bellini) یکی از زنده‌ترین و پویاترین میدان‌های ناپل است که در قلب این شهر واقع شده است. این میدان که نام خود را از آهنگساز مشهور ایتالیایی، وینچنزو بلینی (Vincenzo Bellini)، گرفته، به دلیل فضای فرهنگی، هنری و اجتماعی خود، یکی از محبوب‌ترین نقاط برای گردهمایی مردم محلی و گردشگران است.

یکی از جذابیت‌های اصلی این میدان، دیوارهای باستانی یونان و روم است که در وسط آن قرار دارند. این دیوارهای سنگی، قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال دارند و بخشی از استحکامات قدیمی ناپل محسوب می‌شوند.

علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، میدان بلینی به عنوان یکی از مراکز مهم زندگی شبانه ناپل شناخته می‌شود. اطراف این میدان پر از کافه‌ها، رستوران‌ها و بارهایی است که تا دیروقت باز هستند و محیطی شاد و پرانرژی را ایجاد می‌کنند.