بهترین جاهای دیدنی میلان، پایتخت مُد و طراحی ایتالیا

بهترین جاهای دیدنی میلان از بوتیک های لوکس و گالری های هنری تا قدم زدن در خیابان های سنگ فرش است و برای هر سلیقه ای چیزی برای ارائه دارد.

جاهای دیدنی میلان برای هر مسافری با هر سلیقه‌ای ایده‌آل است. میلان، شهری فوق‌العاده با تاریخی غنی است که به خاطر دنیای بی‌نظیر مد، میراث لئوناردو داوینچی، هتل‌ها و بناهای نمادین خیره‌کننده، غذاهای لذیذ و فرهنگی پویا شهرت دارد. این شهر همچنین به داشتن جامع‌ترین شبکه‌های حمل‌ونقل در ایتالیا معروف است که سفر در داخل و اطراف آن را بسیار ساده می‌کند. در این مقاله با معرفی بهترین جاهای دیدنی میلان همراه شما هستیم؛ این مقاله به شما کمک می‌کند قبل از سفر با تور ایتالیا، مقاصد جذابی را برای سفر خود انتخاب کنید.

جاهای دیدنی میلان

• موزه شام آخر
• محله چینی ها
• گورستان تاریخی میلان
• میدان مد میلان
• جنگل عمودی
• محله بررا
• بنیاد پرادا
• شیرینی فروشی مارکیزی
• موزه مودک
• تری یناله دی میلانو
• کلیسای جامع میلان
• کانال های شهر میلان
• میدان بازرگانان
• قلعه اسفورزا
• ایستگاه مرکزی میلان
• گالری ویتوریو امانوئل دوم
• لا اسکالا
• باسیلیکای سنت آمبروجو

۱. موزه شام آخر

تابلو شام آخر لئوناردو داوینچی نیازی به معرفی ندارد. رزرو کردن یکی از سانس‌های ۱۵ دقیقه‌ای برای دیدن این شاهکار تاریخی تحسین‌برانگیز کمی دشوار است، اما اگر از مدت‌ها قبل سفرتان را برنامه‌ریزی می‌کنید، ارزشش را دارد. کلیسای سانتا ماریا (Santa Maria delle Grazie church) که این اثر هنری را در خود جای‌داده، نمونه‌ی درخشان معماری رنسانس ایتالیایی، به‌ویژه سبک لومباردی، است. می‌توانید از تزیینات مجلل و باشکوه این بنا لذت ببرید و همچنین فرصت تماشای یک اثر ارزشمند دیگر، یعنی “مصلوب شدن مسیح (Crucifixion)” اثر جیووانی دوناتو (Giovanni Donato) را خواهید داشت.

۲. محله چینی ها

محله‌ی چینی ها (Chinatown) پر جنب‌وجوش میلان از دهه‌ی ۱۹۲۰ گسترش پیدا کرده است؛ اینجا صف‌های طولانی از مردم محلی را می‌بینید که برای صرف غذاهای بخارپز محبوبشان مانند بائوزی (baozi) و دامپلینگ (dumpling) به انتظار ایستاده‌اند. علاوه بر رستوران‌های متنوع با غذاهای شرق و جنوب شرق آسیا، از چایخانه‌ها تا غرفه‌های غذای خیابانی، می‌توانید از مرکز فرهنگی فابریکا دل واپوره (Fabrica Del Vapore) دیدن کنید که برنامه‌ای از نمایشگاه‌های هنر معاصر را ارائه می‌دهد. دوست‌داران طراحی نیز می‌توانند به موزه‌ی طراحی ADI (ADI Design Museum) در همان نزدیکی سر بزنند.

۳. گورستان تاریخی میلان

شاید وجود یک گورستان در این لیست بهترین جاهای دیدنی میلان عجیب باشد؛ اما این گورستان بی شک یک جاذبه گردشگری منحصربه‌فرد است. گورستان باشکوه تاریخی میلان (Cimitero Monumentale)، آرامگاه مجسمه‌های تماشایی قرن نوزدهم و بیستم است. در این گورستان پهناور، آرامگاه‌ها و یادبودها با سبک‌های هنری مختلف، از معاصر تا کلاسیک، دیده می‌شوند. آثار هنرمندان، طراحان و معماران برجسته‌ای مانند آدولفو ویلت (Adolfo Wildt)، جیو پونتی (Giò Ponti) و کارلو ماکیاکینی (Carlo Maciachini) در این گورستان به چشم می‌خورد. بسیاری از شخصیت‌های برجسته‌ی ایتالیا، از هنرمندان گرفته تا سیاستمداران، طی ۲۰۰ سال گذشته در اینجا به خاک سپرده شده‌اند.

۴. میدان مد میلان

خیابان‌های منتهی به میدان مد میلان یا Quadrilatero della Moda، پر از فروشگاه‌های اورجینال برترین برندهای جهان و بوتیک‌های خاص ایتالیایی هستند. جای تعجب ندارد که در این منطقه، تعدادی از بهترین هتل‌های پنج‌ستاره با شکوه میلانی نیز خودنمایی می‌کنند. خیابان ناپلئون (Via Monte Napoleone)، سومین خیابانِ گران‌قیمت جهان، به‌عنوان شاهرگ اصلی این منطقه شناخته می‌شود. دیگر خیابان‌های لوکس این محله که ارزش گشت‌وگذار دارند، خیابان اسپیگا (Via della Spiga)، خیابان سنت آندریا (Via Sant’Andrea) و خیابان گسو (Via del Gesù) هستند.

۵. جنگل عمودی

«بوسکو ورتیکاله (Bosco Verticale)» که به معنی «جنگل‌های عمودی» است، نام دو برج مسکونی واقع در منطقه‌ی پورتا نووا (Porta Nuova) در میلان است. این برج‌ها در سال ۲۰۱۴ ساخته شدند و ایده‌ی پشتِ آن‌ها، ایجاد فضایی برای زندگیِ مشترک انسان و درخت بود. می‌توان «بوسکو ورتیکاله» را به‌عنوان جنگل‌کاری کلان‌شهری یا یک اکوسیستم شهری در نظر گرفت. این برج‌ها با داشتن هزاران درخت و درختچه که نمایه‌ی بیرونی آن‌ها را پوشانده‌اند، نه تنها به ساکنان خود خانه می‌دهند، بلکه به محیط‌زیست اطراف نیز یاری می‌رسانند و به لیست بلند بالای دیدنی‌های شهر میلان، یک عنصر معمارانه‌ی خیره‌کننده اضافه کرده‌اند. تماشای نمایه‌ی سرسبز خیره‌کننده‌ی این برج‌های ۲۶۰ و ۳۶۰ فوتی که با هزاران درخت و درختچه پوشیده شده، برای هر گردشگری در سفر به میلان، ضروری است.

علاوه بر «بوسکو ورتیکاله»، بازدید از «کتابخانه‌ی درختان» (Biblioteca degli Alberi) که در همسایگی آن قرار دارد نیز خالی از لطف نیست. این باغ ده هکتاری با طراحی هندسی منحصربه‌فرد و شبکه‌ای از توری‌های سبز روی هم قرار گرفته، شاهکاری از نوآوری گیاه‌شناسی به شمار می‌رود. این باغ با داشتن صدها گونه‌ی گیاهی، به پاتوقی برای ورزش و آرامش مردم محلی تبدیل شده است.

۶. محله بررا

بررا (Brera) که به‌عنوان محله‌ی هنرمندان میلان شناخته می‌شود، منطقه‌ای پر جنب‌وجوش است که با گالری‌های هنری معاصر مانند پیناکوتکا دی بررا (Pinacoteca di Brera)، گالری آنتونیو باتالیا (Galleria Antonio Battaglia) و گالری میارت (Miart Gallery)، و همچنین آکادمی هنرهای زیبای بررا (Accademia di Belle Arti di Brera) که قلب تپنده‌ی این محله است، نفس می‌کشد. خیابان‌های سنگ‌فرش‌شده، بوتیک‌های خاص و رستوران‌های میلانی، همگی بر جذابیت بررا می‌افزایند. فراموش نکنید که در برنامه‌ی سفرتان، بازدید از بازار بررا را که هر سومین یکشنبه‌ی ماه (به‌جز ماه آگوست) برگزار می‌شود، بگنجانید.

۷. بنیاد پرادا

بنیاد پرادا (Fondazione Prada) که در سال ۱۹۹۳ تأسیس شد و از سال ۱۹۹۵ تحت ریاست مشترک میوچیا پرادا (Miuccia Prada) و پاتریزیو برتلی (Patrizio Bertelli) قرار گرفت، یک مؤسسه‌ی هنری و فرهنگی است که نمایشگاه‌هایی نیز در توکیو و شانگهای برگزار می‌کند. مکان دائمی این بنیاد در جنوب میلان، لارگو ایسارکو (Largo Isarco)، درون یک کارخانه‌ی قدیمی از سال ۱۹۱۰ واقع شده است که به مقری نوآورانه و خیره‌کننده تبدیل شده است. بنیاد پرادا مجموعه‌ای گسترده از آثار هنری معاصر برجسته و جسورانه را به نمایش گذاشته و با علاقه‌ای عمیق به حوزه‌های خاصی مانند سینما، علم و موسیقی، تجربه‌ای متفاوت از هنر را برای مخاطبانش رقم می‌زند. جف کونز (Jeff Koons)، کارستن هولر (Carsten Höller) و ماریکو موری (Mariko Mori) برخی از هنرمندانی هستند که آثارشان در بنیاد پرادا به نمایش گذاشته شده است.

۸. شیرینی فروشی مارکیزی

مارکیزی (Marchesi) ۱۸۲۴، شیرینی‌فروشی با اصالتی که به سال ۱۸۲۴ بازمی‌گردد، ابتدا در خیابان سانتا ماریا آلا پورتا (Santa Maria alla Porta) آغاز به کار کرد و بعدها شعبه‌ی خود را به خیابان مونت‌ناپوله (Via Monte Napoleone) و گالری خیره‌کننده ویتوریو امانوئل دوم (Vittorio Emanuele II) گسترش داد. در اینجا، بازدیدکنندگان می‌توانند در فضایی شیک و میلانی، از نوشیدنی‌های گرم و سرد، شیرینی‌های خوشمزه و انواع خوراکی‌های شیرین و شور، و حتی شکلات‌های ناب و باکیفی - که به زیبایی بسته‌بندی شده‌اند و سوغاتی‌ای بی‌نظیر به شمار می‌آیند - لذت ببرند. برای نشستن در کنار پنجره‌ها و تماشای منظره‌ی دلربا، رزرو کردن میز به‌خصوص در ساعات شلوغ، ضروری است.

۹. موزه مودک

شورای شهر میلان در سال ۱۹۹۰ موفق شد با تبدیل کارخانه‌ی سابق آنسالدو به مودک (Mudec)، یک موزه‌ی هنری و فرهنگی، بخشی مهم از تاریخ این شهر که از زیباترین شهرهای ایتالیا است را حفظ کند. مودک مجموعه‌ای از استودیوهای هنری، کارگاه‌ها و نمایشگاه‌هایی با موضوعات مختلف و دائماً در حال تغییر را در خود جای‌داده است. گرچه طراحی شیک و مدرن خود موزه اثری هنری به شمار می‌رود، در اینجا بازدیدکنندگان می‌توانند با گونه‌های مختلفی از هنر و فرهنگ‌های گوناگون آشنا شوند.

۱۰. تری یناله دی میلانو

تری‌یناله دی میلانو (Triennale di Milano) که در سال ۱۹۲۳ تأسیس شد، در ابتدا در شهر مونزا (Monza) قرار داشت و از سال ۱۹۳۳ به کاخ هنر (Palazzo dell’Arte) در پارک سمپیونه (Parco Sempione) منتقل شد. این موزه میزبان نمایشگاه‌های دوره‌ای و همچنین آثار دائمی در حوزه‌های هنرهای زیبا و معماری است. پس از وقفه‌ای بیست‌ساله، تری‌یناله از سال ۲۰۱۶ فعالیت خود را مجدداً آغاز کرد. بازدید از تری‌یناله و سپس قدم‌زدن در میان فضای سبز و دوست‌داشتنی پارک سمپونه، بزرگ‌ترین پارک میلان، می‌تواند گزینه‌ای عالی برای گذراندن یک عصر دل‌نشین باشد.

۱۱. کلیسای جامع میلان

کلیسای جامع میلان (Duomo) با معماری گوتیک سومین کلیسای بزرگ اروپا به شمار می‌رود. این بنای عظیم که بر میدان اصلی شهر خودنمایی می‌کند، برای قرن‌ها نماد و مرکز شهر بوده است. با ۳۵۰۰ مجسمه تزئین شد، ساخت این کلیسا ۵۰۰ سال به طول انجامید. با آسانسور یا از طریق پله‌ها می‌توانید به بام کلیسا رفته و از نزدیک، عظمت ۱۳۵ مناره آن را نظاره کنید.

۱۲. کانال های شهر میلان

میلان در گذشته، شبکه‌ای گسترده از «ناویلی (Navigli)» (آبراهه) داشت که به‌عنوان شریان‌های تجارت با مناطق اطراف عمل می‌کردند. متأسفانه، بخش اعظم این آبراهه‌ها ناپدید شده‌اند، اما در دو دهه‌ی گذشته، منبع دو کانال باقی مانده و حوضچه‌ای که محل اتصال آن‌هاست (دارسنا)، به پویاترین منطقه‌ی میلان برای تفریح‌های عصرگاهی تبدیل شده است. در این منطقه می‌توانید در رستوران‌های کنار آب غذا بخورید، در مغازه‌های عتیقه‌فروشی قدم بزنید یا صرفاً در کنار آب قدم بزنید و از حال و هوای شهر لذت ببرید.

۱۳. میدان بازرگانان

میدان بازرگانان (Piazza dei Mercanti)، مرکز قرون‌وسطایی شهر بوده و تقریباً به همان شکلی که در قرن‌ها پیش وجود داشته، حفظ شده است. در این میدان یک ساختمان اداری قدیمی قرار دارد که حاکمان شهر از بالکن آن برای مردم سخنرانی می‌کردند. همچنین در کاخ پالازو دلا راگیونه (Palazzo della Ragione) که به «کاخ منطق» شهرت دارد، در سال ۲۰۱۰ نمایشگاهی بسیار موفق از آثار کاراواجو برگزار شد.

۱۴. قلعه اسفورزا

قلعه‌ی اسفورزا (Castello Sforzesco) که زمانی مرکز قدرت شهر بوده، حدود یک کیلومتر در شمال غربی کلیسای جامع میلان واقع شده است. قلعه‌ی اسفورزا در قرن چهاردهم توسط خانواده‌ی ویسکونتی (Visconti) ساخته شد و در حدود سال ۱۹۰۰ به گنجینه‌ای فرهنگی تبدیل گشت. دوازده موزه و آرشیو این قلعه، مجموعه‌ای از آثار هنری از دوران باستان تا رنسانس را در خود جای‌داده‌اند و برنامه‌ای پویا از نمایشگاه‌های مختلف نیز در آن برگزار می‌شود.

۱۵. ایستگاه مرکزی میلان

ساخت ایستگاه مرکزی میلان (Stazione Centrale) زمانی آغاز شد که موسولینی (Mussolini) آن را به نمادی از قدرت و غرور ملی فاشیسم تبدیل کرد. نتیجه‌ی این پروژه که در سال ۱۹۳۱ به پایان رسید، بنایی عظیم و اندکی ترسناک با راه‌پله‌های بلند و شیب‌دار به سمت سکوها بود. بازسازی بلندپروازانه‌ای در سال ۲۰۱۱، استفاده از این ایستگاه را بسیار دلپذیرتر کرد و حالا در آن فروشگاه‌های متعددی، از جمله یک کتاب‌فروشی فوق‌العاده، به چشم می‌خورد. یک دهه‌ی بعد، بازسازی دیگری با هدف ایجاد یک فضایی برای غذاخوری به ضلع غربی ایستگاه انجام شد. این بازارچه‌ی پرجنب‌وجوش با الهام از شعبه‌های مشابه در فلورانس، رم و تورین، فضایی با تلفیقی از سبک صنعتی - شیک شهری و تنوعی از غذاهای لذیذ را ارائه می‌دهد. در این بازارچه، غرفه‌هایی از سرآشپزهای صاحب‌نام ایتالیایی مانند مارکو برونی (Marco Bruni) و داویده لانگونی (Davide Longoni) نیز حضور دارند.

۱۶. گالری ویتوریو امانوئل دوم

این پاساژ خیره‌کننده با طاق‌های بلند سنگی، شیشه‌ای و چدن‌کاری‌شده، میدانِ دل دومو (piazza del Duomo) را به تئاتر لا اسکالا (La Scala) متصل می‌کند. گالری ویتوریو امانوئل دوم (Galleria Vittorio Emanuele II) که توسط یک شرکت بریتانیایی به نام «شرکت توسعه‌ی شهر میلان» ساخته شد، در سال ۱۸۶۷ توسط پادشاه وقت، ویتوریو امانوئل دوم، افتتاح گردید. این گالری، فراتر از یک مرکز خرید لوکس، به مدت ۱۴۰ سال شاهد تظاهرات اعتراضی و بحث‌های داغ مردم میلان درباره‌ی مسائل روز بوده است. امروزه محلی‌ها همچنان در این مکان که به «سالن پذیرایی میلانی‌ها» شهرت دارد، با صدای بلند درباره‌ی عملکرد دولت بحث و گفتگو می‌کنند.

۱۷. لا اسکالا

برای بیش از ۲۰۰ سال، لا اسکالا (La Scala) تحت عنوان «خانه‌ی اپرا» شناخته شده است. این تماشاخانه‌ی باشکوه در سال ۱۷۷۸ با شکل کنونی‌اش افتتاح شد و در قرن نوزدهم به نمادی از مقاومت ایتالیا در برابر حکومت اتریش تبدیل گشت. موزه‌ای که در همسایگی لا اسکالا قرار دارد، روایتگر تاریخ غنی این تئاتر و هنرمندان به‌یادماندنی آن است.

۱۸. باسیلیکای سنت آمبروجو

کمی دورتر از هیاهوی مرکز شهر، در کوچه‌های پشتی نزدیک قلعه‌ی میلان، باسیلیکای سنت آمبروجو (Basilica di Sant’Ambrogio) پنهان شده است. این کلیسای باشکوه که به نام قدیس حامی شهر، آمبروجیو اسقف قرن چهارمی میلان، نام‌گذاری شده، پس از کلیسای جامع میلان، دومین کلیسای مهم شهر به شمار می‌رود. دیوارهای آجری و سرخ‌رنگ این کلیسا، گنجینه‌ای از تاریخ و شاهکارهای هنری را در خود جای‌داده است، از جمله محرابی باشکوه از طلای ناب که متعلق به قرن دوازدهم است. آرامگاه مومیایی‌شده‌ی قدیس نیز در زیر همین محراب قرار دارد.