۱۷ تا از جاهای دیدنی پالرمو، قلب تپینده جزیره مافیا

در جاهای دیدنی پالرمو، گشتی در تاریخ بزنید، از قصر نورمان دیدن کنید و در صومعه کاپوچین، راز مومیایی ها را کشف کنید.

پالرمو به سه چیز معروف است؛ اول اینکه پالرمو دومین مرکز تاریخی بزرگ اروپا را دارد. دومین مورد اینکه پالرمو بیشتر از هر شهر دیگری در تاریخ تصرف شده است و حدود ۱۵ فرهنگ مختلف در یک بازه زمانی آن را اشغال کرده‌اند و سوم اینکه پالرمو یکی از معدود شهرهای جهان است که بیشترین تعداد سایت‌های ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو را دارد. شهر پالرمو چیزهای زیادی برای دیدن، کارهای زیادی برای انجام‌دادن، داستان‌های زیادی برای شنیدن، و جاهای زیادی برای رفتن وجود دارد. در این راهنما به شما کمک خواهیم کرد تا هنگام سفر با تور ایتالیا، یک برنامه سفر بی‌نقص به پالرمو بچینید و بدانید که کجای این شهر چه چیزی در انتظارتان است.

جاهای دیدنی پالرمو

• کلیسای جامع پالرمو
• تئاتر ماسیمو
• کلیسای مارتورانا
• موزه استنز جنیو
• مونته پلگرینو
• کواترو کانتی
• فواره شرم
• کلیسا جامع مونرئال
• گور صومعه کاپوچین
• کاخ کیارامونته
• قلعه زیسا
• موزه سالیناس
• بازارهای خیابانی پالرمو
• کلیسای عیسی مسیح
• قنات پالرمو
• درخت فالکونه

۱. کلیسای جامع پالرمو؛ جدال بر سر زیباترین

• لوکیشن گوگل

«کلیسای جامع پالرمو» (Palermo Cathedral) که در فهرست میراث‌جهانی یونسکو به ثبت رسیده است روزگاری طولانی بین یک مسجد و کلیسا معلق بود تا اینکه در سال ۱۱۸۵ میلادی برای همیشه تبدیل به یک کلیسا شد. نگاهی به‌نمای بیرونی کلیسا که بیندازید ردپای معماری مساجد را نیز خواهید دید. آنچه این کلیسا را بر سر زبان‌ها انداخته، نمای بیرونی آن است که تلفیقی از معماری رومی، نورمن، یونانی، عربی، گوتیک، معماری باروک، سیسیلی، کاتالان و غیره است. در مقایسه با نمای بیرونی، فضای درونی کلیسا بسیار ساده است و تنها تزئینات چشمگیر آن متعلق به مقبره پادشاهان قرون‌وسطی است که در کلیسا به خاک سپرده شده‌اند.

افسانه‌ها می‌گویند که اسقف اعظمی که کلیسای جامع را ساخته است، بر سر ساخت زیباترین کلیسای منطقه با پادشاه وقت در رقابت بود. هرچه اسقف به نمای بیرونی توجه می‌کرد، پادشاه وقتش را صرف تزئین فضای داخلی کلیسای خود می‌کرد؛ نتیجه هم این شد که کلیسای جامع پالرمو فضای داخلی بسیار ساده‌ای دارد. در بازدید از کلیسا حتما سری هم پشت‌بام آن بزنید و از تماشای چشم‌انداز بافت قدیمی پالرمو لذت ببرید.

۲. تئاتر ماسیمو؛ سفری یونانی در قلب سیسیل

• لوکیشن گوگل

«تئاتر ماسیمو» (Teatro Massimo) یک تئاتر معمولی نیست؛ نه‌ به‌خاطر اینکه سومین تئاتر بزرگ اروپا است یا اینکه محل ضبط بخش‌هایی از فیلم معروف «پدرخوانده» است؛ بلکه به‌خاطر تاریخچه جذابی که دارد. روزگاری پالرمو مرکز حضور اربابان قدرتمند و ثروتمندی بود که می‌خواستند قدرت و ثروت خود را به رخ جهان بکشند اما چون نمی‌توانستند با انتشار عکس‌های خود در اینستاگرام خودنمایی کنند، به‌ساختن ساختمان‌های باشکوه روی آوردند. تئاتر ماسیمو هم به‌همین دلیل ساخته شد. «ارنستو باسیله» (Ernesto Basile)، معمار معروف ایتالیایی، با الهام از معابد یونانی این ساختمان باشکوه را طراحی کرد و در نهایت در سال ۱۸۹۷ میلادی، تئاتر ماسیمو ساخته شد. افسانه‌ها می‌گویند وقتی قرار بود ساختمان تئاتر را بسازند، باید یک صومعه خراب می‌شد تا فضای لازم فراهم شود. اما از وقتی تئاتر ساخته شد، روح راهبه اعظم آن صومعه هنوز در سالن‌های سالن پرسه می‌زند. بازدید از این سالن تئاتر تنها از طریق تور ممکن است که حدود ۴۰ دقیقه طول می‌کشد.

۳. کلیسای مارتورانا؛ سرزمین عجایب پالرمو

• لوکیشن گوگل

«کلیسای مارتورانا» (Martorana Church) بیشتر از اینکه یک کلیسا باشد شبیه سرزمین عجایب به‌نظر می‌رسد. وقتی از بیرون به کلیسا نگاه می‌کنید مثل همه کلیساهای دیگر است اما وقتی قدم در داخل کلیسای مارتورانا بگذارید نفستان بند می‌آید. این کلیسای قرون وسطایی به‌عنوان یکی از چشمگیرترین سازه‌ها و کلیساها در کل ایتالیا شناخته می‌شود و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. کلیسای مارتورانا نقطه اوج هنر دوران بیزانس، فرهنگ ارتدکس و هنر ایتالیایی است و در سراسر فضای داخلی آن موزاییک‌های با نقاشی‌های زیبا و خیره‌کننده به‌چشم می‌خورد. سبک‌های هنری مختلفی نیز روی قسمت‌های مختلف کلیسا نقش بسته است که هر بیننده‌ای را شگفت‌زده می‌کند.

این کلیسا در سال ۱۱۴۳ میلادی ساخته شده است و دو نام دارد: «سانتا ماریا دل آمیراگلیو» (Santa Maria dell’Ammiraglio) یا «سن نیکولو دی گرسی» (San Nicolò dei Greci)؛ با این حال مردم محلی آن را کلیسای مارتورانا می‌نامند که این نامگذاری داستان جالبی دارد. سیسیلی‌ها کیک خوشمزه‌ای دارند که «کاساتا» (Cassata) نام دارد و روی این کیک را با یک شیرینی‌ سنتی از خمیر بادام تزیین می‌کنند که این شیرینی به‌شکل میوه و سبزیجات درست می‌شود. آن‌ها این شیرینی میوه‌شکل را مارتورانا می‌نامند. افسانه‌ها می‌گویند روزگاری قرار بود پادشاه از این کلیسا دیدن کند اما درختان اطراف کلیسا میوه‌ای نداشتند و راهبه‌های درختان میوه خالی را با میوه‌های مارتورانا تزئین کردند تا پادشاه را تحت تاثیر قرار دهند.

۴. کاخ نورمن؛ هنرنمایی شرق تا غرب زمین

• لوکیشن گوگل

«کاخ نورمن» (Norman Palace) یکی از پربازدیدترین بناهای تاریخی در ایتالیا است که در سال ۱۱۳۰ میلادی ساخته شده است. این کاخ که با نام «کاخ سلطنتی پالرمو» (Palermo Royal Palace) شناخته می‌شود، روزگاری خانه پادشاهان قدرتمند و باهوشی مثل مانند فردریک دوم یا کنراد چهارم بود که بر پالرمو حکومت می‌کردند. این کاخ نیز همانند همه کاخ‌های سلطنتی دیگر پر از مبلمان، اتاق‌های بزرگ و متعدد، معماری تحسین‌برانگیز، سقف‌های منقوش، تابلوهای نقاشی معروف و غیره است که از دوران مختلف تاریخی برجا‌مانده و دیدن آن‌ها خالی از لطف نیست؛ اما در این کاخ کلیسای کوچکی قرار دارد که در سال ۱۱۴۰ میلادی ساخته‌شده و به‌گواه بازدیدکنندگان زیباترین کلیسای روی زمین است.

 راجر دوم که در آن سال‌ها بر پالرمو حکومت می‌کرد، از هنرمندان فرهنگ‌های مختلف درخواست کرد تا این کلیسای زیبا را تزیین کنند. نتیجه اتحاد هنرمندان شرق و غرب عالم هم ساخت یکی از زیباترین کلیساهای ایتالیا شد که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند و می‌توانید از معماری فاطمی‌ها گرفته تا بیزانس و حتی نورمن را در این کلیسا ببینید. خوب است بدانید هم کلیسا و هم کاخ، هر دو در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.

۵. مونته پلگرینو؛ ملاقات با قدیس پالرمو

• لوکیشن گوگل

«مونته پلگرینو» (Monte Pellegrino) نام تپه‌ای با ارتفاع ۶۰۶ متری در خلیج پالرمو است که شهر پالرمو در دامان آن قرار گرفته است. مونته پلگرینو مکانی شگفت‌انگیز برای عکس‌گرفتن با چشم‌انداز شهر پالرمو است و می‌توانید لحظات دلپذیری را اینجا تجربه کنید اما مونته پلگرینو برای سیسیلی‌ها اهمیت بسیار بیشتری دارد. اهالی پالرمو و سیسیل معتقدند، کوه پلگرینو پناهگاه «سنت روزالیا» (Saint Rosalia Sanctuary) است که قدیس حامی پالرمو بود و از سال ۱۱۳۰ تا ۱۱۷۰ میلادی در اینجا زندگی می‌کرد. هر سال در ۱۴ جولای، اهالی پالرمو «روز سنت روزالیا» را با برپایی جشن‌های بزرگ، کارناوال و آتش‌بازی، گرامی می‌دارند. در روز ۴ سپتامبر هر سال نیز جشنی مذهبی برگزار می‌شود که در آن اهالی جزیره سیسیل و به‌ویژه اهالی پالرمو برای بزرگداشت سنت روزالیا از کوه بالا می‌روند. این مسیر ۴ کیلومتری به پناهگاه سنت روزالیا می‌رسد که در داخل یک غار قرار دارد که آخرین سال‌های زندگی روزالیا در آن سپری شده است.

ادای احترام به سنت روزالیا با بالا رفتن از کوه پلگرینو با پای پیاده، احتمالا سیسیلی‌ترین کاری است که می توانید در پالرمو انجام دهید؛ البته نیازی ندارید تا ۴ سپتامبر صبر کنید! اگرهم وقت یا حوصله پیاده‌روی ندارید باید یک تاکسی یا اتوبوس خودتان را به آنجا برسانید.

۶. کواترو کانتی؛ چهارراه شیک تاریخ

• لوکیشن گوگل

«کواترو کانتی» (Quattro Canti) یا «میدان ویلینا» (Vigliena)، یک میدان هشت ضلعی است که از تقاطع دو خیابان اصلی پالرمو یعنی «ویا ویتوریو» (Via Vittorio) و «ویا ماکودا» (Via Maqueda) ایجاد شده است. تاریخچه این چهارراه به سال ۱۶۰۰ میلادی بازمی‌گردد؛ زمانی که اسپانیا بر سیسیل حاکم بود. در آن روزگار «مارکی نایب‌السلطنه» (Viceroy Marquis) جاده‌ای ساخت که با جاده ویا ویتوریو متقاطع بود و آن را به‌افتخار دوک ماکودا، «ویا ماکودا» نامید. محل تقاطع این دو خیابان «کواترو کانتی» (Quattro Canti) نامیده شد که به‌معنی چهارگوشه است که مخاطب را گمراه می‌کند چرا که شما با یک میدان هشت ضلعی روبه‌رو می‌شوید تا یک چهارراه!

بعدها نایب السلطنه اسپانیایی «خوان فرناندز پاچکو د ویلینا» (Juan Fernandez Pacheco de Villena) یک معمار فلورانسی به‌نام «جولیو لاسو» (Giulio Lasso) را برای ساختن چهار ساختمان زیبا با معماری باروک سیسیلی در چهار ضلع میدان استخدام کرد. همین مسئله نیز سبب شد تا این میدان به افتخار او «ویلینا» (Piazza Vigliena) نامگذاری شود. با ادامه رشد شهر، کواترو کانتی به‌میدانی برای تجمع مردم، برگزاری جشن عروسی، فستیوال، جشن و حتی اعدام تبدیل شد. امروز دیگر خبری از چوبه‌های دار نیست اما در هر یک از گوشه‌های این میدان مجسمه‌ها، ستون‌ها و فواره‌های زیبایی قرار دارند که گردشگران زیادی را جذب می‌کند. این میدان همچنین بهترین نقطه برای آغاز قدم‌زدن در بافت تاریخی پالرمو، نشستن در کافه و خرید کردن است.

۷. فواره شرم؛ سرگذشت یک نفرین

• لوکیشن گوگل

برای دیدن جاذبه بعدی باید خودتان را به «میدان پرتوریا» (Piazza Pretoria) در محله قدیمی پالرمو برسانید. در این میدان فواره‌ای قرار دارد که در بین اهالی پالرمو به «فواره شرم» (The Fountain of Shame) مشهور است! داستان از آنجایی آغاز می‌شود که در سال ۱۵۷۴ میلادی، مجسمه‌سازی از اهالی توسکانی به شهر پالرمو رسید. این معمار که «فرانچسکو کامیلیانی» (Francesco Camilliani) نام داشت، درست در وسط میدان پرتوریا فواره‌ای است که شامل مجسمه چند زن و مرد برهنه است که در حال آب خوردن هستند. تصور کنید ساختن چنین فواره‌ای در یک کشور کاتولیک مذهبی چه غوغایی به‌راه می‌اندازد؛ به‌ویژه اگر بدانید که این فواره مشرف به یک صومعه بود!

ساخت این فواره‌ خشم عمومی را برانگیخت اما شاید عصبانی‌تر از همه مردم، «خواهر مری» از صومعه «سانتا کاترینا» (Santa Caterina) بود که هر روز صبح از پنجره‌اش به فواره نگاه می‌کرد و با خشم فریاد می‌زد: «چه شرم‌آور! شما گناهکاران در جهنم خواهید سوخت!» این نفرین صبحگاهی در آن زمان به یک سنت تبدیل شد تا اینکه کم‌کم این فواره و میدان در بین ایتالیایی‌ها به فواره و میدان شرم مشهور شد.

۸. کلیسا جامع مونرئال؛ پیش‌نمایشی از بهشت

• لوکیشن گوگل

برنارد برنسن، یکی از بزرگ‌ترین مورخان هنر، یک‌بار گفته بود: «مونرئال یک پیش‌نمایش از بهشت است». وقتی وارد «کلیسا جامع مونرئال» (Cattedrale di Monreale) شوید و چشمتان به ۶۴۰۰ موزاییک طلایی آن بیفتد، شما هم شگفت‌زده خواهید شد. در انتهای مرکز کلیسا، تصویری از حضرت مسیح (ع) به‌چشم می‌خورد که با آغوش باز ایستاده است. این کلیسا در سال ۱۱۷۴ میلادی به‌دستور «ویلیام دوم پادشاه نورمن» (Norman King William II) ساخته شده است. ویلیام گفته بود که در خواب مدونا را دیده است که گفته معبدی به افتخار او بسازد! همین خواب هم بهانه‌ای شد تا پادشاه دستور ساخت این کلیسا را بدهد.

اگر به‌خاطر داشته باشید در معرفی کلیسای جامع پالرمو از رقابت اسقف اعظم با پادشاه وقت بر سر ساخت زیباترین کلیسا گفتیم. پادشاه برخلاف اسقف بیشتر به تزئینات داخلی کلیسا اهمیت می‌داد به‌همین دلیل است که وقتی در کلیسا به هر سمت نگاه می‌کنید، پر از تزئینات زیبا است. روی موزائیک‌ها هم داستان‌های کتاب مقدس به تصویر کشیده شده است. این کلیسا در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

۹. موزه استنز جنیو؛ گنجینه‌ای در طبق اول

• لوکیشن گوگل

خانه-موزه «استنز جنیو» (Stanze al Genio) در طبقه اصلی یک ساختمان تاریخی قدیمی دارد. این ساختمان که در ۱۵۰۰ میلادی ساخته شده است، در ابتدا متعلق به یک خانواده سلطنتی بود اما بعدها در اوایل قرن بیستم به چند آپارتمان تبدیل شد. در طبقه اول این خانه-موزه مجموعه‌ای از بیش از ۵۰۰۰ هزار کاشی ناپلی و سیسیلی به نمایش گذاشته شده است که قدمت آن‌ها از قرن ۱۴ میلادی تا اوایل قرن ۱۹ میلادی است. این موزه ۸ اتاق دارد که هر کدام از اتاق‌ها مجموعه‌ای متفاوت را بر اساس یک دوره یا منطقه جغرافیایی خاص ارائه می دهند.

۱۰. صومعه کاپوچین؛ ملاقات با زیبای خفته

• لوکیشن گوگل

«کاپوچین کاتاکومب» (Capuchin Catacombs) یا «گور صومعه کاپوچین»، یک گورستان زیرزمینی است که درست در کنار صومعه کاپوچین قرار دارد. در این گورستان ۸ هزار جسد مومیایی‌شدن از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی نگهداری می‌شود. قدم در این گورستان زیرزمینی که بگذارید، اجساد واقعی را خواهید دید که در راهروهای باریک از دیوارها آویزان شده‌اند. این اجساد متعلق به راهبان صومعه، ثروتمندان، افراد مشهور و حتی برخی از افراد عادی است. جسد مومیایی‌شده دختری به‌نام «روزالیا لومباردو» (Rosalia Lombardo)، یکی از مهم‌ترین دیدنی‌های این گوردخمه است. این دختر در سال ۱۹۲۰ میلادی و در دو سالگی بر اثر ابتلا به ذات‌الریه درگذشت. بعدها به او لقب زیبای خفته را دادند؛ چراکه بیش از یک قرن است ظاهر کودکانه خود را حفظ کرده است. در هنگام بازدید از این گوردخمه با افراد زیادی مثل «آلفردو سلفیا» (Alfredo Salafia)، یکی از بزرگ‌ترین مومیایی‌کنندگان تاریخ، آشنا خواهید شد که خیلی‌ها فکر می‌کردند او راز اکسیر جاودانگی را می‌داند.

۱۱. کاخ کیارامونته؛ بن بست مرگ

• لوکیشن گوگل

سال ۱۳۰۷ میلادی بود که خانواده قدرتمند کیارامونته، «کاخ کیارامونته» (Chiaramonte Palace) را ساختند؛ این کاخ مجلل که با نام «کاخ استری» (Palazzo Steri) نیز شناخته می‌شود، نه‌تنها مکانی برای زندگی این خانواده، بلکه زندانی مخوف بود که رهایی از آن غیرممکن به‌نظر می‌رسید. در بین سال‌های ۱۶۰۰ تا ۱۷۸۲ میلادی که تفتیش عقاید در پالرمو رایج بود، این کاخ را به‌عنوان مقر رسمی نهاد تفتیش عقاید تعیین شد. در نهایت کاخ کیارامونته تبدیل به زندانی شد که پر از سلول‌هایی مثل قفس موش‌ بود. این سلول‌ها میزبان بدعت‌گذاران و کافرانی بودند که تا سرحد مرگ شکنجه می‌شدند. برخی از زندانیان، آرزوها و داستان‌های خود را روی قفس‌ها و دیوارها کشیده‌اند که هنوز هم قابل مشاهده است.

۱۲. قلعه زیسا؛ یادگار حاکم خوش خیال

• لوکیشن گوگل

«قلعه زیسا» (La Zisa Castle) در سال ۱۱۶۵ میلادی به‌دستور جنجالی‌ترین پادشاه نورمن، ویلیام اول ساخته شد. در طول ۱۲ سالی که ویلیام پادشاه سیسیل بود، امپراتور روم هر روز تهدید می‌کرد که به سیسیل حمله می‌کند؛ همه در سیسیل نگران این موضوع بودند به‌جز پادشاه! ویلیام علاقه زیادی به مهمانی داشت و یا مشغول خوش‌گذارنی بود یا دستور می‌داد بناهای زیبا در پالرمو بسازند. قلعه زیسا، یکی از همین بناها است که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به‌ثبت رسیده است. این کاخ نمونه‌ای عالی از حضور همزمان اعراب و نورمن‌ها در سیسیل در این دوره زمانی است و می‌توانید ترکیب مهندسی عربی و هنر نورمنی را در آن مشاهده کنید. زیسا در زبان عربی همان «العزیز»، به‌معنای «باشکوه» است که نشان می‌دهد ویلیام چقدر به‌دیده‌شدن اهمیت می‌داده است. البته مردم محلی معتقدند که ویلیام این کاخ را نساخته است، بلکه دو پرنده این قصر را ساختند تا گنج خود را در دیوارها پنهان کنند؛ شیطان هم دیوارها را رنگ کرد تا برای همیشه از گنج محافظت کند.

۱۳. موزه سالیناس؛ گنجی در قلب پالرمو

• لوکیشن گوگل

موزه باستان‌شناسی منطقه‌ای «سالیناس» (Salinas Museum) قدیمی‌ترین و مهم‌ترین موزه در سراسر جزیره سیسیل است که در ساختمان یک صومعه برجای‌مانده از دوران رنسانس قرار دارد. این موزه که به‌نام باستان‌شناس و کلکسیونر معروف «آنتونیو سالیناس» نامگذاری شده است، داستان غرب سیسیل را از دوران پیش از تاریخ تا قرون‌وسطی روایت می‌کند. موزه سالیناس همچنین یکی از غنی‌ترین مجموعه‌ آثار دوران کارتاژ، مصر، یونان باستان و روم باستان در ایتالیا را دارد. جواهرات، تاج‌ها، تزئینات معابد، تابوت‌های فنیقی، کنده‌کاری‌های یونانی، آینه‌های اتروسکی و بزرگ‌ترین مجموعه لنگرهای باستانی در جهان  از دیدنی‌های این موزه شگفت‌انگیز است.

۱۴. بازارهای خیابانی پالرمو؛ شور زندگی ایتالیایی

• لوکیشن گوگل بازار خیابانی مرکاتو دی بالارو
• لوکیشن گوگل بازار ووچیریا
• لوکیشن گوگل بازار دل کاپو

پالرمو پر از بازارهای خیابانی جذاب است که در آن‌ها می‌توانید طیف گسترده‌ای از غذاهای خوشمزه ایتالیایی، صنایع دستی و محصولات ارگانیک را پیدا کنید. این بازارهای خیابانی اغلب در بافت قدیمی شهر، در خیابان‌های سنگ‌فرش و در مجاورت بناهای تاریخی قرار دارند.بازارهای خیابانی ایتالیا شهرت زیادی دارند اما این بازارها در پالرمو، قلب تپنده سیسیل، حال‌وهوای متفاوت‌تری دارند و می‌توانید علاوه‌بر فرهنگ ایتالیایی، ردپای ظریف بازارهای عربی را نیز در بازارهای خیابانی پالرمو ببینید که یادگار حضور طولانی‌مدت اعراب در این شهر است.

صدها بازار در اطراف محله‌های مختلف پالرمو شهر دارد، اما بازار «مرکاتو دی بالارو» (Mercato di Ballarò)، «بازار ووچیریا» (Vucciria Market) و «بازار دل کاپو» (Market del Capo) از محبوب‌ترین بازارهای خیابانی پالرمو هستند. در بین این سه بازار، بازار بالارو بزرگ‌ترین و بازار ووچیریا شلوغ‌ترین بازار است. بازار دل کاپو نیز بیشتر روی مواد غذایی، به‌ویژه انواع ماهی، متمرکز است.

۱۵. کلیسای عیسی مسیح؛ هنرنمایی در عصر باروک

• لوکیشن گوگل

تعجب نکنید؛ پالرمو کلیساهای زیادی دارد که بیش از یک قرن قدمت دارند. در این بین «کلیسای عیسی مسیح (ع)» (Church of Jesus) یادگاری از دوران باروک است که در سال ۱۵۹۰ میلادی ساخته شد. اهالی پالرمو این کلیسا را «کازا پروفسا» (Casa Professa) می‌نامند. زمانی که اسپانیایی‌ها در قرن ۱۶ میلادی بر سیسیل حکومت می‌کردند، نایب السلطنه اسپانیایی پالرمو از گروهی از یسوعی‌ها که در آن دوران بسیار بر سیاست تاثیرگذار بودند، دعوت کرد تا به پالرمو بروند اما کلیسایی که حاکم به این گروه از مسیحیان داده بود، آن‌ها را راضی نکرد. خوان که به کمک آن‌ها نیاز داشت، به آن‌ها اجازه داد تا کلیسای عیسی مسیح را بسازند. حال این کلیسای زیبا با آثار و مجسمه‌های سنگ مرمر نفیس خود، یک شاهکار دوره باروک با هنر رنسانس است که ارزش دیدن دارد.

۱۶. قنات پالرمو؛ سفری از خاورمیانه تا اروپا

• لوکیشن گوگل

شاید تصور دیدن قنات در پالرمو کمی دور از ذهن باشد اما باید بدانید یکی از دست‌آوردهای حضور اعراب در پالرمو و حکومت آن‌ها بر جزیره سیسیل، حفر یک قنات در این شهر است که هنوز هم پابرجاست. اگر به دیدن این سازه مهندسی هیدرولیک استثنایی علاقه دارید، می‌توانید در تورهای «قنات پالرمو» (Qanat Gesuitico alto) از این سازه دیدن کنید.

۱۷. درخت فالکونه؛ کابوس مافیا

• لوکیشن گوگل

نام پالرمو همانند سایر بخش‌های جزیره سیسیل، با مافیا گره خورده است. داستان مافیا در اواخر دهه نود میلادی با پایان امپراتوری کورلئونه به پایان رسید اما نام دو قهرمان ملی در راه مبارزه با مافیا برای همیشه ماندگار شد. «جیووانی فالکونه» و «پائولو بورسلینو» دو قاضی شجاعی بودند که بسیاری از سران مافیا را تحت تعقیب قرار دارند اما در نهایت هر دو توسط اعضای مافیا کشته شدند. در ورودی ساختمانی که فالکونه در آن زندگی می‌کرد، درخت تنومندی قرار دارد که مردم دل‌نوشته‌ها و یادداشت‌های خود برای این دو قهرمان ملی را آویزان کرده‌اند. این درخت حالا با نام «درخت فالکونه» (Falcone Tree) شناخته می‌شود.