بلندترین درختان جهان کدام اند؟

بلندترین درختان جهان حتی از آبشار نیاگارا و مجسمه آزادی نیز ارتفاع بیشتری دارند و در مقابلشان احساس کوچک بودن می کنیم.

بسته به جایی که زندگی می‌کنید، ممکن است روزانه توسط درختان بلند احاطه شده باشید. این درختان ممکن است از خانه‌ها و تیرهای برق اطراف شما نیز بلندتر باشند، اما برخی از بلندترین درختان جهان حتی از آبشار نیاگارا و مجسمه آزادی نیز ارتفاع بیشتری دارند. تابه‌حال به عظمت یک درخت غول‌پیکر خیره شده‌اید و از خود پرسیده‌اید که تا این درخت چند متر می‌تواند باشد؟ درختان نه تنها بخشی اساسی از زیست‌بوم‌های طبیعی هستند، بلکه به‌ عنوان برخی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین موجودات زنده روی کره زمین به حساب می‌آیند. بلندترین درختان جهان به ارتفاعاتی می‌رسند که در مقابلشان احساس کوچک بودن می‌کنیم! در این مقاله به معرفی بلندترین درختان جهان می‌پردازیم و جزئیات جذابی درباره هر یک از آن‌ها را مرور خواهیم کرد. برای سفر به دنیای این آسمان‌خراش‌های طبیعی آماده شوید، چرا که شکوه آن‌ها شما را شگفت‌زده خواهد کرد.

لیست بلندترین درختان جهان

• درخت هایپریون
• درخت منارا
• درخت سنچوریون
• درخت صنوبر سیتکا
• درخت برج کلاغ
• درختان سکویای غول پیکر
• درخت صمغ مانا
• درخت سرو هیمالیایی
• درختی دوئرنر فیر
• درخت نیمی نا لاگرول مینا
• بزرگترین درختان جهان
• یک درخت چقدر می تواند رشد کند؟

۱. درخت هایپریون

هایپریون (Hyperion) بلندترین درخت زنده جهان است. این درخت از نوع سرخ‌چوب ساحلی (Sequoia sempervirens) بوده و بر روی یک شیب می‌روید. میانگین ارتفاع آن به ۳۶۰ فوت (۱۱۶ متر) می‌رسد و قطر تنه‌اش کمی بیش از ۱۶ فوت (۴.۹۴ متر) است. هایپریون در پارک ملی ردوود (Redwood National Park) در شمال کالیفرنیا واقع شده و تخمین زده می‌شود که بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ سال سن دارد؛ با توجه به این که سرخ‌چوب‌های ساحلی می‌توانند بیش از ۲۰۰۰ سال عمر کنند، این درخت نسبتاً جوان به حساب می‌آید.

هایپریون در سال ۲۰۰۶ توسط دو طبیعت‌شناس به نام‌های کریس اتکینز (Chris Atkins) و مایکل تیلور (Michael Taylor) در حالی که در حال عبور از یک منطقه دور افتاده در پارک ملی ردوود بودند، کشف شد. یک ماه قبل از این کشف، آن‌ها سه درخت سرخ‌چوب ساحلی غول‌پیکر دیگر را در یک سبزه‌زار نزدیک یافته بودند که ارتفاع‌شان به ترتیب ۳۷۵ فوت (۱۱۴.۰۹ متر)، ۳۷۱ فوت (۱۱۳.۱۴ متر) و ۳۶۳ فوت (۱۱۰.۷۶ متر) بود.

آن‌ها این درخت‌ها را از روی اساطیر یونانی به نام‌های هلیوس، ایکاروس و دایدالوس نام‌گذاری کردند. این سه درخت برای یک ماه بلندترین درختان جهان بودند تا این که هایپریون کشف و به‌عنوان بلندترین درخت جهان شناخته شد. مکان دقیق هایپریون یک راز باقی مانده است. به این ترتیب، بزرگ‌ترین درخت جهان به اندازه یک ساختمان ۳۵ طبقه است، اما همسایگان نزدیک آن هم چندان کوتاه‌تر نیستند. رقابت برای رسیدن به ارتفاع بین سرخ‌چوب‌های ساحلی بسیار سخت است، اما شش درخت بلند بعدی به‌سرعت به این ارتفاع نزدیک می‌شوند.

۲. درخت منارا

بلندترین درخت گرمسیری جهان، یک درخت مِرانتی زرد (Yellow Meranti) به نام «منارا» است که در منطقه حفاظت‌شده دانوم ولی (Danum Valley) در صباح، واقع در بورنئو مالزی رشد می‌کند. اگرچه درباره ارتفاع دقیق آن کمی اختلاف نظر وجود دارد، اما اندازه‌گیری‌های اخیر ارتفاع آن را ۱۰۰.۸ متر نشان می‌دهد. به همین دلیل، این درخت لقب «منارا» به معنای «برج» در زبان مالایی را به خود اختصاص داده است. منارا احتمالاً بلندترین گیاه گل‌دار در جهان نیز به حساب می‌آید.

۳. درخت سنچوریون

سنچوریون (Centurion) یک درخت اکالیپتوس غول‌پیکر (Eucalyptus regnans) است که در دره آرو (Arve) در تاسمانی استرالیا، با ارتفاع ۱۰۰.۵ متر و قطر تنه ۴.۰۵ متر مانند کوه استوار است. در سال ۲۰۱۹، این درخت در آتش‌سوزی‌ تاسمانی که بر اثر صاعقه آغاز شد و ۴۹۴,۲۱۰ هکتار (تقریباً ۳ درصد) از مساحت جزیره را سوزاند، آسیب دید. اگرچه آتش‌سوزی به پایه تنه درخت آسیب رساند، اما به نظر می‌رسد که سنچوریون از این حادثه جان سالم به در برده است، هرچند ممکن است این آسیب مانع رشد بیشتر درخت شود.

۴. درخت صنوبر سیتکا

در پارک ایالتی رد وودز پری کریک (Prairie Creek Redwoods State Park) در کالیفرنیا، یک درخت صنوبر سیتکا (Sitka Spruce) باشکوه با ارتفاعی معادل ۱۰۰.۲ متر سر به آسمان کشیده است. این درختان همیشه‌سبز، که عاشق رشد در سواحل شمال غربی اقیانوس آرام هستند، به دلیل اندازه و طول عمر شگفت‌انگیزشان مشهورند. صنوبر سیتکا با سازگاری با شرایط مرطوب و معتدل این منطقه، به یکی از نمادهای طبیعی قدرتمند و بزرگ‌ترین موجودات جنگل‌های ساحلی تبدیل شده است.

۵. درخت برج کلاغ

برج کلاغ (Raven's Tower) یک درخت صنوبر سیتکا (Picea sitchensis) با ارتفاع ۹۶.۷ متر است که در سال ۲۰۰۱ توسط مایکل تیلور کشف شد. تیلور همچنین به‌خاطر کشف درختان بلند مشهوری مانند هایپریون (Hyperion)، هلیوس (Helios) و ایکاروس (Icarus) شناخته می‌شود. مکان دقیق برج کلاغ به‌عنوان یک راز محفوظ مانده است، اما این درخت در پارک ایالتی رد وودز پری کریک (Prairie Creek Redwoods State Park) در شمال کالیفرنیا واقع شده است. این پارک در سال ۱۹۲۳ با هدف حفاظت از درختان غول‌پیکری مانند برج کلاغ تاسیس شد.

۶. درختان سکویای غول پیکر

سکویای غول‌پیکر کالیفرنیا (Sequoiadendron Giganteum) به‌خاطر اندازه عظیم‌الجثه‌اش شهرت جهانی دارد. بزرگ‌ترین نمونه این گونه که در جنگل ملی سکویا قرار دارد به ارتفاع تقریبا ۹۶ متر می‌رسد. درختان سکویای غول‌پیکر نه تنها بلندقدترین درختان جهان هستند، بلکه تنه‌ای بسیار محکم و مقاوم دارند که قطر آن گاهی به ۷.۷ متر می‌رسد.

۷. درخت صمغ مانا

صمغ مانا (Eucalyptus Viminalis)، که به درخت اکالیپتوس سفید نیز معروف هستند، به‌خاطر ارتفاع چشمگیرشان در ذخیره‌گاه جنگلی اوِرکِریچ تاسمانی (Evercreech) شناخته می‌شوند. درخت شوالیه سفید (White Knight) به‌عنوان بلندترین درخت این نژاد، با ارتفاع ۹۱ متر، معروف است. اکنون مکان این غول ۹۱ متری به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده و محل دقیق آن برای همه آشکار است.

۸. سرو هیمالیایی

در دل منطقه حفاظت‌شده و دورافتاده‌ی یارلونگ زانگبو گراند کانیون (Yarlung Zangbo Grand Canyon) در تبت، یک سرو هیمالیایی (Himalayan Cypress) به ارتفاع ۱۰۲.۳ متر وجود دارد. این گونه از درختان، به‌دلیل سازگاری با ارتفاعات بالا، در این مناطق به خوبی رشد می‌کنند.

۹. درخت دوئرنر فیر

دوئرنر فیر (Doerner Fir) یک درخت از گونه کاج داگلاس (Douglas Fir) است که با ارتفاع ۹.۷ متر، یکی از بلندترین درختان جهان به شمار می‌رود. این کاج داگلاس عظیم الجثه، به لطف آب‌وهوای مرطوب این منطقه که برای شکل‌گیری آسمان‌خراش‌های گیاهی بسیار مناسب است، مکان ایده‌آلی برای رشد یافته است. تنه باریک دوئرنر فیر سال‌هاست که بر نیروی جاذبه غلبه کرده و همچنان به سمت بالا و بالاتر از جنگل ادامه می‌دهد.

۱۰. درخت نیمی نا لاگرول مینا

درخت نیمی‌نا لاگرول مینا (Neeminah Loggerale Meena)، یک اکالیپتوس آبی جنوبی (Southern Blue Gum)، با ارتفاع خیره‌کننده ۹۲ متر، یکی از غول‌های گیاهی است که در ایالت جزیره‌ای تاسمانی در استرالیا، رشد کرده است. تاسمانی با جنگل‌های مه‌آلود و خاک‌های بسیار حاصل‌خیز خود، محیطی ایده‌آل برای رشد این درختان فراهم کرده است. اکالیپتوس آبی جنوبی که یکی از گونه‌های سخت‌چوب بلند قد است، در این منطقه توانسته به یکی از بلندترین گیاهان گل‌دار زمین تبدیل شود و به‌عنوان نمادی از قدرت طبیعت و زیبایی جنگل‌های این منطقه شناخته شود.

بزرگترین درختان جهان

اندازه درختان تنها به ارتفاع آن‌ها محدود نمی‌شود. برای مثال، درخت ژنرال شرمن در کالیفرنیا، از نظر وزن و حجم، بزرگ‌ترین درخت جهان محسوب می‌شود. این درخت که در پارک ملی سکویا در کالیفرنیا قرار دارد، با ارتفاعی حدود ۲۷۴.۹ فوت، بلندترین درخت نیست. این افتخار برای درخت هایپریون (Sequoia Sempervirens) است که ارتفاعی حدود ۳۷۹.۱ فوت دارد. بنابراین، روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری و سنجش بزرگ‌ترین درخت وجود دارد؛ همان‌طور که روش‌های متفاوتی برای تعیین بزرگ‌ترین موجود زنده در دنیا نیز مطرح است.

برخی دانشمندان، موجودات غول‌پیکری مثل بزرگ‌ترین سد مرجانی جهان در استرالیا را به‌عنوان موجودات زنده عظیم می‌دانند. همچنین، قارچ‌های بسیار بزرگی نیز کشف شده‌اند؛ مانند قارچی به وسعت ۱۵۰۰ هکتار در واشنگتن که زمانی به‌عنوان بزرگ‌ترین موجود زنده جهان (از نظر مساحت) شناخته می‌شد.

اما شاید بزرگ‌ترین موجود زنده جهان، گروهی از درختان آس‌پِن لرزان (Quaking Aspen) باشد که در کوه‌های واساچ در ایالت یوتا آمریکا قرار دارد و به پاندو (Pando) معروف است. پاندو یک موجود زنده واحد محسوب می‌شود، چرا که تمامی این درختان دارای یک کد ژنتیکی مشابه هستند و به‌وسیله یک سیستم ریشه‌ای مشترک به هم متصل‌اند.

درختان پاندو زمانی رشد می‌کنند که ساقه‌های آن‌ها تا فاصله ۱۰۰ فوت از درخت اصلی گسترش می‌یابند و سپس به صورت دوره‌ای ریشه می‌دوانند. این فرآیند که به تولید مثل رویشی معروف است، باعث ایجاد درختان جدیدی با ژن‌های یکسان می‌شود. به همین دلیل، پاندو یک سیستم عظیم از چندین درخت بوده که ممکن است بیش از ۴۷۰۰۰ درخت داشته باشد و مساحتی حدود ۱۰۶ هکتار را پوشش دهد. پاندو همچنین ممکن است تا ۸۰۰۰۰ سال قدمت داشته باشد.

یک درخت چقدر می تواند رشد کند؟

حداکثر ارتفاع درختان به توانایی آن‌ها در انتقال آب به شاخه‌های بالایی بستگی دارد. سلول‌های مرده‌ای به نام تراکئیدها (Tracheids)، که مسئول جابجایی آب هستند، نقش کلیدی در این فرآیند دارند. هرچه ارتفاع درخت افزایش یابد، قطر این سلول‌ها کاهش پیدا می‌کند و جابه‌جایی آب سخت‌تر می‌شود. در نهایت، بخش‌های بالایی درخت با مشکل خشکی روبرو شده و به دلیل کمبود آب، از رشد بیشتر باز می‌مانند. درختان بلندتر بیشتر در معرض آمبولی آوند چوبی (Xylem Embolisms) قرار دارند؛ وضعیتی که در آن حباب‌های هوا جریان آب را متوقف می‌کنند و در نتیجه جریان آب و مواد مغذی به بخش‌های بالایی کاهش می‌یابد. این امر به محدودیت ارتفاعی که یک درخت می‌تواند به آن برسد منجر می‌شود.

یک مطالعه در سال ۲۰۰۸ نشان داد که حداکثر ارتفاع ممکن برای یک درخت کاج داگلاس، که یکی از بلندترین گونه‌هاست، حدود ۱۳۸ متر است.

مطالعه دیگری که در سال ۲۰۰۴ انجام شد، حداکثر ارتفاع برای سرخ‌چوب‌های ساحلی (Sequoia Sempervirens) را حدود ۱۳۰ متر تعیین کرد. این مطالعه نشان داد که با افزایش ارتفاع، جریان آب و فتوسنتز در بخش‌های بالایی کاهش می‌یابد و سطح دی‌اکسید کربن افزایش پیدا می‌کند. این مشکلات در نهایت منجر به توقف رشد درخت می‌شوند.