هنر مینیاتور یا نگارگری چیست؟

مینیاتور یا نگارگری به هنری گفته می‌شود که در آن هنرمند تلاش می‌کند با استفاده از مواد ارزشمند نظیر طلا و نقره و رنگ‌های منحصربه‌فرد، اثری فاخر را خلق کند. آثار نگارگری شده معمولاً ابعاد کوچکی دارند.

پیش از ابداع صنعت چاپ در اروپا در حوالی سال ۱۴۵۵، تمامی کتاب‌ها با دست نوشته و تزئین می‌شدند. واژه‌ی دست‌نوشته از کلمات لاتین مانوس (به معنی دست) و اسکریپتوس (به معنای نوشتن) می‌آید. واژه‌ی ایلومینیتِید (Illuminated) به معنای زرنماشده از کلمه‌ی لاتین ایلومینار (illuminare) به همین معنا می‌آید که تذهیب و نگارگری به‌وسیله‌ی رنگ‌های درخشان و همچنین طلا و نقره‌ی واقعی در کتابت دست‌نوشته‌ها را نشان می‌دهد. تذهیب شیوه‌های مختلفی از نامه‌های زرنماشده، حاشیه‌ها و صحنه‌های استعاری مستقل را در برمی‌گیرد و مینیاتور نیز نامیده می‌شود.

موسسه‌ی هنری گتی تراست (Getty Trust) اولین مجموعه از صفحات مینیاتوری خود به تعداد ۱۴۴ برگ را در سال ۱۹۸۳ از پیتر و آیرین لودویگ، دو کلکسیونر، خریداری کرد. امروزه موزه‌ی جی پل گتی (J. Paul Getty) صاحب بیش از ۲۰۰ کتاب، صفحه و برش‌هایی از هنر مینیاتور است که به دوران قرون وسطی و رنسانس تعلق دارند.

یکی از دست‌نوشته‌های شگفت‌انگیز در مجموعه‌ی گتی تراست، کتاب ساعت نمازهای گوالنگی دِست (Gualenghi-d’Este) است. اگرچه این کتاب به‌طور باشکوهی با جزئیات خارق‌العاده تزئین شده، اما باید بدانید که اندازه‌ی آن تنها ۱۰ سانتی‌متر است. دو صفحه از این کتاب که به‌طور عمده توسط هنرمند ایتالیایی، تادِئو کریولی (Taddeo Crivelli)، تذهیب شده، به‌طور ویژه نمونه‌هایی شگرف از مینیاتور و تذهیب در حاشیه‌های آن را نشان می‌دهد. به‌علاوه، حروف ابتدایی در آغاز هر پاراگراف در این کتاب از نوع بزرگ بوده و به‌طور ویژه و متناسب با موضوع کتاب تذهیب شده‌اند.

مینیاتور موجود در سمت چپ کتاب، جبرئیل فرشته‌ی وحی و مریم مقدس را نشان می‌دهد که با المان‌های طبیعتی احاطه شده‌اند. گل‌ها، طاووس و درختان در حاشیه‌های کتاب دیده می‌شوند و نمادهای تشریفاتی دوران رنسانس و پند و اندرزهای شخصی صاحب کتاب نیز در اطراف آن به چشم می‌خورند. وقتی‌که به این صفحه نگاه می‌کنید، مریم مقدس فرزند خود را درون یک حرف بزرگ به شکل D در آغوش گرفته است و در اطراف آن اولین دعاهای روز به زبان لاتین دیده می‌شود. این آیات که از مزمور ۵۰ در انجیل گرفته شده، چنین عبارتی به زبان لاتین را بیان می‌کند: «پروردگارا، تو لب‌های مرا باز می‌کنی و دهان من تسبیح تو را خواهد گفت.»

چه کسی کتاب های خطی  را خلق کرد؟

تا حدود قرن دوازدهم میلادی، اکثر کارهای زیبا و استادانه‌ی نگارگری به آثار مذهبی تعلق داشتند و اکثر دست‌نوشته‌ها در صومعه‌ها ساخته می‌شدند. در یک صومعه، اتاق کتاب، مرکزی برای فعالیت‌های علمی و رونوشت از متون بود.

در دوران ظهور دانشگاه‌ها در شهرها در قرن‌های دوازدهم و سیزدهم، کاتبان و نگارگران به‌سرعت افزایش یافتند؛ آن زندگی خود را از طریق خلق دست‌نوشته‌های نفیس و نگارگری شده برای نجیب زادگان، طبقه‌ی جدید متوسط و دانشجویان و استادان دانشگاه‌های نوظهور می‌گذراندند. در دوران رنسانس، برخی از نقاشان مطرح، از جمله جرارد دیوید، سیمون بنینگ و آنتونیو پیزانو، به سراغ تذهیب و نگارگری صفحات کتاب‌ها نیز رفتند.

کتاب های خطی چگونه ساخته می شدند؟

در دوران شکوه قرون وسطی، ساخت کتاب خطی اغلب توسط چهار صنعت‌گر متفاوت انجام می‌شد؛ کاغذساز، کاتب، نگارگر و صحاف. به‌طورکلی، هر چهار نفر از آن‌ها به یک صنف با شیوه‌ها و استانداردهای مخصوص خود تعلق داشتند.

ساخت یک کتاب نگارگری شده با کاغذساز آغاز می‌شد. او پوست حیوانات را به‌عنوان صفحات یک کتاب خطی آماده‌ی کتابت می‌کرد. اگرچه کاغذ در اروپا از اوایل قرن نوزدهم پدید آمد، اما کتاب‌های خطی اغلب بر روی پوست عمل‌آمده‌ی حیواناتی چون گوساله، گوسفند یا بز نوشته می‌شدند. گاهی اوقات نیز کاغذساز از پوست حیوانات کوچک‌تر نظیر خرگوش یا حتی سنجاب برای این کار استفاده می‌کرد. اگرچه این روش پرهزینه بود، اما کاغذساز صفحه‌ای را آماده می‌کرد که به‌طور ایده‌آلی دارای بافت، رنگ مات و دوام بالا بود.

وقتی‌که پوست‌ها آماده می‌شدند و برش می‌خوردند، کاتب شروع به نوشتن متون با دست بر روی آن‌ها می‌کرد. یک کاتب معمولاً خودش قلم و جوهر را آماده می‌ساخت. آن‌ها قبل از نوشتن، قلم خود را با چاقو تیز می‌کردند. کاتبان نه‌تنها از یک قلم تیز بهره می‌بردند، بلکه برای پاک کردن هرگونه اشتباهی در نوشتن نیز سطح رویی صفحه را می‌خراشیدند.

وقتی‌که کار کتابت به اتمام می‌رسید، نگارگر جزئیات تذهیب‌کاری‌شده را به صفحه اضافه می‌کرد. مینیاتورها با طیفی از رنگ‌های گران‌قیمت ساخته‌شده از منابع متعدد، از سبزیجات و خون حیوانات گرفته تا مواد معدنی استخراج‌شده از دل زمین، در صفحات کتاب‌ها نقاشی می‌شدند.

تعداد و تنوع نگارگری در یک کتاب خطی لوکس، اغلب نیازمند همکاری چندین صنعت‌گر بود. برای مثال، کتاب ساعت نمازهای اسپینولا (Spinola Hour) در کلکسیون گتی، حداقل ۵ نگارگر و شمار بالایی دستیار برای ساخت آن داشته است. کاتبان و هنرمندان با کمک یکدیگر، کتابی خطی را با ۸۳ اثر مینیاتوری بزرگ با جزئیات دقیق نظیر بناهای معماری و نگارگری‌هایی از گل و بته خلق کردند.

یک کتاب خطی نفیس بدون یک شیرازه و جلد خوب برای محافظت و حفظ برگه‌های آن و همچنین جلوگیری از جذب رطوبت و درنهایت چین‌خوردگی، ارزشی نداشت. صحاف از قلاب‌های فلزی یا بندهای چرمی یا پارچه‌ای برای محکم کردن صفحات کتاب به یکدیگر استفاده می‌کرد. شیرازه‌های کتاب گاهی با رنگ، لعاب یا طراحی‌هایی بر روی چرم با کمک ابزارهای فلزی تزئین می‌شدند. گران‌ترین شیرازه‌های کتاب‌ها، به‌خصوص در اوایل قرون وسطی، با جواهرات و فلزکاری‌های متعدد همراه بودند.

کتاب های خطی مذهبی

بسیاری از دست‌نوشته‌ها برای اهداف مذهبی ساخته می‌شدند. دست‌نوشته‌ها برای مراسم عشای ربانی شامل کتاب ساکرامنتاری (Sacramentary)، کتاب سرودهای مذهبی (Gradual) و کتاب دعا (Missal) می‌شدند. مردم از تمامی اقشار جامعه نیز می‌توانستند سفارش کتاب‌های محبوب مذهبی را به سازندگان آن‌ها بدهند.

کتاب ساکرامنتاری

ساکرامنتاری مهم‌ترین کتاب مذهبی در کلیسای اوایل قرون وسطی بود و در آن دعاهایی از کشیش‌ها برای مراسم عشای ربانی وجود داشت. این کتاب در محراب کلیسا، مقدس‌ترین مکان در کلیسا، باز می‌شد و کشیش مراسم عشای ربانی را درحالی‌که عبادت‌کنندگان به وی نگاه می‌کردند، به جا می‌آورد.

این کتاب ساکرامنتاری، متعلق به خاندان پادشاهی اتونی، در یک صفحه‌ی کامل (سمت راست) واقعه‌ی به صلیب کشیدن مسیح را با استفاده از حروف زیبای تذهیب‌کاری‌شده و شمار فراوانی از مینیاتورهای پیچیده در حاشیه‌ی آن به تصویر می‌کشد. در سمت چپ کتاب نیز نوشته‌ای با مینیاتورهایی عمدتاً از جنس طلا و نقره به چشم می‌خورد. این طراحی‌های نفیس، با پس‌زمینه‌ای قرمز و ارغوانی رنگ که حکایت از پوست ارغوانی رنگ در دوران عهد عتیق دارد، ما را به یاد نفیس‌ترین کتاب‌های امپراطوری روم باستان می‌اندازد.

کتاب سرودهای مذهبی

کتاب سرودهای مذهبی موجود در کلکسیون گتی بیش از ۶۰ سانتی‌متر طول دارد و یکی از بزرگ‌ترین کتاب‌های موجود در گنجینه‌ی این موزه است. بزرگی این کتاب دلیل خود را دارد؛ این کار به گروهی از خوانندگان اجازه می‌دهد تا همگی باهم در مقابل کتاب ایستاده و نت‌ها و کلمات را یک‌صدا بخوانند.

این کتاب به‌طور ویژه بیانگر دوران شکوه رنسانس است. این نمونه نیز به‌مانند دیگر آثار هنری متعلق به اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم، با تصاویری از جواهرات، برجسته‌کاری‌ها و اشکال عجیب‌وغریب دوران عهد عتیق تزئین شده است.

کتاب دعا

این یک کتاب مذهبی است که در آن سرودهای عبادی، دعاها، نیایش‌ها همراه با دستورات مذهبی برای مراسم خاص به چشم می‌خورد. کتاب موجود در این عکس به سفارش کوزیمو دِ میلیوراتی (Cosimo de' Migliorati)، اسقف اعظم بولونیا و یک کاردینال، ساخته می‌شود که در دوران خود به مقام پاپی می‌رسد و لقب قدیس هفتم را می‌گیرد. مینیاتورهای دقیق و ظریف در این کتاب، صحنه‌های مذهبی را به تصویر می‌کشند، اما تذهیب‌های حاشیه‌ای بیشتر ماهیتی غیرمذهبی دارند. در این نگارگری، چهره‌هایی خنده‌دار و جالب همراه با جزئیاتی مذهبی به چشم می‌خورد. در اصل در این صفحات دستان کوزیمو د میلیوراتی کشیده شده بودند، اما ضد پاپ، جان بیست و سوم (پاپ منتخب در تقابل با پاپی که شرعاً انتخاب شده است) و صاحب بعدی این دست‌نوشته، دستور می‌دهد تا بازوان خود را در این صفحه بر روی بازوان پاپ نقاشی کنند.

کتاب ساعت نمازها

یکی از محبوب‌ترین کتاب‌ها در بین قرن‌های چهاردهم تا شانزدهم، کتاب ساعت نمازها بود. کتاب‌های ساعت نماز در این دوره شامل متون مذهبی برای کمک به عبادت‌کنندگان فردی بودند و اغلب با زیبایی هرچه‌تمام‌تر نگارگری می‌شدند. ازآنجایی‌که هیچ کتاب دیگری در این ابعاد در اواخر قرون وسطی وجود نداشت، کتاب ساعت نمازها لقب پرفروش‌ترین کتاب این دوران را از آن خود کرد.

شاید فردی بگوید که کتاب ساعت نمازها به خاطر سازمان‌دهی کردن زمان عبادت در تمام طول روز و سال، یک تقویم مذهبی است، اما متون اصلی این کتاب شامل عبادات مریم مقدس نظیر آیه‌هایی از مزامیر داوود، سرودهای روحانی و دعاهایی است که در ۸ ساعت شرعی از روز خوانده می‌شوند. به‌علاوه، این دست‌نوشته‌ها شامل یک تقویم از مهم‌ترین روزهای مذهبی و ابزارهایی برای محاسبه‌ی روز عید پاک نیز می‌شدند.

کتاب ساعت نمازهای روسکین (Ruskin) یکی از نمونه‌های اولیه از کتاب ساعت نمازها است. حروف موجود در این کتاب به طرز استادانه‌ای نگارگری شده و مینیاتورهای موجود در آن تقویم مذهبی و یک مناجات تذهیب‌کاری‌شده را به نمایش می‌گذارند. تذهیب‌های بیشتر در این کتاب مارجینالیا (marginalia) نام دارند که در اکثر صفحات آن به چشم می‌خورند.

تصاویر غیرمذهبی از حیوانات و چهره‌های خنده‌دار در این کتاب، حکایت از یک همتای شوخ‌طبع برای کتاب‌های مذهبی دارد. وقتی‌که به جزئیات این کتاب دقت می‌کنیم، دو مرد در بخش‌های حاشیه‌ای صفحه دیده می‌شوند که در حال بازی «پرنده» همراه با دو میمون بر روی دوش خود هستند. اگرچه بازی آن‌ها هیچ ارتباطی با موضوع مقدسِ دیدار ندارد، اما حالات آن‌ها اقتباسی طنزآمیز از زنانِ در حال خوشامدگویی در بالای صفحه است.

در ادامه یک صفحه‌ی دیگر از کتاب ساعت نمازهای روسکین را با کتاب ساعت نمازهای اسپینولا، متعلق به تقریباً ۲۱۰ سال بعد، مقایسه می‌کنیم. در هر دو کتاب، صحنه‌هایی از داستان بشارت منجی مشترک است. صفحه‌ی سمت چپی عمدتاً با نوشته‌هایی از مزموز ۵۰ پر شده است. به‌علاوه، این عبارات پیچ‌درپیچ، مارپیچی و کشیده هستند. شخصیت‌ها نیز تقریباً مسطح هستند و مریم مقدس و جبرئیل در مقابل پس‌زمینه‌ی طرحدار مسطح قرار دارند.

در عوض، داستان در کتاب اسپینولا (عکس سمت راست، بالا) بیشتر به‌طور بصری روایت شده و با جملات کوتاه‌تری همراه است. پس‌زمینه‌ی صفحه نیز به‌اندازه‌ی خود شخصیت‌های موجود در آن با جزئیات ترسیم شده‌اند. هنرمند توجه ویژه‌ای به نقاشی سه‌بعدی و حس فضا در قاب تصویر داشته و نمای داخلی ساختمان همراه با مسیر ورودی به آن را به تصویر می‌کشد. درنتیجه بیننده می‌تواند شاهد این صحنه‌ی مقدس باشد. این تفاوت‌ها، تغییرات در نقاشی‌های دوران رنسانس با میلی جدید به نقاشی‌های سه‌بعدی، آثار معماری و چشم‌اندازهایی با جزئیات فراوان را سبب شدند.

کتاب های خطی غیرمذهبی

همه‌ی کتاب‌های خطی در دوران قرون وسطی و رنسانس، ماهیت مذهبی نداشتند. این دوران پر از نسخه‌هایی بود که محتوای تاریخی، عاشقانه، افسانه‌ای، حقوقی و علمی داشتند. ظهور دانشگاه‌ها با نیاز برای پر کردن قفسه‌ی کتابخانه‌های آن‌ها با کتاب‌های متعدد همراه شد. به‌علاوه، با گسترش سواد در میان طبقه‌ی متوسط در حال رشد، شمار نسخ خطی به زبان‌های مادری افزایش یافت.

رسالات مرتبط با حیوانات

این رساله‌ها کلکسیونی از داستان‌هایی واقعی و غیرواقعی در مورد حیوانات بودند. این کتاب‌های شبه‌علمی، در قرن‌های دوازدهم و سیزدهم به اوج محبوبیت خود رسیدند. متون این کتاب‌ها پر از توصیفات اخلاقی از حیوانات همراه با اصول و نمادهای مسیحی بود. آن‌ها کنجکاوی فراوان جامعه در مورد جهان طبیعی و درعین‌حال پی بردن به عظمت خداوند را اقناع می‌کردند.

رسالات مربوط به حیوانات، شامل تصاویری نگارگری شده از پرندگان، جانوران و موجودات خیالی نظیر قنطورس (موجودی افسانه‌ای با بالاتنه‌ی انسان و پایین‌تنه‌ی اسب)، ققنوس و اژدها هستند. در تصویر سمت چپ دو شیر در بالای سر یک بچه شیر دیده می‌شوند. در متون اطراف نقاشی نوشته شده که شیر نر در حال پمپاژ دمِ حیات به بچه شیری است که تنها ۳ روز از تولد او می‌گذرد. در دوران قرون وسطی، شیر نمادی از مسیحیت بود؛ درنتیجه این افسانه حکایت از سه روز به صلیب کشیده شدن مسیح و رستاخیز وی دارد.

در تصویر سمت راست یک ماهی افسانه‌ای به نام آسپیدوشِلون (aspidochelone) به چشم می‌خورد. بر اساس روایت موجود در این کتاب، این موجود آبزی بزرگ می‌توانست به پشت بر روی آب ساکن بماند و دریانوردان را با این تصور که به یک جزیره رسیده‌اند، فریب دهد. او سپس به‌طور ناگهانی به داخل عمق آب می‌رفت. آسپیدوشلون نمادی از شیطان مکار است که گناهکاران را فریب می‌دهد و درنهایت آن‌ها را به اعماق دوزخ می‌کشاند.

نگارگران در هر دو تصویر به‌دقت حیوانات و محیط اطراف آن‌ها را با جزئیات، از موی شیرها گرفته تا آب شفاف در اطراف ماهی، نقاشی کرده‌اند. نوارهایی از طلا در حاشیه‌ی صفحات دیده می‌شود و پس‌زمینه‌های طرحدار به ظاهر باشکوه کتاب می‌افزایند.

دست نوشته های دلاوری

خواننده‌ی قرون وسطایی می‌توانست اصول مذهبی مسیحیت را از کتاب‌های مذهبی و همچنین رسالات مربوط به حیوانات بیاموزد و سپس به سراغ کتاب‌های حقوقی، عاشقانه و دیگر متون برای درک بهتر دستورالعمل‌ها و اصول دلاوری و سلحشوری برود. دلاوری، نظامی از ارزش‌ها بود که تقریباً تمامی جنبه‌های فرهنگ اشرافی، از فشن گرفته تا شکار و اصول حقوقی، را در برمی‌گرفت.

یکی از نمونه‌های برتر از کتب خطی که اصول دلاوری را به تصویر می‌کشد، کتابی اسپانیایی‌زبان متعلق به اواخر قرن سیزدهم است. این کتاب با نام «شهردار ویدال» شامل قوانینی مرتبط با موضوعات مختلف، از حقوق قانونی کودکان یتیم گرفته تا زنانی که همسر خود را ترک کرده‌اند، می‌شود. یکی از صفحات زیبای این کتاب که به شکل حرف E نگارگری شده، دو صحنه در یک روایت متوالی را به تصویر می‌کشد. در بخش بالایی حرف E، یک شاهِ بر تخت نشسته در حال گوش دادن به دعوای میان یک طلبکار و بدهکار است.

در تصویر پایینی، دو شخصیت به نبرد با یکدیگر فراخوانده می‌شوند و شاه در حال تماشای نبرد آن‌هاست. صلیب موجود بر روی لباس و سپر مرد مبارز نشان از مسیحی بودن وی دارد، درحالی‌که هلال ماه بر روی زره، سپر و اسب مرد دیگر نشان می‌دهد که او مسلمان یا در بدترین حالت یک غریبه است. تکرار شخصیت شاه در هر دو تصویر بالا و پایین نشان از این دارد که این نبرد با محکمه‌ی بالا در ارتباط است. پس‌زمینه‌ی تصویر با ورق طلای خالص پوشانده شده که حکایت از باشکوه و مهم بودن این صحنه دارد.

کتاب های عاشقانه

کتاب‌های عاشقانه، به‌خصوص کتاب «عاشقانه‌ی گل رز» در دوران قرون وسطی به اوج محبوبیت رسیدند. این داستان حول یک عاشق می‌گردد که رؤیای یک گل زیبای رز در زندان یک قلعه را می‌بیند. این گل نمادی از یک عشق رمانتیک است. شخصیت‌های تمثیلی در داستان نظیر ادب، جوانی، ترس و تنبلی، جوان را در مسیر تلاش برای دستیابی به گل رز کمک می‌کنند یا بازمی‌دارند.

تقریباً ۳۰۰ نسخه‌ی خطی در ارتباط با این داستان موجود است. نسخه‌ی موجود در کلکسیون گتی به سال ۱۴۰۵ میلادی تعلق دارد و یکی از نفیس‌ترین آثار مینیاتوری در شاخه‌ی کتب عاشقانه با ۱۰۱ مینیاتور در قالب سبک محبوب نقش برجسته در فرانسه‌ی آن دوران است.

قسمت اول این کتاب رؤیای عاشق و آشنایی وی با شخصیت‌های تمثیلی را روایت می‌کند. این شخصیت‌ها لباس‌های نجیب زادگان آن دوران، با آستین‌ها و روسری‌هایی کارشده، را به تن کرده‌اند.

کتب علمی

دروس پایه در دوران قرون وسطی شامل فراگیری هفت رشته‌ی دستور زبان، علم بلاغت و فصاحت، منطق، علم محاسبات، موسیقی، هندسه و نجوم می‌شد. علاقه‌ی مجدد به دنیای طبیعی در اوایل دهه‌ی ۱۲۰۰ میلادی، جایگاه محکمی را برای علم نجوم در دانشگاه‌های نوظهور اروپا رقم زد. مجموعه‌ی نظریات علمی در مورد صور فلکی و دیگر مفاهیم غیرمذهبی، احتمالاً در قالب یک کتاب درسی برای یک دانشجو جمع‌آوری شده بود. صور فلکی و نمادهای زودیاک با شیوه‌ی قلم و جوهر در این کتاب‌ها نقاشی می‌شدند و تصاویری از جایگاه ستارگان در آسمان را روایت می‌کردند. در این تصویر می‌توان چندین صورت فلکی در آسمان امروزی، نظیر برج حوت (دو ماهی)، برج دَلو (حمل‌کننده‌ی آب) و برج حمل (قوچ) را مشاهده کرد.

کتاب های خوشنویسی

یکی از فاخرترین دست‌نوشته‌های موجود در کلکسیون گتی تراست، کتاب مدل خوشنویسی است. این اثر در ابتدا در بین سال‌های ۱۵۶۱ تا ۱۵۶۲ توسط جورج بوکسی (Georg Bocksay) به‌منظور نمایش توانایی وی در سبک‌های خطاطی نوشته شد. ۳۰ سال بعد، از هنرمند دربار، جوریس هوفنِگِل (Joris Hoefnagel)، درخواست شد تا به این کتاب، تذهیب‌کاری و مینیاتور اضافه کند. او تصاویری نظیر میوه، گل و حشرات را به تقریباً تمامی صفحات اضافه کرد.

هوفنگل در اثر، در پاسخ به طرح واژگان کتابت شده به شکل حروف پیچیده و فِرخورده، نقاشی خود را با گلبرگ‌هایی از یک گل، موسوم به صلیب مالتی، تکمیل کرد (عکس سمت چپ). او گل را به شکلی کشید که گویی ساقه‌ی آن صفحه را سوراخ کرده است.

وقتی‌که بیننده صفحه را ورق می‌زند (عکس سمت راست، بالا)، رنگ و جوهر ناشی از این نگارگری و حروف کتابت شده بر روی پوست را در پشت آن، به شکل برعکس، می‌بیند. اما در وسط همین صفحه، به نظر می‌رسد که ساقه‌ی گل واقعاً پوست را پاره کرده و از پشت آن قابل‌مشاهده است. نگارگر در این اثر تلاش دارد تا توانایی و مهارت خود در خلق خطای دید را به نمایش بگذارد.

شیوه حفظ دست نوشته های مینیاتوری

رنگ مورداستفاده در دست‌نوشته‌های مینیاتوری گاهی می‌تواند از کاغذ پوست جدا شود. در این زمان، متخصصان در امر مرمت سعی می‌کنند تا با کمک یک میکروسکوپ، رنگ‌های جداشده را دوباره در جای خود بچسبانند. عکاسی و سندسازی‌های مکتوب از اثر مرمت‌شده، این تضمین را می‌دهد که مرمت کاران بعدی دقیقاً متوجه نواحی حساس موجود در اثر و نحوه‌ی ترمیم آن‌ها در گذشته می‌شوند.

شناسایی مشخصه های هر اثر

موزه‌داران معمولاً با یکدیگر برای بررسی سبک، تکنیک‌ها و مواد مصرفی یک هنرمند مینیاتور به گفت‌وگو می‌پردازند. نگاه به این آثار در زیر یک میکروسکوپ، جزئیات دقیقی را نمایان می‌کند که با چشم غیرمسلح قابل‌شناسایی نیستند. متخصصان این امر با بررسی شباهت‌های موجود در سبک و تکنیک‌های به‌کاررفته در چند اثر، به این نتیجه می‌رسند که آیا همه‌ی آن‌ها کار یک هنرمند بوده‌اند یا خیر.

نحوه نگهداری از نسخ مینیاتوری

صفحات تک‌برگ مینیاتوری در پوشش‌های محافظتی مخصوص نگهداری می‌شوند تا سطوح ظریف و نقاشی‌شده‌ی آن‌ها به‌خوبی در امان بماند. این پوشش‌ها درون جعبه‌های محکمی در اتاق‌هایی با دما و رطوبت ایده‌آل نگهداری می‌شوند. دمای پایدار برای محافظت از نسخ مینیاتوری از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا پوست حیوانات، در محیطی با رطوبت ناپایدار، به‌سرعت در معرض انقباض و انبساط قرار می‌گیرد.

نمایش آثار مینیاتور

آگاهی از مواد اولیه و تکنیک‌های هر هنرمند، به موزه‌داران و کلکسیونرها کمک می‌کند تا متوجه شوند که یک اثرِ به‌خصوص در برابر نور، رطوبت یا آلایندگی‌ها حساس است یا خیر. محدود کردن مدت‌زمان نمایش آثار حساس، این تضمین را می‌دهد که بسیاری از نسل‌های آتی نیز می‌توانند این شگفتی‌ها را تجربه کنند.

محافظتِ آثار مینیاتوری در برابر تابش نور، اولویت اصلی به‌منظور نگهداری طولانی‌مدت آن‌ها است. موزه‌داران همکاری تنگاتنگی با متخصصان و دانشمندان برای دریافت توصیه‌های لازم به‌منظور نمایش آثار مینیاتوری در محیط‌هایی با نور کم و پرتودهی کوتاه دارند.

آن‌ها همچنین با قاب‌سازان مختلف به‌منظور ساخت قاب‌هایی همکاری می‌کنند که آثار مینیاتوری را در برابر آلاینده‌های محیطی، نوسانات دمایی و رطوبت در خلال نمایشگاه مصون بدارند. قاب‌های مهروموم‌شده نیز سلامت اثر در خلال جابجایی و نمایش در دیگر مؤسسات را تضمین می‌کنند.