۱۰ مورد از جاذبه های پنهان بوداپست که نمی دانستید

برنامه‌ریزی برای یک سفر عالی به بوداپست می‌تواند به یک چالش واقعی برای شما تبدیل شود. در مورد این شهر اروپایی حیرت انگیز حرف‌های زیادی برای گفتن وجود دارد.

علاوه‌بر مناظر زیبای شناخته شده‌ و جاهای دیدنی بوداپست، اطلاعات بی‌شماری درباره این شهر از راهنمایان گردشگری، بلاگرها و اینستاگرامرها بدست می‌آید که به راحتی ذهنتان را درگیر خودش خواهد کرد. بسیاری از این افراد لیست‌های طولانی از جاذبه‌های محبوبشان و مکان‌هایی که حتماً باید دیده شود را منتشر می‌کنند. اگرچه که بسیاری از این جاذبه‌ها زیبا هستند اما به‌راستی افراد محلی در بوداپست به کدام مکان‌ها سر می‌زنند؟ با توجه به پیشنهادات بومی‌های شهر بوداپست، ۱۰ مورد از محبوب‌ترین مکان‌های کمتر دیده شده بوداپست را در این مطلب به شما معرفی می‌کنیم.

۱. جزیره کشتی سازی

بوداپست شهر آب و جزایر است. جزیره‌ی کشتی سازی یا جزیره‌ی کارخانه قایق (Hajógyári-sziget or Óbudai-sziget) بزرگ‌ترین جزیره در کرانه رود دانوب محسوب می‌شود. این جزیره‌ به لطف فستیوال سیگت (Sziget Festival) که یکی از بزرگترین فستیوال‌های مجارستان شمرده می‌شود و جذابیت‌های پرشماری دارد، به شهرت جهانی دست یافته است و هر ساله صدها هزار نفر جذب آن می‌شوند اما حتی خارج از فصل فستیوال هم نباید بازدید از این جزیره را از دست بدهید، چرا که مکانی آرام و سرسبز پر از مزارع و بیشه‌زارها است و می‌توانید با آرامش در بهشتی واقعی به همراه خانواده و فرزندان کل زمان روزتان را سپری کنید. فراموش نکنید که پتویی بزرگ، ساندویچ و نوشیدنی در سفر به همراه خود داشته باشید، چرا که در این جزیره کافه‌ و رستورانی وجود ندارد.

۲. میدان اصلی ابودا

در میان ساختمان‌های بتونی خاکستری و بی‌روح نزدیک پل آرپاد (Árpád Bridge) می‌توانید یک جاذبه‌ی پنهان، میدانی قدیمی، با صفا و پوشیده شده از سنگ فرش‌ها را پیدا کنید. اگرچه گردشگران و حتی مردم محلی اُبودا (Óbuda) را دست‌کم می‌گیرند اما این منطقه حس و حال قرن ۱۸ و ۱۹ را در خود حفظ کرده است که این باعث می‌شود ارزش دیدن را داشته باشد. در اطراف میدان اصلی، تعدادی خانه‌ی مرمت شده، به عنوان مثال شهرداری منطقه‌ی ۳، تعدادی از بهترین رستوران‌های بوداپست و عمارت زیچی (Zichy Mansion) وجود دارد. عمارت زیچی در سال ۱۷۴۶ تا ۱۷۵۷ به عنوان اقامتگاهی برای یکی از خانواده‌های ثروتمند مجارستان ساخته شد. امروزه این عمارت تبدیل به موزه‌ی هنر مدرن مجارستان و تاریخ محلی شده است. فراموش نکنید که در کوچک‌ترین کافی شاپ بوداپست به نام کیوسک گازلامپا (Gazlampa Kioszk) توقفی داشته باشید. این کافه‌ی کوچک در مرکز میدان، در ساختمان پمپ بنزین سابق قرار دارد.

۳. گالری کولر و باغ پنهان آن

قلعه‌ی بودا (Buda Castle) محوطه‌ای شامل قلعه‌ای تاریخی و مجموعه کاخ‌ها به همراه موزه‌ها، کافه‌ها، کلیساها و مکان‌های جالب دیگر است. با این حال یکی از بهترین گنجینه‌های آن به نام باغ مجسمه‌سازی در گالری کولر (Koller Gallery) از توجه‌ها پنهان مانده است. گالری کولر، آتلیه‌ای سه طبقه و قدیمی‌ترین گالری خصوصی هنرهای زیبا در مجارستان شناخته می‌شود. علاوه‌ بر فضای داخلی خیره کننده‌ی آن هرچند کوچک، باغی با صفا از مجسمه‌ های بوداپست را هم به نمایش می‌گذارد. جرج کولر (۱۹۲۳-۱۹۹۶) انجمن حکاکی مجارستان را در دهه‌ی ۱۹۵۰ تأسیس کرد که خیلی زود در صحنه‌ی هنر مجارستان به شهرت رسید. در سال ۱۹۵۳، اولین گالری خصوصی در مجارستان در این آتلیه برای یک مجسمه‌ساز مجارستانی ایتالیایی به نام آمریگو توت (Amerigo Tot) طراحی و ساخته شد. در سال ۲۰۰۶ نوه‌ی جرج کولر مدیریت این گالری را به‌دست گرفت. او متعهد شد که هدف گالری که نشان دادن هنر مجارستان و دنیا اعم از مدرن و معاصر بود را قوت می‌بخشد. باغ این گالری یک مکان سرسبز و زیبا در میان سنگ‌ها است، جایی که شما می‌توانید از زیبایی هنر لذت ببرید و آرامش را در آن حس کنید. دیدن گالری کولر و باغ آن در بوداپست را به هیچ عنوان از دست ندهید، به خصوص که ورود به آن رایگان است.

۴. ویرانه هایی از کلیسای مری مگدالن

نخستین بار این کلیسا در قرن سیزدهم ساخته شد و تمام آن در طی جنگ جهانی دوم و دوران کمونیستی راکوزی ویران شد. در حال حاضر در این مکان ویران شده تنها، بقایایی از درب اصلی، برج حیرت انگیز با کاریلون ۲۴ زنگ و پنجره‌ گوتیک زیبای آن به چشم می‌خورد. اگرچه این ویرانه، وحشت جنگ را در افراد محلی یادآوری می‌کند اما هنوز هم یک مکان محبوب محسوب می‌شود.

۵. خیابان گول بابا

این خیابان سنگ فرش در نزدیکی پل مارگارت (Margaret) منتهی به مقبره‌ی گول بابا (Gül Baba) واقع شده است. همان‌طور که می‌دانید اکثر مجارستان از جمله بوداپست امروزی، از سال ۱۵۴۱ تا ۱۶۸۶ به دست اشغال شده بود. گول بابا مرد مقدس ترک، یک شاعر درویش بکتاشی عثمانی و به روایتی افسانه‌ای، کسی بود که نخستین بار گل رز را به مجارستان معرفی نمود البته در حقیقت گل رز از قبل در اینجا شناخته شده بود. این باور وجود دارد که گول بابا در بودا درگذشت و در حال حاضر مقبره‌ی او تبدیل به موزه شده و محل ملاقات زائران مسلمان محسوب می‌شود و اکنون برای مرمت به حالت تعطیل درآمده است. خیابان گول بابا را یک مکان منحصر به‌فرد در بوداپست خواهید دید چرا که یکی از قدیمی‌ترین و شیب‌دارترین خیابان‌ های بوداپست است. مسیر منحنی آن به سمت مکان مقدس به تازگی بازسازی شده اما جذابیت قدیمی خود را حفظ کرده است.

۶. میدان وروشمارتی و کافه ژربو

میدان وروشمارتی (Vörösmarty Square) اگرچه یکی از شلوغ‌ترین نقاط بوداپست است، اما مکانی محبوب برای قرار ملاقات‌ها در میان افراد محلی محسوب می‌شود. هم‌چنین در این میدان بازارهای سالیانه‌ی عید پاک و کریسمس برگزار می‌شود. زیباترین بنای این میدان کافه ژِربو (Café Gerbeaud)، مکانی رؤیایی است که توسط جوزف هیلد (Jozsef Hild) طراحی و در دهه‌ی ۱۸۳۰ ساخته شد. قنادی ژربود توسط هنریک کوگلر (Henrik Kugler)، نسل سوم از یک خاندان قناد، به وجود آمد که توانست به یک شیرینی‌پز مشهور در مجارستان تبدیل شود. او به خیلی از شهرهای اروپایی مثل پاریس سفر کرد تا دانش و مهارت لازم را پیش از برگشتن به مجارستان و افتتاح فروشگاهش بدست آورد. در دهه‌ی ۱۸۸۰ هنریک کوگلر فروشگاهش را به میدان وروشمارتی منتقل کرد و از یک قناد جوان به نام امیل ژربود دعوت کرد تا به مجموعه‌ی او بپیوندد. بعدها ژربود این مغازه را خرید و اکنون کافه ژربود یکی از قدیمی‌ترین قنادی‌ها در شهر محسوب می‌شود. بعد از صرف یک شیرینی خوشمزه در این کافه، به خیابان واتزی (Váci) بروید که می‌توان آن را شیک‌ترین خیابان خرید در بوداپست دانست.

۷. عمارت معمار

عمارت معمار (The Architect’s Cellar-Építészpince) کاخی متعلق به کنت کالمان آندراس (Count Kalman Andrassy) بود اما اکنون خانه‌ی انجمن معماران مجارستان شده است. در این ساختمان حیرت آور نماهای پوشیده شده از پیچک، آبشارهای دیواری، طرح‌هایی از سنگ‌های مکعبی و پله‌های خمیده‌ی متقارن به چشم می‌خورد و پشت موزه‌ی ملی مجارستان قرار دارد. این زیبای پنهان را پُر از آرامش و جذابیت خواهید یافت. در بالای راه پله‌ی قوس‌دار حیاط، شیشه‌ی زرد چشمگیر و سایه‌بان آهنی وجود دارد. اتاق‌های اطراف حیاط در گذشته محل استراحت خدمتکاران محسوب می‌شد اما امروزه برای برپایی نمایشگاه‌ها و رویدادهای مختلف و رستورانی ارزان با منوی ناهار خوشمزه‌ی روزانه استفاده می‌شود. اگر هوا مساعد باشد میز و صندلی‌ها در حیاط قرار می‌گیرند که منظره‌ای بی‌نظیر برای نوشیدن قهوه یا غذا فراهم می‌کند. این مکان زیبا را از دست ندهید.

۸. میدان میکسات

در چند سال گذشته منطقه‌ی هشتم بوداپست که به نام یوژف‌واروش (Józsefváros) شناخته می‌شود به یک مکان پر رفت و آمد برای لمس فرهنگ زندگی با کافه‌های زیبا، گالری‌ها و زندگی خیابانی تبدیل شد.  این میدان دوست داشتنی در نزدیکی باروش اوتسا (Baros utcas)، مرکز تفریحات شبانه و مکانی ایده‌آل برای نوشیدن قهوه و میل کردن یک وعده غذا پیش از ادامه‌ی راه می‌باشد. این میدان به نام میکسات کالمان (Kálmán Mikszáth)، نویسنده‌، ناشر و سیاستمدار مشهور مجارستانی که در قرن ۱۹ زندگی می‌کرد نام گذاری شده و مجسمه‌ی او هم در گوشه‌ی این میدان قرار دارد. یکی از بهترین کافه‌های این‌جا زاپا (Zappa) با فضای داخلی از کف تا سقف پوشیده از نقاشی دیواری یا مورال (mural) است. این کافه مکانی افسانه‌ای در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ به حساب می‌آمد که بسیاری از هنرمندان و موزیسین‌های مجارستانی کار خود را از این‌جا شروع کردند.

۹. قلعه‌ وایداهونیاد

قلعه‌ی وایداهونیاد (Vajdahunyad Castle) که امروزه به موزه‌ی کشاورزی بوداپست اختصاص دارد، در سال ۱۸۹۶ ساخته شد اما قدیمی‌تر به‌نظر می‌رسد چراکه این قلعه به منظور نمایش سیر تحول معماری اروپایی و با جزئیات به سبک گوتیک و باروک طراحی شده است. مردم بومی به این قلعه و دریاچه‌ی کوچک و مصنوعی آن بسیار علاقه‌مند هستند. در مقابل ورودی اصلی قلعه به یک مجسمه‌ی مرموز بر می‌خورید، مردی که صورتش با کلاه پوشیده شده! این مجسمه مرد معروف به ناشناس (Anonymus) مسئول دفتر اسناد رسمی و مورخ پادشاه مجارستان، بلا چهارم (Béla IV) را نشان می‌دهد. اولین کتاب تاریخ مجارستان هم توسط این مرد نوشته شده است.

۱۰. ملک وکرله

این منطقه یک مکان شناخته شده‌ی گردشگری نیست و از جاذبه‌های محبوب داخل شهر فاصله دارد که این مزیت باعث شده تا از شلوغی که مخصوصاً در مرکز شهر وجود دارد بتوان فاصله گرفت. ملک وکرل (Wekerle Estate) مکانی منحصر به‌فرد و یک روستای افسانه‌ای است که به سبک‌های آرت نوو و هنر دکو ساخته شده است. این ملک به نام شاندور وکِرله (Sandor Wekerle)، نخست وزیر سابق مجارستان نام گرفت که از ایده‌ی ساخت خانه‌هایی راحت و با مقیاس متناسب یک انسان برای کارمندان دولت حمایت کرد. کارویی کوش (Károly Kós) رئیس معماران مسئول طراحی خانه‌های این املاک بود. او به همراه بلا لایتا (Béla Lajta) یک سبک مجارستانی جدید که ایده‌‌آل‌های طراحی هنر مدرن و هنر دکو را با طراحی سبک ترانسیلوانیایی ترکیب می‌شد را ایجاد کرد. ساخت و ساز از سال ۱۹۰۸ آغاز شد و ۱۰۰۷ خانه بین ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۴ شامل ۴ مدرسه ۲ پیش دبستانی و ستاد پلیس ساخته شد. متاسفانه ساخت ساز در زمان رکود بزرگ سال ۱۹۲۵ متوقف شد و هرگز پیشرفت دیگری صورت نگرفت.