ویلیام شکسپیر در کدام محله های لندن زندگی می کرد؟

ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس شهیر انگلیسی، نامی آشنا برای علاقه‌مندان به ادبیات است. او سال‌هایی از عمر خود را در لندن گذراند و برخی از بهترین نمایش‌نامه‌های تاریخ را خلق کرد. اما شکسپیر دقیقاً در کدام محله‌ها زندگی می‌کرد؟

همه‌ی ما می‌دانیم که شکسپیر عادت داشت در منطقه‌ی بنک‌ساید (Bankside) وقت بگذراند. سالن نمایش مرمت‌شده‌ی گلوب (Globe) سرنخ بزرگی برای دست یافتن به محل زندگی این شاعر و نویسنده بزرگ است. اما این نمایشنامه‌نویس در هنگام عصر به کدام خانه می‌رفت؟ کجا می‌نشست و مشغول نوشتن نمایش‌نامه‌های خود می‌شد؟ حالا مشخص شده است که شکسپیر در طول اقامت ۲۰ ساله‌ی خود در لندن، هم در شمال و هم در جنوب این شهر زندگی می‌کرده است.

روزهای بیشاپسگیت

سال‌های اولیه‌ی زندگی شکسپیر در لندن کاملاً نامعلوم است. در نوشته‌های رابرت گرین (Robert Greene)، متعلق به سال ۱۵۹۲، از او به‌عنوان یک نوکیسه یاد می‌شود، اما او احتمالاً از چندین سال قبل از شهر استراتفورد اپان آوُن (Stratford-upon-Avon) به اینجا آمده بود. هیچ‌کس نمی‌داند که او در ابتدا در کجا زندگی می‌کرد. اولین اشاره به زندگی او در لندن به سال ۱۵۹۶ و زمانی بازمی‌گردد که نام او در اسناد کلیسای سنت هلن در بیشاپسگیت (Bishopsgate)، به دلیل فرار از پرداخت مالیات، ثبت شده است. محل دقیق خانه‌ی شکسپیر نامعلوم است. بااین‌حال، منطقه‌ی سنت هلن بسیار کوچک است و مساحت زیادی ندارد؛ بنابراین می‌توان محل زندگی وی را تخمین زد.

او ممکن است در محل فعلی آسمان‌خراش چیزگرِیتر (Cheesegrater) در بخش جنوبی این منطقه یا آسمان‌خراش عظیم ۲۲ بیشاپسگیت (22 Bishopsgat) ساکن بوده باشد اما به‌طورقطع یک چیز را می‌دانیم: او با کلیسای سنت هلن آشنا بوده است. بخش‌های پایین‌دستی این کلیسا از نظر ظاهری نسبت به دوران شکسپیر تغییرات اندکی داشته است.

او می‌توانسته آشنایی خوبی نیز با کرازبی هال (Crosby Hall) داشته باشد؛ عمارتی که زمانی در منطقه‌ی بیشاپسگیت قرار داشت. اگرچه این منطقه در طول قرن‌ها به‌طور گسترده توسعه یافته، اما کرازبی هال همچنان استوار و پابرجا است. آجر به آجرِ این عمارت در سال ۱۹۱۰ به محل فعلی آن در محله‌ی چلسی منتقل شد.

ممکن است برخی از بزرگ‌ترین نمایش‌نامه‌های شکسپیر در این منطقه نوشته شده باشد. رومئو و ژولیت، رؤیای شبانه‌ی نیمه‌ی تابستان و تاجر ونیزی، همگی از برترین آثار شکسپیر محسوب می‌شوند. این منطقه می‌توانسته به خاطر سالن‌های نمایش شوردیچ (Shoreditch)، با فاصله‌ی ۱۰ دقیقه‌ای تا بیشاپسگیت، برای شکسپیر کاملاً در دسترس باشد.

کوچ به منطقه ساوت وارک

در سال ۱۵۹۹ یا همان حوالی، شکسپیر در بنک‌ساید (Bankside)، منطقه‌ای در کرانه‌ی جنوبی رود تیمز، زندگی می‌کرد. ما چطور از این موضوع خبر داریم؟ با پیدا کردن سندی دیگر در مورد فرار مالیاتی شکسپیر! به نظر می‌رسد که این بار این شاعر در منطقه‌ی لیبرتی آف دِ کلینک (Liberty of the Clink)، در ساوت‌وارک (Southwark) در کرانه‌ی جنوبی رود تیمز زندگی می‌کرده است. این منطقه به خاطر زندان مخوف آن که حالا یک جاذبه‌ی گردشگری است، شهرت داشت. احتمالاً شکسپیر در نزدیکی سالن نمایش گلوب، در جنوب شرقی ساختمان مدرن امروزی آن، ساکن بود.

منطقه باربیکان

شکسپیر در سال ۱۶۰۴ به بالای رودخانه‌ی تیمز بازمی‌گردد. او در اینجا در تقاطع خیابان‌های مانکوِل (Monkwell) و سیلور (Silver) در منطقه‌ی دروازه‌ی کریپِلگیت (Cripplegate) یک خانه اجاره می‌کند. هیچ‌کدام از این دو خیابان امروزه وجود ندارند، هرچند میدان مانکوِل در باربیکان (Barbican) همچنان به‌عنوان یادگاری از آن دوران به چشم می‌خورد.

این نمایشنامه‌نویس انگلیسی خانه‌ی یک پروتستان فرانسوی به نام کریستوفر مونتجوی (Christopher Mountjoy) را اجاره می‌کند. ما از کجا می‌دانیم؟ زیرا شکسپیر چند سال بعد در نوشته‌های خود به یک مشاجره‌ی زناشویی با حضور مونتجوی اشاره می‌کند. در حیاط کلیسای سنت اولاف (St Olave)، پلاکی به چشم می‌خورد که بر روی آن نوشته است: «ویلیام شکسپیر در سال ۱۶۰۴ در همین حوالی در خانه‌ی کریستوفر و مری مونتجوی ساکن بوده است.»

اقامت در بلک فریارز

بهترین سند موجود از اقامت شکسپیر در لندن، درست در آن‌طرف سالن نمایش گلوب و رودخانه‌ی تیمز در منطقه‌ی بلک‌فریارز (Blackfriars) قرار دارد. یک پلاک در سنت اندروز هیل (St Andrew's Hill) نشان می‌دهد که ویلیام شکسپیر در دهم مارس ۱۶۱۳، خانه‌ای را در بالای دروازه‌ی بلک‌فریارز در این منطقه خریداری کرده است. این تاریخ کاملاً دقیق است، زیرا سند مربوط به این خانه در آرشیو موجود است.

چیزی که این پلاک به آن اشاره‌ای نمی‌کند این است که شکسپیر به‌سرعت خانه‌ی تازه خریداری‌شده‌ی خود را به شخصی اجاره می‌دهد که ملک را از آن خریداری کرده بود. شاید این کار به‌نوعی یک سرمایه‌گذاری بوده تا اینکه خود شکسپیر بخواهد در آن ساکن شود. با این شرایط، شکسپیر اغلب اوقات خود را در استراتفورد اپان آوُن می‌گذرانده، اما این احتمال وجود دارد که او از یک آپارتمان کوچک و دنج برای آن زمان‌هایی استفاده می‌کرد که به پایتخت بازمی‌گشت. در ضمن، خانه‌ی شکسپیر در دروازه‌ی بلک‌فریارز، یک ورودی قدیمی به صومعه‌ی بلک‌فریارز بود که برای مدت ۷۰ سال هیچ ورود و خروجی به آن انجام نمی‌شد.

به جرات می‌توان گفت که اگر شکسپیر با موانع و مشکلات قانونی برخورد نمی‌کرد، ما اطلاعات چندانی در مورد خانه‌های او در لندن نداشتیم. از ۴ آدرس مرتبط با شکسپیر، دو مورد آن از لابه‌لای اسناد مربوط به فرارهای مالیاتی کشف شده‌اند و آدرس سوم نیز به حضور او در یک مشاجره‌ی زناشویی، هرچند به‌عنوان شاهد، اشاره دارد.