ژان کالون که بود و چه کارهایی انجام داد؟

ژان کالون به عنوان متخصص برجسته الهیات پروتستان در دوره خود، وارث مارتین لوتر محسوب می شد. او تأثیر مهمی روی دکترین پایه ای پروتستانیسم داشت.

ژان کالون در سال ۱۵۰۹ در فرانسه متولد شد و در یک خانواده کاتولیک سخت‌گیر پرورش یافت. اسقف منطقه پدر او را به عنوان مدیر کلیسای جامع شهر انتخاب کرد و پدرش نیز در عوض انتظار داشت ژان یک کشیش شود. به خاطر روابط نزدیک با اسقف و خانواده نجیب زاده‌اش، هم‌بازی‌ها و هم‌کلاسی‌های دوره کودکی ژان از اشراف بودند و به لحاظ فرهنگی روی زندگی اولیه او تأثیر مهمی داشتند.

در سن چهارده سالگی کالون را به پاریس فرستادند تا در «کالج مارش» تحصیل کرده و برای دانشگاه آماده شود. او یک متخصص الهیات و دولت‌مرد وابسته به کلیسا بود و به عنوان یک متخصص برجسته پروتستان، وارث مارتین لوتر نیز به حساب می‌آمد. او را به عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های نسل دوم اصلاحات پروتستان می‌شناسند.

سابقه

ژان کالون در دهم جولای سال ۱۵۰۹، در پیکاردی فرانسه متولد شد. او به توصیه پدرش، به جای الهیات، در دانشگاه اورلئان به تحصیل حقوق پرداخت و در همان زمان به جنبش اصلاحات نیز علاقه نشان داد. در سال ۱۵۳۶، او متن کلیدی خود تحت عنوان «اصول مذهب مسیحیت» را منتشر کرد. این کتاب تلاشی اولیه برای استاندارد کردن نظریه‌های پروتستانی بود. آموزه‌های مذهبی کالون روی قدرت حاکمیت کتاب مقدس و تقدیر الهی تاکید داشت. مکتب او معتقد بود که خدا خودش کسانی را که اجازه ورود به بهشت دارند، بر اساس قدرت مطلق‌ و رحمتش انتخاب می‌کند.

رهبر اصلاحات

کالون مدت کوتاهی را در ژنو سپری کردی ولی مقامات ضد پروتستان در سال ۱۵۳۸ او را مجبور به ترک شهر کردند. البته در سال ۱۵۴۱ کالون دوباره به ژنو دعوت شد و بعد از بازگشت از آلمان که سابقاً در آنجا زندگی می‌کرد، به یک رهبر مهم معنوی و سیاسی بدل گشت. کالون از اصول پروتستان استفاده کرد تا یک دولت مذهبی پایه گذاری کند و در سال ۱۵۵۵، به عنوان قدرت مطلق ژنو انتخاب شد.

کالون به عنوان وارث مارتین لوتر، به روشن‌فکری و رویکرد غیر احساسی به ایمانی شناخته می‌شد که اساس الهیات پروتستانی را پایه ریزی می‌کرد؛ در حالی‌که لوتر احساس و پوپولیسم را به جنبش مذهبی‌اش اضافه کرده بود. کالون در حالی‌که سیاست‌های مثبت بسیاری را پایه گذاری کرد، دولتش بی‌ایمانی و مخالفت با دیدگاه ویژه مسیحی‌اش را با اعدام تنبیه می‌نمود. در پنج سال اول حکمرانی او در ژنو، ۵۸ نفر اعدام و ۷۶ نفر به خاطر باورهای مذهبی‌شان تبعید شدند. کالون به هیچ هنری جز موسیقی اجازه‌ی فعالیت نمی‌داد و حتی موسیقی هم اجازه استفاده از ساز را نداشت. ژنو در این دوره مرکز پروتستانیسم شد و کشیش‌های مبلغی را به سایر نقاط اروپا فرستاد که گروهی را در اسکاتلند، جنبش «پیوریتان» (Puritan) را در انگلستان و کلیسای اصلاحات را در هلند شکل دادند.

کالون در استراسبورگ

کالون به درخواست «مارتین بوتزر» (Martin Butzer) در استراسبورگ ساکن شد. در آنجا سه سال از بهترین سال‌های عمرش را گذراند. او در استراسبورگ به عنوان مبلغ دینی و معلم مشغول به کار شد و با روشن‌فکران زیادی ملاقات کرد. کالون با یک بیوه جوان به نام «ایدلت د بوره» (Idelette de Bure) ازدواج کرد و صاحب پسری شد که در همان ماه‌های اول مرد. بوتزر روی افکار کالون تأثیری قطعی داشت اما کالون برای نقد او شکی به خود راه نمی‌داد.

در سال ۱۵۴۰، بیست سال پس از لوتر، کالون «تفسیر رساله‌ای برای رومی‌ها» را نوشت و از همان زمان نشان داد که چقدر از لوتر فاصله دارد: هیچ اپوزیسیون مطلقی بین قانون و کتاب مقدس وجود ندارد. در سال ۱۵۴۱، او «رساله کوتاهی در باب شام آخر» را منتشر کرد که طی آن جایگاهی بین دیدگاه لوتر و زوینگلی را اتخاذ کرده بود. در همان سال، اولین نسخه فرانسوی از «اصول مذهب مسیحیت» انتشار یافت. کالون در مدت اقامتش در استراسبورگ به شهرت جهانی رسید. او به همراه بوتزر در کنفرانس‌های متعددی شرکت کرد که توسط شارل پنجم برنامه ریزی‌ می‌شدند تا شکاف بین دو کلیسا از بین برود. البته هیچ کدام از این کنفرانس‌ها موفق نبودند.

پرونده سروت

«میکل سروِت» (Michel Servet) اسپانیایی، به خاطر رساله‌های ضد تثلیث، از سوی کلیسای کاتولیک و پروتستان مورد پیگرد قانونی بود. او باور داشت مکتب تثلیث مقدس از انجیل فاصله داشته و بنابراین اهریمنی‌ است. سروِت در ژنو دستگیر شد و بعد از محاکمه و محکومیت به ارتداد، در بیست و هفتم اکتبر سال ۱۵۵۳ سوزانده شد. اعدام او آغازگرِ  بحث و جدل‌هایی بین کالون و «سباستین کاستلیون» (Sebastien Castellion) بود. کاستلیون از تحمل عقیدتی دفاع می‌کرد.

مرگ و میراث

کالون در بیست و هفتم می سال ۱۵۶۴ در ژنو درگذشت. مکان دفن شدن او نامشخص است. امروزه کالون را بیش از همه به عنوان برجسته‌ترین چهره دومین نسل اصلاحات پروتستانی می‌شناسند.