راهنمای یک عکاس محلی برای گردش در لیسبون

لیسبون، شهر دیگری در هفت تپه، برای سده‌های طولانی، از مقاصد اروپایی مهم برای گردشگران بوده است.

درست مثل رم، هنگامی که از مکان‌های دیدنی لیسبون می‌گذرید، هوای پاک اروپا را در هر گوشه‌ از این شهر احساس می‌کنید. پایتخت پرتغال، هنوز انرژی جهان‌شمول خود را حفظ کرده است، نیرویی که در محله‌های رنگارنگ آن حس می‌شود و روی اقیانوس اطلس روان است.

بهترین راه برای شروع یک کاوش روزانه در لیسبون خوردن صبحانه در رختخواب است و تنها چیزی که می‌تواند بهتر از صبحانه در رختخواب باشد، قرار گرفتن تختخوابتان در هتل لوکس کورینتیا لیسبون (Corinthia Hotel Lisbon) است.

اگرچه مناظر مداومی که این مجموعه هتل از شهر ارائه می‌دهد به خودی خود برای یک روز کافی به نظر می‌رسند، اما آماده باشید تا سفر خود را با عبور از طاق‌های کانال آبی آگواز لیورِس (Águas Livres) -شاهکار مهندسی قرن هجدهمی پرتغالی و نه مهندسی قرن سومی رومی- تکمیل کنید و بدین ترتیب شروع بی‌نقصی برای یک روز خواهید داشت.

در حالی‌که با پوشیدن یک جفت کفش مناسب خود را مجهز کرده‌اید -گشت و گذار در هفت تپه به‌معنای واقعی روز پر مشغله‌ای با خود به‌همراه دارد- به بالای بیکا (Bica) و بایرو آلتو (Bairro Alto) بروید. می‌توانید پمپاژ جریان خونتان را با پیاده‌روی روی پیاده‌راه‌های سنگفرش، بالا ببرید و شاید مادربزرگ‌هایی را در بیکا ببینید که مشتاقانه تماشایتان می‌کنند و کاری جز وقت آزاد یا حاضر کردن خرچنگ‌های تازه‌ای که از بازار خریده‌اند، یا بالا و پایین کردن پوشش پنجره‌هایشان ندارند.

با خروج از بیکا و گردش کردن به‌سمت پایین به منطقه کایز دو سودره (Cais do Sodré) می‌رسید که سابقا نوری قرمز رنگ داشت. سپس بدون شک خودتان را در منطقه روآ نوا دو کاوالو (Rua Nova do Carvalho) خواهید یافت که محلی‌ها به آن خیابان صورتی می‌گویند. روزهای پرهیجان این منطقه ممکن است سپری شده باشد، اما اگر درحال برنامه‌ریزی برای گذران یک شب در شهر هستید، این ناحیه می‌تواند انتخاب خوبی برایتان باشد.

جایگاه میدان پراسا دو کومرسو (Praça do Comércio) رو به‌سوی رودخانه تاقوس، در حالی‌که توسط ساختمان‌های سفید و زرد احاطه شده، به شکلی است که به گردشگرانی که با قایق به شهر وارد می‌شوند خوشامد می‌گوید. این روزها، گسترش ساحل شنی برای گردشگرانی که از گردش در تپه‌ها خسته شده‌اند، فرصتی ایجاد می‌کند تا به پاهای خود استراحت بدهند. در جای جایِ زیر طاق‌هایی که کف‌شان با سنگ مرمر پوشیده شده، یک بازار سرباز هم وجود دارد.

ساخت طاق پیروزی لیسبون در شمالی‌ترین سمت میدان در سال ۱۸۷۳ میلادی به پایان رسید. این طاق زلزله مهیبی را که یک سده قبل‌تر رخ داده بود، به خود دیده است و به‌عنوان یادبودی همگانی برای بازگشت شهر به شکوه پیشینش شناخته می‌شود. با گذشتن از این طاق، خودتان را در خیابان روآ آگوستا (Rua Augusta) خواهید یافت.

زمزمه‌های مشخصی وجود دارد، مبنی بر اینکه اصلی‌ترین پیاده‌راه لیسبون یک فضای همگانی و در دسترس برای همه نیست، اما این منطقه ویژگی‌هایی دارد که می تواند به‌طور جهانی مورد قدردانی قرار گیرد؛ از جمله مهم‌ترین آنها آسانسور سانتا ژوستا (Santa Justa) است. این بنای شگفت‌آور و نئوگوتیکِ ساخته شده از آهن و شیشه، از آغاز قرن بیستم به بالای بلوک‌های آپارتمانی اطراف منتهی می‌شود و یک منظره‌ی دیدنی به‌سمت مرکز شهر لیسبون را پیش‌روی تماشاگران می‌گذارد. این آسانسور همچنین یکی‌دیگر از روش‌های شگفت‌انگیز برای لذت بردن از تپه‌ها است.

اگر خط سیر اصلی‌تان را به‌سمت سرامیکا نا لینا (Ceramicas na Linha) منحرف کنید به یک فروشگاه محلی سفال می‌رسید که طیف وسیعی از محصولات سفالین را ارائه می‎کند و با استفاده از موتیف‌های سنتی، محصولات مدرن را در اختیار شما قرار می‌دهد.

گشت و گذار به‌سمت شرق، شما را به پله‌های کار شده با هنر خیابانیِ موراریا (Mouraria)‌ می‌رساند. محله‌ای که زمانی به دلیل برتری قدرت مسیحیان از قرن دوازده میلادی به یک گتوی مراکشی‌نشین بدل شده بود، امروزه و در  قرن بیست به مهم‌ترین محله‌ پایتخت تبدیل شده که تفاوت‌ها و تنوع فرهنگی را می‌توان در آن مشاهده کرد. این محله‌ی سرشار از نمادها و مزه‌های شگفت‌انگیزی از بنگلادش، چین، هند، پاکستان و موزامبیک، جای مناسبی است برای کشف صدای زیبای موسیقی فادو (Fado)، که موسیقی سنتی پرتغالی به آن بسیار مفتخر است.

می‌توانید زمانی را در محله آلفاما (Alfama) هم بگذرانید. یکی دیگر از محلاتی که در قسمت پائین تپه‌ها قرار دارد و اخیرا در جهان شهرت چشمگیری یافته است. اگر  چند عبارت پایه و کوتاه پرتغالی بلدید، نگران نباشید و استفاده از آنها را برای کسانی که در اطرافتان نشسته‌اند امتحان کنید و در صورتی‌که پاسخی دوستانه به زبان انگلیسی گرفتید، از کارتان دلسرد نشوید. با تاریک شدن هوا، به‌سمت نقطه‌ای در آلفاما بروید که به پورتاس دو سول (Portas do Sol) به معنای دروازه خورشید مشهور است. در اینجا می‌توانید به تماشای سایه‌هایی بنشینید که در اطراف پایین می‌روند و بازی نور را روی شیروانی‌های سفالی محله ببینید.

روز را در آسایش همان هتلی به پایان ببرید که در آن روزتان را آغاز کرده بودید. یک نوشیدنی از بار بگیرید و به هرجایی بروید که تماشای غروب خورشید را در دریای آتلانتیک ممکن می‌کند، و خورشیدی را تماشا کنید که همان‌طور که می‌گذرد آسمان لیسبون را با نارنجی‌ها، صورتی‌ها و بنفش‌ها نقاشی می‌کند. می‌توانید این را یک خداحافظی در نظر بگیرید و خوشحال باشید دفعه بعدی که به لیسبون می‌آیید می‌توانید یک روز خوش درمانی را در اسپایِ هتل لیسبون (Spa at Hotel Lisbon) بگذرانید.

اگر این‌ها که گفته شد به رویای شما درباره گذراندن یک روز تعطیل شباهت دارد کارتان را با رزرو اتاق در هتل کورینتیا لیسبون آغاز کنید.