۱۱ حقیقت جالب درباره مسکو که ممکن است ندانید

پایتخت روسیه مسکو تاریخی بسیار طولانی دارد و مانند هر شهر تاریخی دیگری، رازهای بسیاری را در خود پنهان کرده است. این متن را بخوانید تا با برخی حقایق جالب درباره مسکو آشنا شوید که ممکن است تاکنون نمی‌دانستید.

جسد لنین در آرامگاهی در میدان سرخ مسکو حفظ شده است

ولادیمیر لنین در سال ۱۹۲۴ در میدان سرخ مسکو درگذشت و از آن زمان، هزینه نگهداری از جسد او سالانه ۱۳ میلیون روبل (بالای ۱۵۵۰۰۰ پند و ۲۱۰۰۰۰ دلار) برای دولت روسیه هزینه داشته است. هرچند روز یک‌بار تیمی از دانشمندان بدن او را بررسی می‌کنند تا وضعیت پوست را کنترل کنند و آن را طبیعی نگه دارند. بدن لنین، به استثنای اعضای اصلی هر ۱۸ ماه دوباره مومیایی می‌شود. هر چندوقت یک‌بار دانشمندان مواد مصنوعی و پرکننده‌های آسیب‌دیده بدن را تعویض می‌کنند تا مطمئن شوند همه چیز درست کار می‌کند. مردم بسیاری مدعی‌اند که جسد لنین به هیچ‌وجه واقعی نیست. بهترین راه این است بگوییم خودتان ببینید.

سگ‌ های خیابانی در مسکو می‌توانند در مترو مسیریابی کنند

برای نجات از سرمای سخت شهر، سگ‌های مسکو نیاز دارند تا هوش خیابانی خود را افزایش دهند. وقتی از سرویس حمل و نقل متروی مسکو استفاده می‌کنید، ممکن است یکی از این موجودات باهوش را در حال سوار شدن و یا پیاده شدن از قطار مشاهده کنید. سگ‌ها یادگرفته‌اند که ایستگاه‌های مترو را از آوای صدایی که نام ایستگاه را اعلام می‌کند بشناسند و برخی از آنها با مامورین و نگهبانان مترو دوست هستند. درست مثل گربه‌های سن پترزبورگ این سگ‌ها در کم نگه‌داشتن جمعیت موش‌ها تاثیر دارند.

یوری گاگارین، اولین مرد فضانورد در دیوار کرملین نزدیک دیوار مسکو دفن شده است

یوری گاگارین حتی پیش از سفر فضانوردی‌اش فردی به شدت محبوب بود. وقتی در برنامه فضایی شوروی سابق از میان ۲۰ نفر از همکارانش به‌طور ناشناس رای‌‌گیری شد که چه کسی باید نخستین فردی باشد که به فضا می‌رود، همه غیر از ۳ نفر به گاگارین رای دادند. مدت زمان کمی پس از سفرش به دور مدار زمین، شهرت او به شدت افزایش یافت. او حالا آنقدر باارزش شده بود که دیگر هرگز نمی‌شد به آسمان باز گردد؛ حقیقتی که بعدها به افسردگی شدید او منجر شد. او به عنوان خلبان جنگی سر کارش برگشت و سرانجام در یک ماموریت آموزشی معمولی جانش را از دست داد. از زمان مرگ گاگارین، زندگی کوتاه اما فوق‌العاده‌ی او بارها به طرق مختلف مورد توجه قرار گرفته است. بوز آلدرین و نیل آرمسترانگ روی سطح کره ماه مدال‌هایی را به این فضانورد شوروی اعطا کردند. نام شهر زادگاهش به گاگارین تغییر یافت و در سمت چپ ماه یک دهانه به نام او نامگذاری شده است. خاکستر بدنش در آرامگاه دیوار کرملین دفن شده است؛ جایی که فضانوردانی از تمام دنیا پیش از سفرهای فضایی‌شان به آنجا می‌آیند و برایش گل می‌گذارند.

فقط ۲ درصد جمعیت مسکو، اهل این شهر هستند

بعضی گزارش‌ها حاکی از آن است که تنها ۲ درصد جمعیت شهر مسکو پدربزرگ‌هایی داشتند که در این شهر می‌زیستند. بیش از نیمی از جمعیت مسکو از باقی شهرهای روسیه می‌آیند، و بقیه مهاجرانی از سایر کشورهای اطراف هستند.

در دهه ۱۹۳۰ بیشتر ساکنین ساختمان دولتی مسکو حذف و ناپدید شدند

بعد از اینکه در سال ۱۹۱۸ مسکو به پایتخت جدید روسیه تبدیل شد، تصمیم گرفتند که یک ساختمان مسکونی برای کارکنان اداری کشور که از محل‌های قبلی منتقل شده بودند ساخته شود. خانه دولت (The House of Government) عنوانی بود که این ساختمان بعدها به آن مشهور شد؛ یک فضای زندگی تجملی که یک سینمای عمومی، سالن موسیقی، زمین تنیس و امکاناتی از این دست داشت. اما این زندگی هزینه بسیاری داشت. ۸۰۰ نفر از ساکنان ساختمان در طول تسویه بزرگ استالین بین سال‌های ۱۹۳۷-۱۹۳۸ دستگیر و یا کشته شدند. این تعداد بالاترین سرانه دستگیری و اعدام در سرتاسر ساختمان‌های مسکونی مسکو بود که سبب شد ساختمان لقب «بازداشتگاه اولیه» را کسب کند.

مسکو یک رودخانه زیرزمینی دارد

رودخانه نگلینایا (Neglinnaya) سال‌ها آزادانه جاری بود، اما ساحل غربی‌اش به دلیل سیلاب شدید غیرقابل سکونت شد. راه حلی که در قرن هجدهم پیدا شد این بود که نگلینایا به سمت یک تونل هدایت شود و بخش قدیمی آن مسدود شود. حالا این رودخانه در زیرزمین جاری است و به داخل موسکوا (Moskva) می‌ریزد و خیابان نگلینایا در امتداد رودخانه قرار دارد.

مسکو محل استقرار یک زنگ ناقوس ۲۰۰ تنی است، بزرگترین ناقوس جهان

ساخت یک ناقوس ۲۰۰ تنی حاصل سه بار تلاش بود. نخستین ناقوس وزنی بالغ بر ۱۸ تن داشت، و برای تکان دادن و صدا درآوردن از آن به قدرت ۱۸ مرد احتیاج بود. اما زندگی این ناقوس چندان به درازا نکشید. ناقوس پس از اینکه برج ناقوس چوبی کرملین مسکو آتش گرفت، به زمین افتاد و چندین تکه شد. برای ناقوس دوم که حتی از اولی هم بزرگتر بود، اتفاق مشابهی افتاد. آنا ایوانونا ملکه روسیه، خسته از تمام آتش‌سوزی‌هایی که مسکو را از داشتن بزرگترین زنگ دنیا محروم می‌کرد، دستور داد تا ناقوس سوم ساخته شود، که یک و نیم برابر ناقوس قبلی بود. برای ریخته‌گری این ناقوس یک گودال ۱۰ متری نزدیک کرملین حفر شد، اما هنگامی که ناقوس ساخته شد، سازه‌ پشتیبان این ناقوس غول‌پیکر دچار آتش‌سوزی دیگری شد، چنان که تا نزدیک به ۴۰ سال کسی نمی‌توانست ناقوس را پیدا کند. سرانجام ناقوس پیدا شد، اما تا به امروز کسی نمی‌داند این ناقوس چه صدایی دارد، چرا که تا به‌حال ناقوس به صدا در نیامده است. هرچند دانشگاهیان حدس‌های پژوهشی در این باره دارند.

در سفارت تونس در مسکو ارواح وجود دارد!

گفته می‌شود که خانه قدیمی رئیس پلیس مخفی استالین، لاورنتی بریا، واقع در خیابان ۲۸ مالایا نکیتسکایا (Malaya Nikitskaya) ارواحی حضور دارند. افسانه‌های شهر حاکی از آن است که رئیس پلیس، زنان زیبا را از خیابان‌های مسکو می‌ربود و آن‌ها را به خانه می‌برد و پس از تعرض به این زنان، به آن‌ها شلیک می‌کرد. در حال حاضر این مکان سفارت‌خانه تونس بوده و اعتقاد بر این است که ارواح زنان در این ساختمان حضور دارند. گفته می‌شود کاغذهایی که دیپلمات‌ها در جای امنی می‌گذارند، دیده شده که در اتاق پراکنده بوده است. اغلب اوقات در ساختمان صدای پا شنیده می‌شود. ادعا شده افرادی که در این ساختمان کار می‌کنند خواستار انتقال به‌جای دیگری هستند.

مسکو هفت آسمان خراش همسان دارد

ساخت این گروه از آسمان‌خراش‌ها که در مجموع به عنوان «هفت خواهر» شناخته می‌شود و از مکان‌های دیدنی مسکو هستند و پس از جنگ جهانی دوم انجام شد. در آن زمان یک‌بار استالین گفت: «خارجی‌ها به مسکو می‌آیند، در اینجا قدم می‌زنند و هیچ آسمان خراشی در شهر وجود ندارد. آنها مسکو را با شهرهای کشورهای سرمایه‌دار مقایسه می‌کنند و این یک ضربه تبلیغاتی به ما است». هفت آسمان خراش مسکو شامل ساختمان هتل اوکراینا (Ukraina)، ساختمان خیابان کوتلنچیسکایا (Kotelnicheskaya)، ساختمان میدان کودرینسکایا (Kudrinskaya)، ساختمان هتل هیلتون مسکو لنینگرادسکایا (Hilton Moscow Leningradskaya)، ساختمان وزارت امور خارجه، ساختمان دانشگاه دولتی مسکو و ساختمان اداری دروازه سرخ می‌شود.

کاخ سرخ‌ رنگ کرملین مسکو پیش‌ تر به رنگ سفید بود

امروزه کرملین با یک رنگ قرمز متمایز می‌شود، اما همیشه این‌طور نبوده است. در قرن هجدهم، کاخ کرملین از آجر ساخته و با رنگ سفید پوشانده شد. تغییر رنگ ساختمان به قرمز در پایان قرن نوزدهم اتفاق افتاد.

یک شرکت شیرینی ‎پزی در مسکو رکورد ساخت پنکیک را شکست

طی جشنواره ماس‌لنیتزا (Maslenitsa) یا هفته پنکیک مسکو در سال ۲۰۱۷، یک شرکت محصولات آردی در مسکو به نام جی. اس. سی مافکا (JSC MAFKA) رکوردی از ساخت میزان قابل توجهی پنکیک (دقیقا ۱۲۷۱۶ پنکیک) را به خود اختصاص داد. پنیکیک‌ها توسط ۸ سرآشپز و در طول ۸ ساعت کار مداوم آنان ساخته شد.