هر آنچه که درباره ایستگاه قطار سنت پانکراس نمی‌ دانید

ایستگاه راه‌آهن سنت پانکراس در لندن، یکی از مهم‌ترین مراکز حمل‌ونقل بین‌المللی در قلب بریتانیا به شمار می‌آید. این ایستگاه با بیش از یک و نیم قرن قدمت، فراز و نشیب‌های متعددی را پشت‌سر گذاشته است.

ایستگاه قطار سنت پانکراس دروازه‌ی شهر لندن برای ورود به اروپا با قطارهای تندروی خطوط یورو استار است. علی‌رغم تلاش‌هایی برای نابودی این ایستگاه راه‌آهن، سنت پانکراس حالا صد و پنجاهمین سال تولد خود را جشن می‌گیرد. این مقاله به همین مناسبت به بررسی زوایای پنهان و حقایقی خواندنی از این ایستگاه راه‌آهن می‌پردازد. همچنین اگر مایل هستید بیشتر با شهر لندن آشنا شوید می‌توانید به مقاله جاهای دیدنی لندن نیز مراجعه فرمایید.

سنت پانکراس خانه دوم قطارهای یورو استار در لندن است

قبل از تغییر پایانه ریلی لندن به ایستگاه بین‌المللی سنت پانکراس در سال ۲۰۰۷، خطوط یورو استار (Eurostar) سرویس‌های خود به تمام قاره‌ی اروپا را از طریق ایستگاه بین‌المللی واترلو (Waterloo) در جنوب رودخانه‌ی تیمز ارائه می‌داد. این اتفاق به‌ محض کامل شدن خط ریلی سریع‌السیر موسوم به های اسپید وان (High Speed 1) رخ داد. خط سریع‌السیر جدید ریلی، زمان سفر از لندن به اروپا را به حدود ۴۰ دقیقه کاهش داده است.

می‌ توان در سنت پانکراس مأمورانی با لباس‌ های مروارید دوز را مشاهده کرد

سُنت شاهان و ملکه‌هایی با لباس‌های مروارید دوز در لندن، تنها یکی از عجایب شگفت‌انگیز مرتبط با پایتخت انگلستان است. این لباس‌های مروارید دوز از زمانی رایج شدند که مردی به نام هنری کروفت (Henry Croft) اقدام به تمیز کردن خیابان‌های اطراف سنت پانکراس با چنین لباس‌هایی کرد. کروفت به اولین شاه با لباس مروارید دوز بدل شد که کت خود را با دکمه‌هایی از جنس صدف به‌منظور جمع‌آوری پول برای یتیم‌خانه‌ی سنت پانکراس تزئین کرد. او خود تا سن سیزده‌سالگی در این یتیم‌خانه زندگی می‌کرد.

بمبی از ارتش آلمان نازی در جنگ جهانی دوم به این ایستگاه آسیب زد

درست به‌مانند اکثر ساختمان‌های شگفت‌انگیز پایتخت، ایستگاه راه‌آهن سنت پانکراس هم از بمب‌های ارتش آلمان نازی در جنگ جهانی دوم در امان نمانده است. علی‌رغم اینکه در طول جنگ جهانی دوم یک بمب ۵۰۰ کیلوگرمی سقف ایستگاه را شکافت و به سکوهای شماره‌ی ۳ و ۴ و همچنین زیرزمین و خط راه‌آهن متروپولیتن (Metropolitan) آسیب وارد کرد، تنها یک هفته طول کشید تا سنت پانکراس پس از عملیات تعمیر اضطراری به شبکه ریلی کشور بازگردد.

سنت پانکراس در دهه ۱۹۶۰ تقریباً در معرض نابودی قرار گرفت

اگر روزی به طبقه‌ی دوم ایستگاه سنت پانکراس رفتید، حتماً از مجسمه‌ی مردی چاق دیدن کنید. در دهه‌ی ۱۹۶۰، هیئت‌ مدیره‌ی خطوط ریلی بریتانیا به دنبال انجام کاری بود که نازی‌ها از انجام ان ناتوان ماندند: تخریب کامل ایستگاه سنت پانکراس. هیئت‌ مدیره می‌خواست تا این ایستگاه را با ایستگاه مجاور کینگز کراس (King’s Cross) ادغام کند؛ طرحی که آن‌ها در دست داشتند نیاز به تخریب کامل هر دو ایستگاه داشت. به لطف مبارزات مردی به نام جان بِچِمن (John Betjeman)، همان مرد چاقی که در طبقه‌ی دوم دیده می‌شود، این ایستگاه حالا صد و پنجاهمین سال تولد خود را جشن می‌گیرد.

التون جان پیانوی داخل ایستگاه را تهیه کرد

هرکسی که پا به داخل ایستگاه سنت پانکراس گذاشته باشد، پیانوی برند یاماها در سالن را دیده است. این پیانو در مکانی عمومی قرار داشته و انتظار نوازندگانی بااستعداد برای فشردن کلیدهایش را می‌کشد. التون جان (Elton John)، خواننده‌ی مشهور انگلیسی، پس از شگفت‌زده کردن مردم عادی با برگزاری یک اجرا در سنت پانکراس در فوریه‌ی ۲۰۱۶، این پیانو را وقف این ایستگاه کرد. او گفت: «از این پیانو لذت ببرید، این یک هدیه است». از آن زمان تا به امروز، افراد مشهوری چون جولز هالند، جان لِجِند و بیل بِیلی با این پیانو نواخته‌اند.

سنت پانکراس واقعی یک نوجوان شهید بود

گفته می‌شود که در سال ۳۰۴ میلادی، دیوکلتیان، امپراتور رومی، فرمان گردن زدن سنت پانکراس، یک شهروند چهارده‌ ساله‌ی رومی را به جرم اعلام آشکار پذیرش دین مسیحیت، صادر می‌کند. تنها دو سال بعد از این اتفاق، ردای پادشاهی به تن کنستانتین کبیر، اولین امپراتور رومی که به دین مسیحیت گروید، می‌نشیند.