تاپاس با پینچو چه تفاوتی دارد؟

تاپاس و پینچو، جزو غذاهای سبک و معروف اسپانیایی به حساب می آیند و حتی مردم محلی نیز گاهی در تشخیص دادن تفاوت میان آن ها سردرگم می شوند. در این مقاله سعی کرده ایم این مشکل را به حداقل برسانیم.

غذاهای اسپانیایی، تنوع بالایی دارند و «پینچو» (Pincho) و «تاپاس» (Tapas) یا همان «تاپا»، جزو غذاهای سبک و مختصر آن به شمار می‌روند. این اسنک‌ها در هر کدام از شهرهای کشور اسپانیا، به روش مختلفی سرو می‌شود و این موضوع گاهی حتی مردم محلی را نیز در تفاوت میان آن‌ها دچار مشکل می‌کند. البته بعضی اوقات، این سردرگمی ارتباطی با سرو آن نیز ندارد و صرفاً به عادات مرسوم در محلی برمی‌گردد که آن را برای صرف این اسنک‌ها انتخاب کرده‌اید.

کلمه‌ی «پینچو» از فعل اسپانیایی «پینچار» گرفته شده که به معنی «سوراخ کردن» است. چوب خلال کوکتل را از قدیم، در پینچوها فرو می‌بردند یا به عبارتی دیگر، آن را سوراخ می‌کردند تا مواد روی آن از نان اصلی‌اش جدا نشود و به بیرون نریزد. با توجه به این موضوع، پینچو نام مناسبی برای آن به شمار می‌رود؛ هرچند که امروزه و مخصوصاً در منطقه‌ی خودمختار «باسک»، گذاشتن چوب کوچک بر روی آن‌ها کمتر شده است و درنتیجه، تشخیص دادنشان از تاپاس نیز سخت‌تر می‌شود. عده‌ای از مردم اسپانیا که صرفاً به مناطق محدودی در کشورشان سفر کرده‌اند، این تصور را دارند که به طور کلی تاپاس رایگان است ولی هزینه‌ی پینچو یا همان پینچوس را باید پرداخت کنید. اما این تصور صحیح نیست و به شهری بستگی دارد که به آن سفر کرده‌اید:

• برای مثال در باسک، برایتان پینچو سرو می‌شود و فرقی ندارد که اسنک روبه‌رویتان با چوب کوکتل به نانش چسبیده است یا نه و هیچگاه آن را تاپاس صدا نمی‌زنند. حتی اگر بشقابی از «ریزوتو» (Risotto) هم جلویتان بگذارند، باز هم پینچو به حساب می‌آید و همیشه باید هزینه‌ی آن را بپردازید. البته در باسک، شکل نوشتار پینچو فرق دارد و آن را Pintxo می‌نویسند.
• در شهر «سالامانکا» (Salamanca) و به خصوص در «خیابان ون دیک» (Calle Van Dyck)، برایتان پینچو سرو می‌کنند. پینچوهای این مناطق تقریباً همیشه به این شکل است که یک تکه گوشت بر روی نان آن می‌گذارند و البته با چوب به هم متصل نمی‌شوند. اما همچنان به ایده‌ی اولیه‌ی پینچو شباهت دارند و از همه مهم‌تر، رایگان هستند.
• در گرانادا، شهر لئون، بعضی دیگر از شهرهای نزدیک به این منطقه و حتی در بعضی از بخش‌های شهر مادرید، به «میزان کم از هر غذایی» تاپاس می‌گویند. این میزان کم حتماً نباید بر روی نان باشد و تاپاس در این مناطقی که نام بردیم، رایگان است.
• در شهر سویل و سایر بخش‌های منطقه‌ی خودمختار اندلس، برایتان تاپاس سرو می‌شود و مانند بالا، به «میزان کم از هر غذایی» اشاره دارد؛ اما برخلاف گزینه‌ی قبلی، رایگان نیست.
• در بسیاری از شهرهای اسپانیا و مخصوصاً در مادرید، برای اشاره به یک پُرس یا مقدار زیادی از یک غذا، از «راسیون» (ración) به معنی «تکه» یا «قطعه» استفاده می‌کنند. نیمی از این اندازه را «مِدیا راسیون» و یک چهارم از آن را که کمترین میزانِ آن است، تاپاس می‌نامند.
• در بیشتر بخش‌های اسپانیا هنگامی که می‌خواهید به طور غیر رسمی از کلمه «کمی» استفاده کنید و مثلاً بگویید "می‌شود کمی/مقداری از نان تورتیلا برایم بیاورید؟"، می‌توانید از پینچو به جای کلمه‌ی مقداری کمک بگیرید و مطمئن باشید که منظورتان را متوجه خواهند شد. درمجموع، همیشه اول باید تصمیم بگیرید که می‌خواهید به کدام شهر بروید و بعد از آن طبق عادت و رسوم آن‌ها به این نتیجه برسید که باید تاپاس سفارش دهید یا پینچو.

چگونه در باسک پینچو سفارش دهیم؟

یکی از نوآوری‌های منطقه‌ی باسک راجع به پینچوهایش این است که در این ناحیه، شما پینچو را سفارش نمی‌دهید، بلکه برمی‌دارید. این شیوه شاید جایزه‌ی بهداشتی‌ترین روش در دنیا را دریافت نکند! اما به نظر جالب می‌رسد که نوشیدنی‌تان را سفارش دهید و بعد از آن یک تکه از هر چیزی که دلتان می‌خواهد را بردارید و درنهایت تعداد آن را به پیشخدمت بگویید تا هزینه‌اش را برایتان حساب کند. اما بعضی جاها حساسیت بیشتری بر روی پینچوهایشان به خرج می‌دهند و بهترین راه برای اینکه متوجه شوید اجازه‌ی دست زدن به آن‌ها را دارید یا نه، این است که از آن‌ها یک بشقاب درخواست کنید.

اگر ظرف را به خودتان تحویل دهند، یعنی می‌توانید آزادانه از هر چیزی که می‌خواهید بردارید. اما اگر پیشخدمت، بشقاب را در دست خودش نگه داشت و منتظر به شما خیره شد، به این معنی است که باید به چیزی که می‌خواهید اشاره کنید و او خودش آن را برایتان در ظرف می‌گذارد. گفته می‌شود که شهر سن سباستین، بهترین پینچوس بارها را در منطقه‌ی باسک دارد و می‌توانید از روی منو آن‌ها را انتخاب کنید. این شیوه، بهداشتی تر به نظر می‌رسد؛ اما جذابیت و شوق روش قبل را ندارد.