تاریخچه ای از شکلات سوئیسی

شاید برای شما هم سؤال شده باشد که چطور کشور سوئیس به یکی از برترین کشورهای تولیدکننده شکلات تبدیل شد. در این مقاله جوابتان را می گیرید.

برای بسیاری از مردم، سوئیس با شکلات هم معنی است. البته این شکلات یک چیز معمولی نیست و قطعاً بسیار باکیفیت و لطیف بوده و شما را برای بیشتر خوردن تشویق می‌کند. شاید شما هم از خودتان سؤال کنید که چطور سوئیس بدون هیچ کلونی یا کاکائویی توانست بازار شکلات جهان را به دست بگیرد؟

در قرن هفدهم سوئیس از موقعیت استراتژیک خود به عنوان نقطه مهمی برای حمل و نقل کالا در اروپا استفاده کرد و روند تولید و فرآوری شکلات آغاز شد. تمام این تاریخچه افسانه‌ای به استان «تیچینو» (Ticino) باز‌می‌گردد که در مرز جنوبی سوئیس با کشور ایتالیا قرار دارد. در آن زمان شکلات یک تجربه لذیذ و لوکس غذایی به صورت امروزی نبود و معمولاً این خوراکی جویدنی و زبر مثل شکلات‌های جدید دلپذیر به حساب نمی‌آمد.

شکلاتی که ما امروزه می‌شناسیم سال‌ها بعد ابداع شد و آن را مدیون لژیونی از پیشگامان سوئیسی و شکلات سازانش هستیم. در سال ۱۸۱۹ اولین کارخانه مکانیزه شکلات‌سازی در شهر «ووی» (Vevey) در کنار «دریاچه لمان» (Lac Léman) آغاز به فعالیت کرد. این کارخانه حاصل تلاش‌ها و تفکرات «فرانسوا-لویی کیه» (François-Louis Cailler) بود که به عنوان کارآموز نزد شکلات‌سازان تیچینو تجربه کسب کرد و خیلی زود دستگاه‌های او اولین تولید انبوه شکلات در سوئیس را رقم زدند.

افراد بسیاری پشت سر او شروع به کار کردند و کارخانه‌های شکلات‌سازی یکی پس از دیگری در سوئیس ظاهر شدند. در سال ۱۸۳۶ خانواده «اشپرونگلی» (Sprüngli) مغازه‌ای در زوریخ باز کرد که بعدها در سال ۱۸۹۲ با کارخانه «رودولف لینت» (Rodolphe Lindt) در برن ادغام شده و پایه‌های برند لینت که امروز می‌شناسیم را شکل دادند.

البته سوئیسی‌ها فقط شکلات درست نمی‌کردند و وقت زیادی را به نوآوری و خلاقیت نیز اختصاص می‌دادند. در سال ۱۸۶۷ در ووی «دنیل پیتر» (Daniel Peter) به خاطر افزایش میزان فروش، کارخانه شکلات سازی‌اش را باز کرد و تصمیم گرفت تجربه‌های جدیدی با اضافه کردن پودر شیر که توسط دوستش «هانری نستله» (Henri Nestlé) تولید می‌شد انجام دهد. با این کار او به دنیا نوعی جدید از شکلات با طعم شیری را هدیه کرد. این قدم‌های رو به جلو جا را برای نوآوری‌های بعدی باز کردند و خویش‌فرمایان جدیدی بر اساس تجربیات افراد قبلی کسب و کارهایشان را راه انداختند. در سال ۱۹۰۸ «تئودور توبله» (Theodor Tobler) که در کارخانه خود در برن کار می‌کرد، شکلات شیری، بادام، عسل و نوقا را با هم ترکیب کرد و آن را به شکل‌های مثلثی پرس نمود و همین کار به تولید شکلات‌های معروف «توبلرون» یا «تابلرون» (Toblerone) ختم شد. بسیاری اعتقاد دارند که کوه معروف «مترهورن» (Matterhorn) در سوئیس منبع الهام او بوده است.

بدون تلاش شکلات‌سازانی مانند «فیلیپ سوشار» (Phillippe Suchard) که روش ترکیبی بی‌همتا را برای نرم کردن شکلات‌های سخت گذشته ابداع کرد، یا لینت که روش کوچینگ شکلاتش باعث شد شکلات در دهان آب شود، ما امروزه این شکلات‌های معروف سوئیسی را نداشتیم. در دهه ۱۹۳۰ نستله باری دیگر چیز خوشمزه جدیدی را به جهان معرفی کرد که شکلات‌های شیری سفید بودند. از قرن نوزدهم پیشگامان و کارفرمایان مستقل شکلات‌های سوئیسی را به جهان معرفی کردند و خیلی زود تمام مردم دنیا عاشق آن‌ها شدند. بسیاری از برندهای برجسته‌ای که در سرتاسر جهان می‌شناسیم، کماکان تغییر زیادی نکرده‌اند و تنها میزان فروششان چند برابر شده است. در سال ۲۰۱۶ برندهای شکلات سوئیسی بیش از ۱۲۲,۰۳۴ تن شکلات به کشورهای دیگر صادر کردند.

شکلات سازان سوئیسی به نوآوری‌هایشان ادامه می‌دهند تا راه‌های جدیدی برای شگفت‌زده کردن مشتریان پیدا کرده و طعم‌های جدیدی ابداع کنند. سال گذشته کارخانه سوئیسی «باری کاله‌بو» (Barry Callebaut) از شکلات جدیدش به نام «روبی» (ruby) پرده برداری کرد که اولین شکلات جدید بعد از میلکی بارهای نستله بود. اینکه آیا این شکلات می‌تواند انقلابی به پا کند هنوز جای بحث دارد اما به‌ هر حال باید در نظر گرفت که نقش سوئیس در تاریخ شکلات هرگز به پایان نمی‌رسد.