کلیسای سنت چارلز وین

کلیسای سنت چارلز از جاذبه‌های وین، کلیسایی تماشایی در شهر وین است که برای معماری آن، سبک‌های مختلف را با هم ترکیب کرده و کلیسایی منحصر به فرد را ایجاد کرده‌اند.

«کلیسای سنت چارلز» (Karlskirche)، یکی از جالب‌ترین و جاهای دیدنی اتریش به شمار می‌رود. این کلیسا، از ترکیب سبک‌های مختلف معماری همچون باروک، بیزانس و رنسانس به وجود آمده و همین موضوع، آن را به یکی از بناهای منحصر به فرد در این شهر تبدیل کرده است. این ساختمان، بنا به دستور امپراتور «کارل ششم» ساخته شد که نام او را در زبان انگلیسی «چارلز» تلفظ می‌کنند؛ اما این کلیسا بعد از کاردینال شهر میلان و همنام امپراتور، یعنی «سنت چارلز بورومیو» نامگذاری شده است.

تاریخچه

بیماری طاعون سیاه در سال 1713 میلادی وارد شهر وین شد و امپراتور کارل ششم سوگند یاد کرد که اگر این طاعون از شهر خارج شود و از آن جان سالم به در ببرند، کلیسایی را تأسیس و آن را وقف همنام خود، یعنی «سنت چارلز بورومیو» (St Charles Borromeo) خواهد کرد. کاردینال چارلز بورومیو به خاطر تلاش‌هایش برای کمک کردن به قربانیان طاعون در شهر میلان شناخته و تکریم می‌شد که در قرن 16 میلادی در ایتالیا شیوع پیدا کرده بود. بعد از اجابت دعاهای امپراتور، پروژه‌ی ساخت این کلیسا در سال 1715 کلید خورد و طراحی آن را معمار دربار، یعنی «یوهان برنارد فیشر فن ارلاخ» (Johann Bernhard Fischer von Erlach) بر عهده گرفت. همچنین گروهی از محققان و متخصصان در نمادگرایی و تاریخ باستان گرد هم آمدند تا بر روی ایدئولوژی این کلیسا کار کنند و نمادهای مسیحیت را با تاریخ باستان پیوند دهند. نتیجه‌ی کار، کلیسایی معماری باروک و منحصر به فردی شد که هیچ‌گاه از معماری آن تقلید نشده است. بعد از فوت معمار این بنا، پسر او کار را ادامه داد و ساخت کلیسا را در سال 1737 میلادی به اتمام رساند.

معماری

یوهان برنارد فیشر فن ارلاخ، از ایوان‌های ستون‌دار برای ساخت این کلیسا استفاده کرد که از عناصر معماری یونانی و معابد باستانی این کشور به حساب می‌آید. 2 ستون، این ایوان را احاطه کرده‌اند که برای ساخت آن‌ها از «ستون تراژان» در رم الگوبرداری شده که در نزدیکی فروم تراژان واقع شده است. برج‌های دوقلوی آن نیز به «معبد سلیمان» اشاره دارد و تمامی این عناصر در کنار هم، پانتئون رم در دوران باستان را یادآورد می‌شوند. ستون‌های این ساختمان، برجسته‌کاری‌هایی را در برمی‌گیرد که صحنه‌هایی از زندگی سنت چارلز بورومیو را به نمایش می‌گذارند و «لورنزو ماتیلی» (Lorenzo Mattielli)، طراحی آن‌ها را بر عهده داشته است.

علاوه بر آن، گنبد این کلیسا به گنبد کلیسای سن پیتر واتیکان شباهت دارد؛ اما گنبد کلیسای سنت چارلز، کشیده‌تر و بیضی شکل‌تر است و ارتفاع آن حدوداً به 72 متر می‌رسد و در شب می‌درخشد. از طرفی دیگر در زبان هنر، ستون‌ها سمبل استواری هستند و ستون‌های این بنا، نمادی از امپراتور می‌باشند که دستور ساخت این کلیسا را صادر کرد و به نوعی در حکم ستایش خاندان «هابسبورگ» هستند. دیوارنگاری‌های داخل گنبد نیز سنت چارلز را درحال دعا کردن برای اتمام طاعون نشان می‌دهد.