روز سنت پاتریک؛ جشن ورود مسیحیت به ایرلند

شرکت در جشن «روز سنت پاتریک» (St. Patrick’s Day) در دوبلین، پایتخت ایرلند، که در روز ۱۷ مارس برگزار می‌شود برای خیلی از افراد در لیست بزرگ‌ترین آرزوهای زندگی قرار دارد.

سنت پاتریک حامی مقدس ایرلند بود که در واقع در یکی از شهرهای بریتانیای روم به نام «بناونتا برنیای» (Banna Venta Berniae) و در اواخر قرن چهارم بعد از میلاد مسیح متولد شد. در نتیجه او اصالتاً ایرلندی نبود و در اصل «میوین سوکات» (Maewyn Succat) نام داشت اما خود را «پاتریکیوس» (Patricius) نامید. اگرچه پدرش، «کلپرنیوس» (Calpurnius)، کشیش پروتستان کلیسا بود اما پاتریک چندان فردی مذهبی به شمار نمی‌آمد. تا اینکه دزدان دریایی ایرلندی در ۱۶ سالگی او را اسیر کردند و به مدت شش سال برده‌ی آن‌ها بود و چوپانی می‌کرد. در این دوران وی تصمیم گرفت مسیحی شود. پاتریک زمانی که در شمال شرقی ایرلند به سر می‌برد، قبل از تلاش برای فرار و بازگشت به بریتانیا، زبان و فرهنگ ایرلندی را آموخت. او در فرار موفق نبود و این بار اسیر فرانسوی‌ها شد. وی در فرانسه در حوزه رهبانیت آموزش دید و پس از آزاد شدن و بازگشت به بریتانیا تا سن بیست سالگی به مطالعه‌ی مسیحیت ادامه داد. سرانجام پاتریک ادعا کرد که به او الهام شده که دین مسیحیت را برای مردم ایرلند تبلیغ کند که تا آن زمان بت‌پرست بودند. بدین ترتیب پاتریک برای ابلاغ دین مسیحیت به ایرلند بازگشت.

موعظه‌های پاتریک در ایرلند با استقبال مواجه نشد و او مجبور گشت تا به جزایر کوچک حاشیه‌ی ساحل برود و در این مناطق اسکان پیدا کند. کم کم پیروان او افزایش یافتند و سرانجام به سرزمین اصلی ایرلند بازگشت و تا سال‌ها دین مسیحیت را بین مردم تبلیغ کرد. پاتریک در این دوران هزاران نفر (به اعتقاد برخی حدود صدهزار نفر) را غسل تعمید داد، کشیش و راهبه‌های بسیاری را تربیت کرده و به ساخت بیش از سیصد کلیسا کمک نمود. نماد شبدر که امروزه در جشن این روز همه جا می‌بینید هم توسط سنت پاتریک فراگیر شد. او در زمان موعظه از این گیاه سه برگ برای آموزش اصل بنیادین تثلیث در مسیحیت استفاده می‌کرد. از طرفی نیز ایرلندی‌ها که در گذشته به سه خدا باور داشتند، تأکید بر عدد سه برایشان خوشایند بود.

پاتریکیوس را امروزه سنت پاتریک می‌نامند و در تمام دنیای مسیحیت شناخته شده است. «روز سنت پدی» (St. Paddy’s Day) به عنوان یک جشن مذهبی در قرن هفدهم و برای بزرگداشت زندگی سنت پاتریک و ورود مسیحیت به ایرلند شکل گرفت. این جشنواره را اولین بار در سالمرگ پاتریک، حدوداً ۱۷ مارس سال ۴۶۱ میلادی، برپا کردند. در سال ۱۹۰۳ این روز به عنوان تعطیلات ملی ایرلند ثبت شد و به مرور زمان تغییر یافت تا به شکل امروزی درآمد. عیدی که روزگاری مردم در آن به مراسم عشای ربانی و سپس تماشای رژه می‌رفتند و بعد یک غذای صمیمانه با خانواده میل می‌کردند، حالا به یکی از بزرگ ترین جشن‌ های سراسر جهان تبدیل شده و در کشورهای مختلف سراسر دنیا مانند انگلیس، ایالات متحده آمریکا، کانادا، آرژانتین، استرالیا، سوئیس، روسیه و حتی آسیا برگزار می‌گردد.

استفاده از رنگ سبز در روز سنت پاتریک به شورش سال ۱۷۹۸ میلادی ایرلند برمی‌گردد که در آن زمان سربازان ایرلندی در مبارزه با بریتانیایی‌های قرمزپوش، لباس سبز رنگ می‌پوشیدند. تا آن زمان رنگ مورد استفاده در روز سنت پاتریک، آبی بود. آهنگی که سربازان در این جنگ می‌خواندند «پوشیدن رنگ سبز» (The Wearing of the Green) نام داشت که خود اوضاع را دگرگون نمود و رنگ سبز شبدری را به رنگ مهم ایرلند تبدیل کرد. از آن پس مردم همگی در روز سنت پاتریک لباس سبز می‌پوشیدند. از شرایط روز سنت پاتریک حذف روزه و ایجاد استراحتی تا قبل از عید پاک برای مسیحیان بود. در واقع رسم بر این بود که در این روز تا می‌توانید بخورید و بنوشید. اما نوشیدنی‌های الکلی در روز سنت پاتریک مجاز نبود و تا قرن بیستم میخانه‌ها ملزم بودند در این روز کرکره‌هایشان را پایین بکشند.

برای شرکت در این جشن به یاد داشته باشید که همانند دیگر فستیوال‌های بزرگ و مهم دنیا لازم است که پرواز خود را هر چه زودتر رزرو کنید. نکته‌ی دیگر اینکه لباس و اکسسوری‌های سبز رنگ خود را در چمدان بگذارید. اگرچه در دوبلین فروشگاه‌های زیادی یافت می‌شود که انواع وسایل سبز رنگ را به فروش می‌رسانند اما چه بهتر که لوازم مورد نیاز را از خانه با خودتان ببرید. در روز سنت پاتریک تاکسی به سختی تردد می‌کند و بسیاری از مسیرها به دلیل ازدحام جمعیت و برپایی رژه بسته هستند؛ در نتیجه آماده باشید و کفش راحت بپوشید تا در این روز شهر را پیاده بگردید. توجه کنید تا پایان شب ممکن است مناطقی پر از بطری و زباله‌ها شود و بهتر است کفش جلو بسته به پا کرده باشید.