موزه هنر دیجیتالی توکیو، آمیزه ای از هنر و تکنولوژی

حتی عاشقان موزه نیز گاهی از ساختار تکراری آن‌ها خسته می‌شوند و آرزو می‌کنند که بیشتر می‌توانستند با آثار هنری در ارتباط باشند. موزه‌ی هنر دیجیتالی توکیو در سفر به ژاپن، این آرزوی آن‌ها را برآورده کرده است.

«موزه‌ی هنر دیجیتالی موری بیلدینگ» (MORI Building Digital Art Museum) که به طور ساده‌تر با نام «موزه‌ی هنر دیجیتال توکیو» نیز شناخته می‌شود، دنیای بدون حد و مرزی است که به تازگی تأسیس شده و بازدیدکنندگان می‌توانند آزادانه و بدون دنبال کردن مسیر خاصی در آن بگردند. این موزه به طور مشترک با همکاری دو شرکت «موری بیلدینگ» (MORI Building) و «تیم‌لب» (teamLab) تأسیس شده و هنر و علم، فناوری، دیزاین و عکس‌هایی از طبیعت را با شبیه‌سازی کامپیوتری ترکیب کرده است. نتیجه‌ی کار، تجربه‌ای جدید و منحصر به فرد شده که نمی‌توانید آن را در هیچ جای دیگر دنیا پیدا کنید و یکی از جاهای دیدنی توکیو به شمار می‌رود.

این بنا، بزرگ‌ترین موزه‌ی نوع خود در جهان است که به هنر تعاملی و دیجیتال اختصاص دارد و بیشتر بر روی شکستن مرزهای بین آثار هنری و بازدیدکنندگان تمرکز می‌کند. این موزه، بیش از 50 کار هنری را در برمی‌گیرد که در 5 بخش مختلف آن پراکنده شده‌اند؛ اما هیچ مرزی بین آن‌ها وجود ندارد تا آثار را از هم جدا کند. برای مثال، بعضی از آن‌ها از اتاق مخصوص به خودشان بیرون زده و تا راهرو کشیده شده‌اند. بعضی دیگر با هم تداخل پیدا می‌کنند و حتی گاهی به طور کامل در هم می‌آمیزند. شرکت موری بیلدینگ و تیم‌لب امید دارند تا موزه‌ی هنر دیجیتالی منحصر به فردشان بتواند تعامل فرهنگی را در توکیو گسترش دهد و در عین حال جذابیت این کلان‌شهر نیز افزایش پیدا کند.

موزه‌ی هنر دیجیتالی توکیو از 5 بخش اصلی تشکیل می‌شود که به هم متصل هستند. «جهان بی‌مرز» (Borderless World)، مناظری همچون آبشارهای دیجیتالی را در برمی‌گیرد و آثار هنری این قسمت با توجه به حضور مردم، تغییر شکل پیدا می‌کنند و بازدیدکنندگان می‌توانند آزادانه بین آن‌ها قدم بزنند. بخش «اتلتیکس فورست» (teamLab Athletics Forest) با تقویت رشد سلول‌های هیپوکامپ مغز،‌ قابلیت‌ استدلال‌ فرا زمانی‌ ذهن را به نمایش می‌گذارد و سعی دارد این توانایی را پروش بدهد و بازدیدکنندگان را در فضای پیچیده، سه بعدی و چالش‌برانگیزش غرق کند.

بخش «پارک آینده» (Future Park)، پروژه‌ای آموزشی است که کودکان می‌توانند علاوه بر سرگرم شدن با بازی‌های تخیلی، نکات جدیدی را نیز یاد بگیرند. بخش «جنگل فانوس‌ها» (Forest of Lamps)، مکانی است که بازدیدکنندگان با صدها چراغ رنگارنگ احاطه می‌شوند. اگر بدون حرکت نزدیک یکی از این فانوس‌ها بایستید، می‌درخشد و از خودش نوری ساطع می‌کند که به سمت 2 فانوس نزدیکش می‌رود. همان رنگ مشابه نیز از این 2 فانوس تولید و به سمت چراغ‌های دیگر صادر می‌شود و این داستان، به همین شکل ادامه پیدا می‌کند تا تمام فانوس‌ها روشن شوند؛ سپس این نور به سمت فانوس اولی برمی‌گردد.

بازدیدکنندگان می‌توانند در بخش «چای‌خانه» (En Tea House) چای بنوشند و با یکدیگر معاشرت کنند. تا زمانی که چای در استکانتان باشد، شکوفه‌های دیجیتالی درون آن می‌شکفند و اگر ظرف را تکان دهید، گلبرگ‌های آن پراکنده می‌شوند. شهر توکیو از جایگاه بالایی از لحاظ محیط زیست، اقتصاد و قابلیت‌های زندگی برخوردار است؛ اما تعامل فرهنگی و هنری آن هنوز جای کار دارد و به همین دلیل، هنر معاصر و به خصوص موزه‌ی هنر دیجیتالی موری بیلدینگ مورد استقبال قرار گرفته و همواره تلاش می‌کند تا جذابیت‌های جدیدی را به نمایشگاه‌هایش اضافه کند تا گردشگران و کودکان بتوانند قدرت تخیلشان را افزایش بدهند. با توجه به ماهیت دیجیتالی این موزه، نمایشگاه‌های آن دائم در حال تغییر هستند و اگر چندین بار نیز از آن دیدن کنید، با تجربه‌ای جدید روبرو خواهید شد.