درباره سندروم پاریس چه می دانید؟

سندرم پاریس چیست؟ آیا چیزی درباره سندروم پاریس شنیده اید؟ اگر قصد سفر به فرانسه را دارید، حتماً این مطلب را دنبال کنید.

هر پاریسی با لحظات چالش برانگیزی روبه‌رو شده است: قیافه‌هایی که از بوی عرق در ساعات شلوغی مترو در هم رفته یا رانندگانی عصبانی که در بلوارها با خشم تمام بوق می‌زنند. مردم بومی این تجربیات را به سادگی از خاطرشان پاک می کنند اما برخی از مسافران بدشانس مانند ژاپنی‌ها طعمه سندروم پاریس می‌شوند. برای آنکه خیالتان را راحت کنیم، این سندروم اپیدمی نیست و تنها ۰.۰۰۱۲ درصد از مردم دنیا به ویژه مسافران ژاپنی دچار آن می‌شوند. این شهر در کنار تمام زیبایی‌ها و شکوهی که دارد برخی زوایای ناخوشایند را هم در برگرفته که ممکن است بعضی از گردشگران را آزرده کند.

به لحاظ پزشکی کسانی که از این سندروم رنج می‌برند ممکن است علایم روانپزشکی مانند توهم، نگرانی، تهوع و سرگیجه، عرق ریزی یا گیجی را تجربه کنند. اولین بار یک روان‌پزشک فرانسوی-ژاپنی در سال ۱۹۸۶ عنوان «سندروم پاریس» را به کار برد تا یک اختلال روانی گذرا را توصیف کند. بعدها فردی به نام «یوسف محمودیه» از بیمارستان «اوتل دیو دو پاری» (Hôtel-Dieu de Paris) فهمید که این سندروم در واقع بروز یک وضعیت سایکو-پاتولوژیک مربوط به سفر است و سندروم مسافران نیست. به عبارتی می‌توان ادعا کرد که سندروم پاریس بیشتر یک شوک شدید فرهنگی و دلتنگی برای خانه است تا یک بیماری.

این وضعیت روحی روانی اغلب به خاطر چهار عامل به وجود می‌آید. اولین و مهم‌ترین عامل، مانع زبانی بین اکثر گردشگران و میزبان فرانسوی است. عامل دوم نیز تا حدی به مورد اول ارتباط داشته و تفاوت شدید رفتاری و فرهنگی را شامل می‌شود که گاه می‌تواند بسیار آزارنده باشد. کم بودن رسمیت در روابط، نوسانات روحی مکرر در وضعیت روحی و تن صحبت و حتی شوخی‌های غیر قابل درک جزوی از این مورد دوم هستند. عامل سوم خستگی فیزیکی است که بسیار ساده و شفاف به نظر می‌رسد. مسافران چه برای کار به پاریس آمده باشند یا برای تفریح، برنامه خود را بسیار شلوغ و فشرده می‌چینند که ممکن است مغزشان حسابی خسته شود. در نهایت باید جت لگ را هم به طور جدی به این عوامل اضافه کرد.

البته ذهن پرسشگر ممکن است بپرسد که چرا در سایر شهرهای بزرگ اروپایی یا آمریکایی این اتفاق نمی‌افتد؟ قطعاً زبان احترام آمیز و فرهنگ‌ مردم لندن، برلین و نیویورک به اندازه این شهر فرانسوی دور از دسترس و فلج کننده نیست! در تئوری باید گفت که تصویر باشکوهی که از پاریس به عنوان مهد شیک بودن، سلیقه‌های عالی و کمال به گردشگران ارائه می‌کنند، انتظارات بالای آسیب زننده‌ای را در ذهن آن‌ها شکل می‌دهد. ممکن است در جایی که انتظار داشته باشید یک کافه رستوران کوچک پاریسی را ببینید با شعبه‌ای از مک دونالد روبرو شوید یا به جای دیدن برخی مناظر کارت پستالی با جمعیت شلوغی از عبور و مرور روزانه برخورد کنید.

اینکه سندروم پاریس چقدر واقعی است، جای بحث دارد زیرا این شهر دوست داشتنی می‌تواند شما را دلتنگ خودش کند. این وضعیت روحی بیشتر از آنکه یک بحران پزشکی یا اجتماعی باشد نتیجه برخی اخبار بوده و به هر صورت می‌توانید با خیال آسوده به سفرتان ادامه دهید. اگر مشتاق بودید که درباره این سندروم عجیب کمی بیشتر بدانید، می‌توانید مستند سندروم پاریس را که درباره آن ساخته‌ شده است، تماشا کنید.