موزه اشمولین آکسفورد؛ قدیمی ترین موزه عمومی در جهان

موزه‌ی اشمولین، در شهر آکسفورد واقع شده و قدیمی‌ترین موزه‌ی عمومی در دنیا به حساب می‌آید. از آثار متنوع و معروف این موزه می‌توان به گوهر آلفرد بزرگ، ویولن مسیح و نقاشی‌های هنرمندان بزرگ غرب و شرق اشاره کرد.

«موزه‌ی اشمولین» (Ashmolean Museum) در شهر آکسفورد، اولین موزه‌ی عمومی در انگستان و قدیمی‌ترین در جهان به شمار می‌رود و مجموعه‌ی بی‌نظیری از سراسر دنیا را به نمایش می‌گذارد. آثار با ارزش این موزه از مومیایی‌های مصر، نقره‌آلات انگلیس و نقاشی‌های هنرمندان معروف از جمله پابلو پیکاسو گرفته تا «ویولن مسیح»، «گوهر آلفرد بزرگ»، «فانوس توطئه‌ی باروت»، «شمشیر ابینگدن» و غیره را شامل می‌شود. بازدید از این موزه رایگان است و برای رفع خستگی نیز می‌توانید از کافه یا رستوران آن استفاده کنید و قبل از خروج، از مغازه‌ی آن برای خود یکی از سوغاتی‌های انگلیسی بخرید.

سیاستمدار و عتیقه‌شناس انگلیسی، یعنی «الیاس اشمول» (Elias Ashmole)، مجموعه آثاری که از سراسر جهان جمع‌آوری کرده بود را در سال 1683 به دانشگاه آکسفورد تحویل داد و آن‌ها هم موزه‌ای به نام خود او ساختند و آثار متنوعش را در قرن 17 میلادی در معرض عموم گذاشتند. از آن زمان تا به حالا، به تعداد این مجموعه اضافه شده و افراد دیگری نیز آثار گران‌بهایی را به این موزه اهدا کرده‌اند. همین موضوع، اشمولین را به یکی از مهم‌ترین موزه‌های هنر و باستان‌شناسی کشور انگلیس تبدیل کرده است.

برای نمای بیرونی این ساختمان، از معماری کلاسیک کمک گرفته‌اند که 4 ستون بزرگ را دربرمی‌گیرد و یک سنتوری (سه‌گوش بالای در) بر روی آن‌ها قرار گرفته است. زیبایی این بنا در شب بیشتر هم می‌شود و در میان نورهای طلایی رنگ می‎درخشد. نمای داخل موزه‌ی اشمولین، چندین بار نوسازی شده و احتمالاً اولین چیزی که پس از ورود به ساختمان توجهتان را جلب خواهد کرد، ظاهر مدرن امروزی آن خواهد بود که کاملاً با نمای نئوکلاسیک بیرون آن در تضاد است. در داخل این موزه از شیشه‌های بسیاری استفاده شده تا نور طبیعی به راحتی به داخل و نمایشگاه‌های آن بتابد.

آثار این موزه از غرب و شرق و از دوران نوسنگی تا امروز را شامل می‌شود. طرح‌های میکل‌آنژ و رافائل (Drawings by Michelangelo and Raphael)، یکی از آن مجموعه‌هایی است که پیشنهاد می‌کنیم بازدید از آن را از دست ندهید. آن‌ها از این طرح‌های اولیه بعداً برای نقاشی‌ها یا ساخت مجسمه استفاده می‌کردند. ابتدا این مجموعه به طور عمومی در معرض نمایش گذاشته می‌شد؛ اما با توجه به ارزش بالای آن‌ها، امروزه می‎بایست برای بازدید از طرح‌ها، از قبل با موزه هماهنگ کنید. «جواهر آلفرد بزرگ» (Alfred Jewel)، یکی دیگر از آن آثاری به حساب می‎آید که بهتر است آن را در لیست بازدید خود قرار دهید. این گوهر گرانبها، از سنگ مینا و کوارتز ساخته شده و آن را در سال 1693 پیدا کردند. ظاهراً این سنگ به قرن 9 میلادی تعلق دارد و آن را برای پادشاه «آلفرد بزرگ» ساخته بودند. پایین این سنگ، طلاکاری شده و احتمالاً به یک قطعه چوب متصل بوده و به همین دلیل حدس می‎زنند که از آن هنگام خواندن کتاب، به عنوان چوب اشاره‌گر استفاده می‌شده است.

«آنتونیو استرادیواری» (Antonio Stradivari)، یکی از معروف‌ترین سازنده‌های سازهای زهی زمان خود به شمار می‎رفت و «ویولن مسیح» (Messiah Stradivarius)، در شمار مشهورترین آثار او قرار دارد. این ویولن، کار خارق‌العاده یا معجزه‌آسایی انجام نمی‎دهد و طبیعتاً به مسیح نیز تعلق ندارد! دلیل انتخاب این اسم برای این ویولن، این است که یکی از صاحبان این ساز در قرن 19 میلادی، مدام راجع به آن حرف می‎زد و پز می‌داد، اما آن را به هیچکس نشان نداده بود. به همین دلیل به طعنه به او می‌گفتند که سازش مانند مسیح است که مدام قول ظهور او را می‎دهند؛ اما تا به حال او را ندیده‌ایم. «شنل رسمی فرمانده پوهاتان» (Powhatan's Mantle) هم جزو آثار جالب این موزه به شمار می‎رود که به «وانسونکاک» (Wahunsenacawh) یا همان «فرمانده پوهاتان» تعلق دارد که رهبری قبیله‌ای سرخ‌پوست را در مقابل استعمار اولیه برعهده داشت.

از جمله آثار مهم دیگر می‌توان به «نقش برجسته‌ی اندازه‌گیری» (Metrological Relief) اشاره کرد که نحوه‌ی تعیین اندازه در زمان‌های گذشته را نشان می‎دهد. در بسیاری از تمدن‌ها، واحدهای سنجش را بر اساس اعضای بدن انسان پایه‌گذاری می‌کردند. برای مثال هر «فاتوم»، با فاصله‌ی نوک انگشتان دو دست باز انسان برابر بود که امروزه آن را 1.8288 متر در نظر می‌گیرند. تصویری مردی که در این نقش برجسته می‎بینید (با دستان باز)، به همین موضوع اشاره دارد. پا، فاصله‌ی آرنج تا نوک انگشتان، مشت گره شده و انگشتان، همگی برای اندازه‌گیری استفاده می‎شد و در این نقش برجسته می‌توانید اندازه‌ی آن‌ها را تخمین بزنید.

ماسک مرگ یا همان صورتک را بعد از مرگ افراد مهم در طول تاریخ و به عنوان الگو می‌ساختند تا بعداً برای کشیدن نقاشی از آن‌ها کمک بگیرند. «ماسک مرگ الیور کرامول» (Death mask of Oliver Cromwell)، یکی از همین موارد است که به رهبر نظامی و سیاسی انگلیس، یعنی الیور کرامول تعلق دارد. آثار مهم دیگر در این موزه مجموعه‌ی «پُزی رینگز» (Posie rings) بوده شامل انگشترهای طلایی می‌شود که نوشته‌ای کوتاه بر رویشان حک شده است. این انگشترها بین قرن 15 تا 17 میلادی در انگلیس و فرانسه معروف بودند و معمولاً عشاق، آن را به یکدیگر هدیه می‌دادند. نوشته‌ی کوتاه آن را نیز به زبان فرانسوی، لاتین و انگلیسی در داخل حلقه حک می‎کردند که از بین نقل‌قول‌های معروف داستان‌های عاشقانه‌ی هر دوره انتخاب می‎شد.