برج یوریکا، بلندترین ساختمان ملبورن

برج یوریکا، برجی مسکونی به ارتفاع 297.3 متر است و عنوان بلندترین ساختمان در شهر ملبورن و دومین برج بلند در کشور استرالیا به این آسمان‌خراش تعلق دارد.

«برج یوریکا» (Eureka Tower)، در شهر ملبورن و در ایالت ویکتوریا واقع شده است و توانسته بعد از برج «کیو وان» (Q1 Tower) در کوئینزلند، عنوان دومین برج بلند استرالیا را به دست بیاورد. این بنا نامش را از «شورش یوریکا» می‌گیرد که در سال 1854 و در دوره‌ی تب طلای ویکتوریا اتفاق افتاد و طی برخورد معدنچی‌های معترض و سربازان استرالیایی تحت فرماندهی استعمار بریتانیا، حداقل 27 نفر کشته شدند که بیشترشان از میان معترضان بودند. بخش بالای این ساختمان، طلایی رنگ است و یک قسمت باریک قرمز رنگ را دربرمی‌گیرد که درواقع، نمادی از طلا، کشتار و خونریزی می‌باشد. برای آشنایی بیشتر با شهر ملبورن می‌توانید به مقاله جاهای دیدنی ملبورن مراجعه فرمایید.

ساخت برج یوریکا در سال 2002 شروع شد و در سال 2006 از آن رونمایی کردند. ارتفاع این آسمان‌خراش به 297.3 متر می‌رسد و حتی از «برج‌های ریالتو» (Rialto Towers) که آن‌ها نیز در ملبورن واقع شده‌اند، حدوداً 46 متر بلندتر است. این بنا درمجموع و با احتساب زیرزمین، 92 طبقه دارد که 84 طبقه‌ی آن شامل آپارتمان برای زندگی هستند. آپارتمان‌های تا طبقه‌ی 80 آن را تا سال 2006 به فروش رساندند و در ظرف 3 سال، تمام طبقات باقی‌مانده به جز پنت‌هاوس طبقه‌ی 85 نیز به فروش رفت. متراژهای این آپارتمان‌ها متفاوت است و هر کدام، رختشویی مخصوص به خود را دارند. اما بعضی از آن‌ها دارای بالکن و بعضی دیگر دارای باغچه‌ی زمستانی هستند. همچنین از طبقه‌ی 82 تا سقف طبقه‌ی 92 را با پنجره‌ی عایق طلا پوشانده‌اند و هم آسانسورهای معمولی و هم پرسرعت برای آن نصب کرده‌اند که با سرعت 9 متر در ثانیه حرکت می‌کنند.

بین طبقه‌ی همکف تا 11، چندین رستوران، یک پارکینگ مخصوص ساکنین با ظرفیت 814 اتومبیل، استخر، فروشگاه‌های خرده‌فروشی و باشگاه ورزشی ایجاد شده و 9 طبقه‌ی بالای این مجتمع، یک رصدخانه، تالار پذیرایی، هتل، کلوپ شبانه و چندین رستوران را شامل می‌شود. علاوه بر آن، یک «اسکای دِک» (Skydeck) نیز در سال 2007 به آن اضافه کردند که یک تراس دیدبانی، 30 نمایاب و یک مکعب شیشه‌ای به نام (The Edge) را دربرمی‌گیرد. ابتدا که وارد این مکعب می‌شوید، شیشه‌ها مات هستند و کمی بعد، این حالت از بین می‎رود و می‌توانید به چشم‌انداز بی‌نظیر اطراف دسترسی داشته باشید. همچنین با توجه به اینکه این اتاق کمی از ساختمان بیرون رفته، حس معلق بودن به شما دست می‌دهد که به نوبه‌ی خود تجربه‌ی جدید و جالبی خواهد بود.

مکانی که این آسمان‌خراش در آن واقع شده، ابتدا جزو زمین‌های باتلاقی به شمار می‌رفت و هزینه‌ی بسیاری برای آبادی آن صرف شد تا به شکل امروزی‌اش دربیاید. همچنین برای ساخت این برج از بتن مسلح و میلگردهای تقویتی و بتن پیش‌تنیده استفاده شده است که به استحکام آن کمک می‌کند. البته هر چه ارتفاع ساختمان بالاتر می‌رود، ضرورت استفاده از بتن‌های مستحکم نیز پایین‌تر می‌آید. برای مثال، از بتن‌های با مقاومت 40 مگاپاسکال برای 15 طبقه‌ی بالا استفاده شده، اما مقاومت بتن‌های طبقات پایین به 100 مگاپاسکال هم می‌رسد. علاوه بر آن، برای نمای این برج از 52،000 متر مربع شیشه و 40،000 متر مربع صفحه‌ی آلومینیوم به کار رفته است. شیشه‌ی این ساختمان طوری طراحی شده که گرما را در فصل زمستان در خود نگه می‌دارد و در فصل تابستان، خلاف آن عمل می‌کند.