باغ های بوبولی فلورانس؛ از بهترین نمونه های باغ ایتالیایی

باغ های بوبولی، نام بهشت سرسبزی در فلورانس است که جاذبه های مختلفی از جمله فواره های بزرگ، مجسمه ها و غارهای مصنوعی را دربرمی گیرد. پیشنهاد می کنیم در سفر به ایتالیا، حتماً این باغ معروف را در لیست بازدیدهایتان قرار بدهید.

«باغ‌های بوبولی» (Boboli Gardens)، معروف‌ترین پارک شهر فلورانس و از جاهای دیدنی فلورانس به حساب می‌آید و پشت «کاخ پیتی» (Pitti Palace) واقع شده است. این باغ به مدت ۴ قرن، باغ خاندان توسکانی به شمار می‎رفت و پادشاهان کشور ایتالیا نیز برای مدت کوتاهی از آن به عنوان باغ خصوصی‌شان استفاده کرده‌اند. علاوه بر آن، این باغ یکی از اولین و بهترین نمونه‌های باغ‌های ایتالیایی محسوب می‌شود که بسیاری از باغ‌های اروپایی از جمله باغ‌های کاخ ورسای نیز از سبک آن الهام گرفته‌اند. باغ بوبولی، مانند موزه‌ای سرباز می‌مانَد که مجسمه‌های جالبی از سبک‌ها و دوره‌های مختلف (باستان تا رنسانس) را دربرمی‌گیرد که در سراسر فضای وسیع آن پراکنده شده‌اند و معماری آن را افرادی همچون «برناردو بوان تالنتی» و «بارتولومئو آماناتی» Bartolomeo Ammannati) برعهده داشته‌اند.

در واقع می‌توان گفت که باغ‌های بوبولی، حیاط کاخ پیتی به حساب می‌آیند. ابتدا خاندان پیتی در این کاخ سکونت داشتند که تاجرانی ثروتمند بودند؛ خاندان مدیچی، آن را در سال ۱۵۵۰ خریداری و بخش‌های گوناگونی را به کاخ اضافه کردند تا شایسته‌ی محل سکونت خاندان سلطنتی‌شان بشود و حیاط کوچکی را نیز برایش درنظر گرفتند. اما به مرور، باغ‌های آن را گسترش دادند تا جایی که توانستند آن‌ها را به «قلعه‌ی بِلوِدر» (Belvedere Fortress) متصل کنند. این باغ از سال ۱۷۶۶ به بعد بر روی عموم باز گذاشته شد تا مردم هم بتوانند به جاذبه‌های زیبای آن دسترسی داشته باشند. فواره‌ها و غارهای بزرگی در این باغ وجود دارد که از میان می‌توان به «غار مصنوعی بوان تالنتی» (Buontalenti Grotto) اشاره کرد که هنرمند، معمار و مجسمه‌ساز ایتالیایی، یعنی «برناردو بوان تالنتی» آن را بین سال‌های ۱۵۳۶ تا ۱۶۰۸ ساخته است.

مساحت باغ‌های بوبولی تقریباً به ۴۵۰۰۰ کیلومتر مربع می‌رسد و سالانه حدود یک میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. همین موضوع، آن را به یکی از بزرگ‌ترین، زیباترین و پربازدیدترین مکان‌های گردشگری در فلورانس تبدیل کرده است. برای بازدید از باغ‌های بوبولی، ۲ مسیر اصلی را پیش رو دارید. مسیر اول آن مستقیم است و در راه می‌توانید از فواره‌ی نیمفیوم، تئاتر، فواره‌ی نپتون و مجسمه‌ی الهه‌ی فورتونا دیدن کنید. اما اگر می‌خواهید با غارهای آن روبه‌رو شوید، مسیر زیگزاگ دوم گزینه‌ی بهتری برایتان خواهد بود. همین جاذبه‌های منحصر به فرد باعث شده تا نام باغ‌های بوبولی را نیز در لیست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت برسانند. علاوه بر آن، این باغ را چندین بار در طول تاریخ گسترش داده‌اند و یک ایوان زیبا هم به آن اضافه کرده‌اند که با کمک آن می‌توانید به چشم‌انداز بی‌نظیر شهر فلورانس دسترسی داشته باشید.

این باغ، ۴ درب ورودی دارد و اگر از سمت کاخ پیتی به این قسمت بیایید، بعد از عبور از حیاط کاخ راه پله‌هایی را خواهید دید که شما را به «فواره‌ی کنگر فرنگی» (Artichoke Fountain) می‌رسانند. البته نام اصلی آن فواره‌ی سوسن بوده، اما مردم محلی این نام مستعار را برایش انتخاب کردند؛ زیرا از نظر آن‌ها، طراحی این فواره بیشتر به گل کنگر فرنگی شباهت دارد تا گل ظریفی همچون سوسن! مسیرتان را که ادامه بدهید، به آمفی تئاتری می‎رسید که با مجسمه‌های اسطوره‌های رومی و یک ابلیسک مصری احاطه شده که آن را در ۱۷۸۹ از شهر «اقصر» (Luxor) در مصر به این مکان منتقل کردند. همینطور که از تپه بالاتر می‎روید، با «فواره‌ی نپتون» روبه‌رو خواهید شد که به خاطر نیزه‌ی سه شاخه‌ای که در دست مجسمه قرار دارد، به آن لقب «فواره‌ی چنگال» (The Fork) هم می‌دهند.

در بالای تپه، مجسمه‌ی بزرگ «وفور نعمت» (Abundance)، اثر «جامبولونیا» (Giambologna) قرار دارد و بعد از عبور از حوض بزرگ این بخش، به «باغ کاوالیِر» (Giardino del Cavaliere) می‌رسید که ساخت دیوارهای آن را «میکل‌آنژ» در سال ۱۵۲۹ برعهده داشته است. علاوه بر آن، باغ گل رز و بوته‌های مارپیچ نیز در این ناحیه واقع شده‌‍اند و می‌توانید از «موزه‌ی پورسلین» (Porcelain Museum) هم دیدن کنید که در ساختمان کوچک صورتی رنگ کنار این بوته‌ها قرار دارد. یکی دیگر از جاذبه‌های معروف این باغ، غار مصنوعی «بوان تالنتی» است که 3 به قسمت تقسیم می‎شود. قبلاً یک نقاشی دیواری در بخش اول آن قرار داشت که توهم یک غار واقعی را به بازدیدکنندگان القا می‌کرد و امروزه در «گالری آکادمیا» از آن نگهداری می‌شود. مجسمه‌ی معروف «پاریس و هلن»، اثر «وینچنزو روسی» (Vincenzo de’ Rossi) در بخش دوم آن قرار گرفته و قسمت سوم نیز «مجسمه‌ی ونوس» (Bathing Venus) را شامل می‌شود که در حال حمام کردن است.

از میان راه‌های فرعی که شما را از راه اصلی باغ جدا می‌کنند، «ویوتولونه» (Viottolone) شهرت بیشتری پیدا کرده که دو طرف آن را درختان فراگرفته‌اند. علاوه بر تاق‌ها و گذرگاه‌های سرسبز آن، مناظری را می‌توانید در این مسیر پیدا کنید که شاید فقط آن‌ها را رمان «باغ اسرارآمیز» تصور کرده باشید. بوی شکوفه‌ها در فصل بهار، تمام باغ را پر می‌کند و رنگ برگ‌ها در پاییز، حال و هوایی رؤیایی به آن می‌دهد. بهتر است لباس و کفش راحت، زیرانداز و بطری آب همراه داشته باشید تا بتوانید یک روز کامل را به ماجراجویی، قدم زدن و لذت بردن از فضای سبز باغ‌های بوبولی اختصاص دهید. قبل از خروج از باغ نیز با مجسمه‌ی «مورگانته» (Morgante)، کوتوله‌ی باغ عکس بیندازید که در حال سواری کردن بر روی یک لاک پشت است!