مکعب آبی پکن، میزبان مسابقات شنای المپیک

برای ساخت مکعب آبی که از جاذبه های پکن است، تکنولوژی مدرن را با سنت‌های چینی ترکیب کرده‌اند و نتیجه، ساختمانی شده که از طرح آن برای دیزاین بناهای دیگر در چین استفاده می‌شود.

سفر به شهر پکن در تور ۱۵ روزه دور چین

«مرکز ملی ورزش‌های آبی پکن» (Beijing National Aquatics Center) را با نام «مکعب آبی» (Water Cube) نیز می‌شناسند و آن را با هدف برگزاری مسابقات شنای المپیک تابستانی سال 2008 تأسیس کردند. برخلاف اسمش، درواقع ساختمان این بنا به مکعب مستطیل شباهت دارد و در کنار «ورزشگاه ملی پکن» (Beijing National Stadium) ساخته شده که ملقب به «استادیوم آشیانه‌ی پرنده» (Bird's Nest stadium) است. شناگران المپیک 2008 موفق شدند 25 رکورد جهانی را در این مرکز ملی جابه‌جا کنند. بعد از مسابقات، هزینه‌ی بالایی صرف نوسازی این ساختمان شد و نیمی از فضای داخل آن را به یک پارک آبی تبدیل و چندین سرسره، استخر موج و اسپا نیز به آن اضافه کردند. از این مکان برای ساخت نمایش باله‌ی «دریاچه‌ی قو» (Swan Lake) و بعضی نمایش‌های دیگر نیز استفاده شده و قرار است بازی «کرلینگ» مسابقات المپیک زمستانی 2022 در اینجا برگزار شود.

طراحی و ساخت این مکعب را گروهی از معماران شرکت‌های مختلف در چین و استرالیا در سال 2003 برعهده گرفتند. معماران چینی عقیده داشتند که شکل مکعب، با فرهنگ کشورشان و ورزشگاه آشیانه‌ی پرنده هماهنگی بیشتری دارد و همکاران اهل شهر سیدنی آن‌ها پیشنهاد دادند تا سطح این مکعب را با حباب‌های آب بپوشانند. درواقع مکعب، نمادی از زمین و استادیوم دایره شکل کنار آن، نمادی از بهشت است. در مجموع مرکز ملی ورزش‌های آبی پکن، معماریِ نمادین کشور چین را به خوبی به نمایش می‌گذارد. همچنین این بنا 4 طبقه دارد که طبقه‌ی اول آن مخصوص گردشگران می‎باشد و سالن کنفرانس آن در طبقه‌ی دوم واقع شده است. طبقه‌ی سوم آن به کسب و کار و مغازه‌ها اختصاص داده شده و از طبقه‌ی زیرین آن هم در زمان مسابقات المپیک برای خدمات‌رسانی استفاده می‌شد.

مکعب آبی، بزرگ‌ترین بنای ساخته شده از «اتیلن تترا فلورو اتیلن» در جهان است که نوعی پلاستیک شفاف تفلونی برای عایق‌سازی به شمار می‌رود. بیش از 100,000 متر مربع از سطح این ساختمان را با لایه‌های این پلاستیک پوشانده‌اند که فقط 0.2 میلی‌متر ضخامت، اما مقاومت بالایی دارند و در مقایسه با شیشه‌های معمولی، گرما و نور بیشتری از آن عبور می‌کند و هزینه‌های مربوط به مصرف انرژی را تا 30% کاهش می‎دهد. برای طرح سقف و دیوار بیرونی آن نیز از الگوی طبیعی حباب‌ها در کف صابون کمک گرفته‌اند. همچنین این بنا را از قصد به رنگ آبی درآورده‌اند که هم با نام آن همخوانی دارد و هم در شب و بر اثر روشنایی اطراف، رنگ آن مانند مروارید در آب می‌درخشد.

طول این ساختمان به 178 متر می‌رسد و 31 متر ارتفاع دارد. قبلاً این مکعب می‎توانست تا 17,000 نفر را برای مسابقات در خود جای دهد؛ اما این رقم بعد از نوسازی به 7،000 نفر کاهش پیدا کرد. شهرت این مکعب آبی تا جایی پیش رفته که برای تأسیس ساختمان‌های متعددی در چین از طراحی آن تقلید می‌کنند. برای مثال «کازینوی اقیانوس» (Oceanus casino)، نام کازینویی نزدیک ترمینال کشتی در «ماکائو» می‌باشد که «پاول استیلمن» (Paul Steelman) طراحی آن را شبیه مرکز ملی ورزش‌های آبی پکن انجام داده است. اگر قصد شنا در بخش عمیق استخر آن را دارید، یک عکس از خود همراه داشته باشید تا بعد از امتحانی ساده، اجازه‌ی آن را با یک گواهی برایتان صادر کنند و اگر این گواهی را از قبل دارید، حتماً با خود ببرید.

«تئاتر قطره‌ی آب» (The Waterdrop Theater) در طبقه‌ی چهارم مکعب آبی قرار گرفته و تا 150 نفر می‎توانند در آن فیلم‌های سه بعدی را تماشا کنند. مکعب آبی هم مانند «مرکز ورزش‌های آبی لندن»، 1،314 متر از بیشتر استخرهای المیپک دیگر عمیق‌تر است و این موضوع برای آن‌ها یک مزیت به حساب می‌آید. زیرا امواج در استخرهای عمیق‌تر به سمت کف زمین پراکنده می‌شوند و در حرکت شناگران، اختلال کمتری به وجود می‌آورند؛ بنابراین شرکت‌کنندگان می‌توانند سریع‌تر شنا کنند. البته لازم به ذکر است که عمق این استخرها محدودیت خاصی دارد. رستوران‌های مکعب آبی نیز از لحاظ دیزاین شبیه ساختمان اصلی هستند و می‌توانید برای رفع خستگی، سری به آن‌ها بزنید.