جاذبه های پنهان شهر ونیز کدام ها هستند؟

همه ی گردشگران شهر ونیز در سفر ایتالیا را به خاطر کانال های زیبای آبی آن می شناسند؛ اما این شهر در کنار کانال های خود، جاذبه های مخفی دیگری هم دارد.

جاذبه های ونیز به همراه با میراث هنری و کهن این شهر، از سال‌های دور گردشگران بی‌شماری را از سراسر جهان به اینجا می‌کشاند. موج گردشگران در ماه‌های تابستان به این شهر هجوم می‌آورند؛ اما ونیز همچنان جاذبه‌های مخفی و مسیرهای کشف نشده‌ای هم دارد که آن‌ها را به شما نشان خواهیم داد.

کانتینا دی موری

کانال بزرگ ونیز پر از کافه‌های مختلف لوکس و گران‌قیمت برای میزبانی از گردشگران است؛ اما اگر به دنبال نگاهی اجمالی به زندگی شهری در ونیز هستید، کانتینا دی موری (Catina Do Mori) مناسب شماست. این پاتوق سنتی در ونیز به حدی دنج و خودمانی است که در آن اثری از میز برای نشستن نیست. به همین منظور غذا و نوشیدنی‌ها بر روی یک پیشخوان طویل چوبی سرو می‌شوند. گفته می‌شود که این کافه از اوایل قرن پانزدهم میلادی دایر است و محلی‌ها مدعی هستند که سال‌ها قبل چهره‌ی کاریزماتیک، لوتاریو کاسانووا، همراه با دوستانش به اینجا می‌آمد. در این کافه غذاهای سبک و ساندویچ‌های گوشت و پنیر سرو می‌شود.

کا زاپا

یک خانه‌ی هلندی زیبا به‌تنهایی در جنوب تالاب ونیز قرار گرفته است. رسیدن به این خانه دشوار است و باید حتما یک قایق اجاره کرد. این خانه‌ی ویلایی که در سال ۱۹۲۵ توسط مهاجری از هلند ساخته شده، نمایی سفیدرنگ با پنجره‌های قرمزِ جلوآمده و سه‌گوش دارد. در ایوان این خانه ستون‌هایی به چشم می‌خورد. کا زاپا (Ca’ Zappa) به این بخش از تالاب حال و هوایی شگفت‌انگیز و حتی رؤیایی داده است.

ماله فته بوتیک

ماله‌فَته بوتیک (Malefatte Boutique) یک نهاد غیرانتفاعی است که به فروش محصولات تولیدی توسط زندانیان مرد و زن در زندان‌های اطراف ونیز می‌پردازد. این کالاهای دست‌ساز شامل وسایلی چون تی‌شرت، دفترچه‌هایی با جلد چرمی و کیف‌های کرباسی می‌شوند. قیمت‌ها در این بوتیک در مقایسه با دیگر فروشگاه‌های ونیز بسیار اندک بوده و وب‌سایت این مرکز مدعی است که تمامی اجناس از گذشته‌ای تلخ و آینده‌ای امیدبخش ساخته شده‌اند.

کیوجا

اگر خود را در یک روز شلوغ ماه جولای در ونیز یافتید و به استراحت نیاز داشتید، شهر مجاور کیوجا (Chioggia) پناهگاهی آرامی برای شماست. این شهر ماهیگیری خود را به عنوان یک نسخه‌ی ژولیده و کمتر توریستی در مقایسه با همسایه‌ی دوست‌داشتنی به تصویر می‌کشد. کیوجا با پل‌های قوسی و کانال‌های باریک شبیه به ونیز است. با این‌حال، از نظر زیبایی به مراتب با ونیز فاصله داشته و احتمالاً مثالی از این فرضیه است که اگر ونیز به عنوان یک شاهراه تجاری کشف نمی‌شد چنین سرنوشتی در انتظار آن می‌بود. کیوجا با رستوران‌های دریایی لذیذ خود، سفری جذاب برای کشف زندگی روزانه در محیطی با سرعت آرام‌تر است.

کتاب‌ فروشی آکوا آلتا

این فروشگاهِ کتاب‌های دست دوم در کنار یک کانال آب قرار دارد و در فصول بارانی با مشکلاتی از قبیل سیل روبه‌رو می‌شود. این کتاب‌فروشی که توسط لوییجی فریتزو (Luigi Frizzo)، صاحب ونیزی آن، اداره می‌شود، میزبان صدها جلد کتاب جدید و قدیمی است. این کتاب‌ها به شکل نامنظمی درون قایق‌های قدیمی، قایق‌های کوچک، وان‌های حمام و بشکه‌ها تلنبار شده‌اند. می‌توان ساعت‌های طولانی در میان نوشته‌های ایتالیایی و بین‌المللی وقت گذراند؛ اما بهتر است زمانی را هم به دیدار از باغ آکوا آلتا (Acqua Alta) و تماشای گیاهان پربرگ در کنار یک پلکان ستبرِ ساخته شده از کتاب‌های قدیمی و رنگارنگ اختصاص داد.

جزیره سنت آندرئا

توریست‌ها برای تماشای ویترین‌های شیشه‌ای به جزیره‌ی مورانو یکی از جزایر زیبای ایتالیا، برای تماشای خانه‌های رنگارنگ به جزیره‌ی بورانو و برای تماشای اندوختگاه طبیعی به جزیره‌ی تورچلو در ونیز هجوم می‌آورند. درنتیجه، جزیره‌ی زیبای سنت آندرئا (Sant Andrea) همیشه مهجور می‌ماند. این جزیره از یک دژ قرن هفدهمی برای دفاع از شهر در برابر دشمنان میزبانی می‌کند و باقی آن به حال خود رها شده است. بالای این خرابه‌های ناهنجار در جزیره محل مناسبی برای برپایی یک پیک‌نیک عالی و تماشای تالاب و شهر ونیز از بالا است.

سان فرانچسکو دل دزرتو

دیگر جزیره‌ای که اغلب از سوی گردشگران نادیده گرفته می‌شود، سان فرانچسکو دل دزرتو (San Francesco del Deserto) است. سان فرانچسکو که بین جزایر بورانو و سانتراسمو قرار دارد، از یک صومعه‌ی آرام و ساکت میزبانی می‌کند. باغ‌های این صومعه‌ی افسانه‌ای با میزبانی از ۴۰۰۰ درخت سرو، گشتی رؤیایی را برای شما تضمین می‌کنند. به علاوه، راهروهای قرون‌ وسطایی این صومعه ارزش دیدن دارند. یک راهب مذهبی بازدیدکنندگان را به طرف حیاط‌های صومعه هدایت کرده و از داستان حضور سنت فرانسیس در سال ۱۲۲۰ در این جزیره می‌گوید. بر اساس یک افسانه، او عصای خود را در زمین می‌کارد و این چوب خشک تبدیل به یک درخت صنوبر می‌شود؛ سپس پرندگان به این جزیره آمده و برای او آواز می‌خوانند.

سان فرانچسکو دلا وینیا

این کلیسا به خاطر موقعیت خود در منتهی‌الیه شرقی شهر و آن‌سوی کارخانه‌های کشتی‌سازی ونیز همیشه، حتی در ایام شلوغ سال، خالی از گردشگر است. ساخت سان فرانچسکو دلا وینیا (San Francesco della Vigna) در سال ۱۵۳۴ توسط معمار و مجسمه‌ساز ایتالیایی، آنتونیو سانسوینو، آغاز شد و نمای آن به دست آندرئا پالادیو در سال ۱۵۷۲ به پایان رسید. فضای داخلی این کلیسای عصر رنسانس بسیار بزرگ بوده و خانه‌ی برخی از نقاشی‌های دیواری منحصر به‌فرد نظیر «حضرت مریم و فرزندش بر تخت سلطنت» از آنتونیو لا نِگروپونته است. در این نقاشی مریم مقدس با چهره‌ای ظریف و شاهانه زیر یک سایبان به تصویر کشیده شده و در اطراف آن درختان پرتقال به چشم می‌خورد؛ چشمان وی به فرزند خود بوده و او را بر روی زانوانش تکان می‌دهد.

باکو

باکو (Bacco) یک رستوران مخفی در امتداد کانال ساکت کاپوزینه (Capuzine) است که به‌طور اتفاقی در مسیر شما قرار می‌گیرد. چندین میز در بیرون رستوران و باغ انگور به چشم می‌خورد، اما می‌توان در فصل زمستان در گوشه‌ای دنج از این اتاق با دیوار‌های چوبی جایی برای نشستن پیدا کرد. باکو یکی از قدیمی‌ترین رستوران‌های شهر بوده و غذاهای دریایی عالی، از اسپاگتی پخته‌شده با ماهی مرکب گرفته تا ماهیچه و ماهی خاردار کبابی، سرو می‌کند. اگر حال صاحب رستوران خوب باشد، احتمالاً میهمانان را از صندلی خود بلند کرده و از آن‌ها می‌خواهد تا با موسیقی تانگو در رستوران برقصند.

تور پیاده‌ روی شبح در ونیز

در هنگام شب از هتل بیرون آمده و به کشف اشباح ونیز بپردازید. در کنار پل ریالتو (Rialto) دورهم جمع شده و همراه با راهنما راهی کانال‌های ساکت و میدان‌های متروکه‌ی شهر شوید. راهنما برای شما داستان ۶ شبح ترسناک و حقایق کمتر شنیده‌شده در مورد این شهر را نقل خواهد کرد. او سپس شما را به خیابان‌های ساکتِ پیچ در پیچ و فرعی شهر و همچنین محوطه‌هایی خواهد برد که در گذشته‌ی ونیز شاهد قتل‌های خونین بوده‌اند.