چگونه هتل های کپسولی ژاپن به ترند جهانی تبدیل شدند؟

هتل‌های کپسولی در ژاپن، هزینه‌ی کمتری نسبت به هتل‌های معمولی دریافت می‌کنند و به تازگی به بعضی از شهرها و کشورهای دیگر نیز راه یافته و طرفداران بسیاری در میان گردشگرانی که قصد سفر به ژاپن را دارند پیدا کرده‌اند.

هتل‌های کپسولی، یکی از معروف‌ترین نوع اقامتگاه در کشور ژاپن به حساب می‌آیند. این اتاق‌های کرایه‌ای کوچک و منحصر به فرد را معمولاً می‌توانید در اطراف ایستگاه‌های قطار شهرهای بزرگ پیدا کنید و برای افرادی مناسب هستند که به دنبال مکانی ارزان‌قیمت برای گذراندن یک شب می‌گردند. هتل‌های کپسولی، جای خواب خصوصی و وسایل رفاه اصلی را در فضایی بسته در اختیار مهمان‌هایشان می‌گذارند و شبی 3،000 تا 4،000 یِن دریافت می‌کنند که این مبلغ در مقایسه با هتل‌های معمولی و تجاری، به صرفه‌تر است. البته امکان دارد در این قیمت‌ها تغییراتی ایجاد شود و پیشنهاد می‌کنیم قبل از مراجعه، هزینه‌ی آن را با توجه به قیمت روز به صورت آنلاین چک کنید. همچنین برای آشنایی بیشتر با کشور ژاپن میتوانید به مقاله جاهای دیدنی ژاپن نیز مراجعه فرمایید.

هتل‌های کپسولی اولین بار در سال 1970 میلادی در شهر اوساکا یا همان اوزاکا به دنیا معرفی شدند و آن‌ها را به عنوان راه حلی برای مشکل کارکنان مناطق تجاری کشور ژاپن ایجاد کردند. کارمندان حقوق‌بگیری که روزها را در اداره مشغول بودند، به مکانی احتیاج داشتند که شب را در آن سر کنند. این کارکنان با در نظر گرفتن قیمت بلیت قطار برای رفتن به خانه‌ی خود در حومه‌ی شهر، برایشان به صرفه‌تر بود که این هزینه را برای اتاقی ساده و کوچک کنار بگذارند که ظاهر لوکسی نداشت؛ اما برای چند ساعت استراحت کافی بود. بنابراین هتل‌های کپسولی ابتدا بیشتر به بازرگانان و کارکنان مذکر خدمت‌رسانی می‌کردند؛ اما امروزه بیشتر جاها، مهمانان خانم را نیز می‌پذیرند و حتی طبقه یا ساختمانی جداگانه برای آن‌ها در نظر می‌گیرند.

این هتل‌ها به تازگی در میان مسافران خارجی نیز شهرت پیدا کرده‌اند و تعداد هتل‌هایی که وب‌سایت و سیستم‌های رزرو خود را به زبان انگلیسی ارائه می‌دهند، روز به روز در حال افزایش است. همچنین این هتل‌ها به مناطق دیگری خارج از ژاپن از جمله کوالالامپور در مالزی، تایپه در تایوان، کشور سنگاپور  و حتی جزیره‎ی بالی در اندونزی هم راه پیدا کرده‌اند. نوع معمولی و استاندارد این کپسول‌ها، از فایبرگلاس و دور تشک ژاپنی یک نفره ساخته می‌شوند و عرض آن‌ها به 1.2 متر، طولشان به 2 و ارتفاع آن‌ها به 1 متر می‌رسد. همچنین معمولاً دو ردیف از این کپسول‌ها بر روی هم قرار دارند و سایر آن‌ها در راهرو و در کنار هم قرار می‌گیرند.

هر کپسول علاوه بر پتو و ملافه و بالش، به یک چراغ، تلویزیون، رادیو و ساعت زنگ‌دار نیز مجهز است و بیشتر آن‌ها حتی اینترنت رایگان و پریز برق را هم شامل می‌شوند. همچنین برای حفظ حریم شخصی می‌توانید پرده یا در بخش ورودی را بکشید تا بسته شود. مسافران از سایر تجهیزات این هتل مانند دوش، حمام و سرویس بهداشتی به صورت اشتراکی استفاده می‌کنند و بعضی از این هتل‌ها حمام‌های عمومی بزرگ، رستوران، دستگاه فروش اتوماتیک، رختشویی، سالن استراحت، اتاق بازی، کیوسک همگانی اینترنت و کتابخانه‌های مانگا را نیز درون ساختمانشان در برمی‌گیرند. به تازگی چندین هتل کپسولی پرمیوم و ویژه را هم در شهرهای توکیو، اوساکا و کیوتو در ژاپن تأسیس کرده‌اند که به دیزاین داخلی آن‌ها رسیدگی بیشتری شده و در نتیجه، قیمتشان کمی از نوع معمولی آن بالاتر می‌رود.

برای مثال هتل «9 ساعته» (Ninehours Kyoto) در کیوتو، از طراحی سفید و مشکی شیکی استفاده کرده که شاید توقع داشته باشید آن را در یک سفینه‌ی فضایی ببینید تا در یک هتل در مرکز شهری که آن را بیشتر با معابد و طبیعت زیبایش می‌شناسند. هتل «کاپاسیچ ریودوژانیرو» (Capacete) یا همان «کاپاسچی» در برزیل، اولین هتل کپسولی در آمریکای جنوبی به حساب می‌آید و هدف آن جذب هنرمندان به این مکان به جای هتل‌های سنتی بود. همچنین «هتل نادِشیکو» (NADESHIKO HOTEL SHIBUYA) در توکیو نیز به تازگی در منطقه‌ی شیبویا تأسیس شده و مخصوص بانوان است. این هتل‌ها به مرور زمان به فرودگاه‌های بین‌المللی نیز راه یافته‌اند. برای مثال هتل زنجیره‌ای «یوتل» (YOTEL) انگلیسی، در فرودگاه هیترو و «گاتویک» (Gatwick Airport) در لندن، فرودگاه اسخیپول در آمستردام و حتی فرودگاه شارل دوگل در پاریس هم فعالیت دارد. هتل‌های کپسولی کم‌کم در اروپا نیز طرفدار پیدا کرده‌اند و ممکن است به زودی در پاریس هم پروژه‌ای شبیه به این هتل‌ها را در شهر به اجرا بگذارند.

مراحل اقامت در هتل‌های کپسولی شاید در ابتدا کمی گیج‌کننده به نظر برسد؛ اما فقط کمی با هتل‌های معمولی تفاوت دارند و بعضی از آن‌ها ممکن است حتی دستورالعمل‌های لازم برای چک-این را به زبان انگلیسی نصب کرده باشند یا حتی کارکنان آن به انگلیسی صحبت کنند. اما چک-این به طور کلی طبق مراحل زیر انجام می‌شود:

1.  ابتدا کفش‌هایتان را درآورده و درون یکی از قفسه‌ها قرار دهید و به سمت میز چک-این بروید.
2. در این بخش، شماره‌ی یکی از کپسول‌ها و کلید یک کمد با همان شماره را به شما تحویل می‌دهند تا لوازم خود را در آن قرار دهید. البته این کمدها زیاد بزرگ نیستند و به همین دلیل بیشتر هتل‌ها، یک اتاق اثاثیه‌ی جداگانه نیز دارند تا چمدان و سایر وسایل بزرگ را در آن بگذارید. کپسول‌ها معمولاً قفل نمی‌شوند؛ بنابراین اگر خودتان داخل کپسول نیستید، ترجیحاً لوازم گران‌قیمتتان را درون آن قرار نداده و به این کمدها انتقال دهید.
3. بیشتر مسافران پس از ورود، ابتدا دوش می‌گیرند و بعد لباس‌های تمیزشان را می‌پوشند. معمولاً شامپو، صابون، حوله و وسایل بهداشتی دیگر و گاهی اوقات حتی یوکاتا و سایر لباس‌های خواب را هم در اختیارتان می‌گذارند.
4. بیشتر هتل‌های کپسولی، رستوران و سالن استراحت و تفریح نیز دارند که می‌توانید تنهایی یا با دوستانتان در آن‌ها وقت بگذرانید. به طور کلی امکان غذا خوردن و سیگار کشیدن در داخل کپسول‌ها وجود ندارد.
5. برای حفظ حریم شخصی، هر زمانی که به داخل کپسولتان رفتید پرده را بکشید یا در را ببنیدید.
6. صبح روز بعد، تسویه حساب کنید. البته می‌توانید چند شب متوالی در هتل‌های کپسولی اقامت داشته باشید؛ اما بیشتر آن‌ها از مسافران می‌خواهند تا تسویه حساب را انجام دهند و تمام وسایلشان را هنگام روز از هتل خارج کنند.