کاخ کاترین و داستان اتاق مشهور آمبر

کاخ کاترین، قصر امپراطوری قبلی روسیه و یکی از بزرگترین کاخ ها در مجاورت سنت پترزبورگ است. این کاخ در شهر پوشکین یا تزارسکویه سلوی سابق (Tsarskoye Selo)، در ۲۵ کیلومتری سنت پترزبورگ قرار دارد.

سفر به سن پترزبورگ رویایی در تورهای روسیه

در قرن ۱۷ قبل از روی کار آمدن پتر کبیر، سنت پترزبورگ کنونی، منطقه‌ای ارزشمند بود که «ساری» (Saari) به معنای جزیره (در زبان فنلاندی) نامیده می‌شد. سرانجام پتر کبیر این مناطق را به تصرف در آورد و ساری را در سال ۱۷۰۸ به همسرش کاترین هدیه داد. این کاخ که از جاذبه‌های سن پترزبورگ است در این مکان و در سال ۱۷۱۷ تحت نظارت مستقیم معمار آلمانی، «یوهان فردریش براون‌اشتاین» (Braunstein)، به عنوان اقامتگاه تابستانی ملکه کاترین اول ساخته شد. در سال ۱۷۴۳ ملکه الیزابت از معمار روسی، «میخائیل زمتسف» (Zemtsov) و «آندری کواسف» (Andrey Kvasov) خواست که اقدام به توسعه و زیباسازی کاخ نمایند. دقیقاً در دوره سلطنت ملکه الیزابت، کاخ به سبک و شکل کنونی درآمد.

در ماه می سال ۱۷۵۲ الیزابت از معماری به نام «بارتولومئو فرانسیسکو راسترلی» خواست که کاخ را بازسازی کند، زیرا به نظرش کاخ بسیار قدیمی و کوچک بود. بعد از گسترش و بازسازی که چهار سال طول کشید، کاخ جدید به سبک معماری باروک (Baroque) روسی به طور کامل ساخته شد. در ۳۰ جولای ۱۷۵۶ مراسم گشایش کاخ ۳۲۵ متری، مقامات روس و مهمانان خارجی را شگفت‌زده کرد. عظمت کاخ در نگاه اول به چشم می‌آید. گام آخر در ساخت و ساز و دکوراسیون کاخ کاترین، راه پله‌ی اصلی به سبک معماری «روکوکو» (Rococo) است که در سال ۱۸۳۶ توسط معمار روسی، «مونیگتی» (Monighetti) ساخته شد.

بعد از انقلاب اکتبر، کاخ کاترین تبدیل به موزه شد. در زمان اشغال آلمان‌ها، این مجموعه  آسیب دید، کاخ‌ها غارت شدند و بسیاری از نمایشگاه‌ها و آثار هنری در آتش سوختند. امروزه این مجموعه توسط «بارانف» (N. Baranov)، «کدرینسکی» (A. Kedrinskiy)، «تومانف» (N. Tumanov) و سایرین به طور کامل به حالت اول بازگردانده شده و با ۳۲ غرفه در حال فعالیت است. جذاب‌ترین قسمت کاخ برای گردشگران، اتاق مشهور «آمبر» (Amber) است که در سال ۲۰۰۳ بازسازی شد.

دکوراسیون اصلی اتاق آمبر در اوایل قرن ۱۸ در ایالت «پروشا» (Prussia) ساخته شده بود و در سال ۱۷۱۶ توسط پادشاه «فردریش ویلهلم اول» به پیتر اول هدیه داده شد. در خلال جنگ جهانی دوم، دکوراسیون اتاق آمبر توسط اشغال‌گران آلمانی به کالینینگراد برده شد. سرانجام ماجرای این اتاق دیگر مشخص نشد. در سال ۱۹۷۹ کار بازسازی اتاق آمبر آغاز شد و همزمان با سیصدمین سالگرد سنت پترزبورگ به طور کامل بازسازی شد که در بازسازی آن شرکت‌های آلمانی نیز نقش داشتند. سرنوشت تجهیزات اصلی اتاق، هنوز هم پشت پرده‌ای از شایعات و افسانه‌ها قرار دارد.