جاذبه‌های برتر کاتماندو، پایتخت نپال

کاتماندو پایتخت نپال، شهری پر سر و صدا و سرزنده است. در اینجا می‌توانید تعداد زیادی از کاخ‌ها و معابدی را ببینید که تاریخ این شهر را منعکس می‌کنند. این شهر در نزدیکی جاذبه اصلی نپال، یعنی هیمالیا قرار دارد.

کاتماندو گوهرهای ارزشمندی چون میدان «دوربار» (Durbar) با معبدی متعلق به قرن ۱۲، استوپای «بودانات» (Boudhanath)، معبد «پاشوپاتینات» (Pashupatinath) معروف‌ترین معبد هندوی کشور در کرانه رود باگْماتی و کاخ سلطنتی را در خود نگهداری می‌کند. علاوه بر این کاتماندو دروازه‌ای به سایر بخش‌های نپال نیز محسوب می‌شود. از این میان می‌توان به طور ویژه از «بکتاپور» (Bhaktapur) آرام، پارک‌های ملی «پاتان» (Patan) و «چیتوان» (Chitwan) و صد البته هیمالیا که جزو زیباترین کوه‌های جهان نیز به شمار می‌رود نام برد. کوه‌های نپال برای گردشگران این کشور جاذبه‌ای هوش‌ربا هستند. نیمی از قله‌های ۸۰۰۰ متری جهان در اینجا قرار دارند. مسیری که به سمت کمپ پای اورست می‌رود، یک سفر ۲ هفته‌ای خواهد بود که با پرواز به فرودگاه «لوکلا» (Lukla) آغاز می‌شود. کمپ پای کوهستان آناپورنا نیز با مسیری ۷ الی ۱۰ روزه از شهر پخارا قابل دسترس است.

کاتماندو و بسیاری بخش‌های نپال هنوز هم در حال بازسازی خسارات وارده در اثر زلزله آوریل ۲۰۱۵ هستند که جان بیش از ۹۰۰۰ نفر را گرفت. اولین صعودهای اورست بعد از این زمین لرزه، در ۱۱ می سال ۲۰۱۶ انجام شد و تعداد گردشگران خارجی نیز در این سال ۴۰ درصد جهش داشت. در ادامه به معرفی برخی جاذبه‌های برتر کاتماندو خواهیم پرداخت.

1. استوپای بودانات

 استوپاها که جزو کهن‌ترین سازه‌های مذهبی بودایی هستند، شکلی نیمکره داشته و به عنوان مقبره و یا جایی برای مراقبه استفاده می‌شدند. استوپای «بودانات» (Boudhanath) یکی از مقدس‌ترین و معروف‌ترین محوطه‌های مذهبی کاتماندو به شمار می‌رود.

این سازه که در سال ۱۹۷۹ به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد، حدود ۱۲۰ متر قطر دارد و می‌توان آن را بزرگ‌ترین معبد نپالی دانست. استوپای بودانات که بر روی یک سکوی هشت ضلعی ساخته شده، با چرخ‌های دعا (یک استوانه با قابلیت چرخیدن که روی آن دعا نوشته می‌شود) و پرچم‌های دعای رنگی که از منار مرکزی آن به ارتفاع ۳۶ متر آویزان‌اند احاطه شده است. در بودانات با نمادهای زیادی روبه‌رو می‌شوید: ۵ تندیس بودا به نمادی از عناصر پنج‌گانه (خاک، آتش، آب، هوا و عنصر آسمانی اِتر)، ۹ طبقه به نمادی از کوه «مِرو» (Meru) که قله‌ای افسانه‌ای در مرکز عالم بودایی‌ها به شمار می‌رفت و ۱۳ حلقه از پایه تا نوک به نمادی از مراحل رسیدن به شعف یا نیروانا.

استوپای بودانات مرکز مذهبی جامعه بودایی-تبتی نپال بوده و با ۵۰ صومعه و مغازه‌های صنایع دستی تبتی احاطه شده‌ است. در این ناحیه می‌توانید راهبان تبتی با سرهای تراشیده و رداهای سرخ و نارنجی را به همراه زائرینی که چرخ دعا در دست دارند تماشا کنید. اگر به جهت عقربه‌های ساعت دور استوپا بچرخید می‌توانید یک سنت تبتی را به دقت تجربه کنید. استوپای بودانات که در زلزله به شدت آسیب دیده بود بعد از یک دوره بازسازی جدی دوباره در نوامبر سال ۲۰۱۶ طی مراسمی ۳ روزه بازگشایی شد.

2. منطقه اورست

رشته کوه هیمالیا به طول ۲۴۱۴ کیلومتر، هر ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری جهان را در دل خود دارد. نپال میزبان ۸ عدد از این غول‌های سر به فلک کشیده است: اورست (۸۸۴۸ متر)، «کانچنجونگا» (Kanchenjunga) (۸۵۸۶ متر)، «لوتْسه» (۸۵۱۶ متر)، «ماکالو» (۸۴۸۵ متر)، «چو اویو» (۸۲۰۱ متر)، «دائولاگیری» (۸۱۶۷ متر)، «ماناسْلو» (۸۱۶۳ متر) و «آناپورنای یک» (۸۱۰۹ متر). باقی این قلل در پاکستان، چین و هند واقع شده‌اند. برای رسیدن به منطقه اورست باید یک پرواز سخت ۳۰ دقیقه‌ای در یک هواپیمای کوچک به سمت فرودگاه لوکْلا را تحمل کنید. از آن‌جا کوهنوردان باید دو روز تا شهر اصلی منطقه اورست پیاده‌روی کنند. این شهر که «نامچه بازار» (Namche Bazaar) نام دارد، در ارتفاع ۳۴۴۰ متری قرار داشته و محل اقامت، غذای خوب، اینترنت و مغازه‌های فروش تجهیزات برای مسافران تأمین می‌کند.

3. میدان دوربار

اگر چه خاندان سلطنتی نپال بیش از ۱ قرن است که از کاخ «دوکا» (Dhoka) رفته‌اند، اما میدان دوربار (Durbar Square) هنوز هم قلب گردشگری کاتماندو به شمار می‌رود. بسیاری از بازدیدکنندگان از تعداد بالای معابد دور میدان شگفت زده می‌شوند. گوهرهای ارزشمند این میدان، مجموعه‌ کاخ‌های سلطنتی به نام «هانومان دوکا» (Hanuman Dhoka)، «کوماری باهال» (Kumari Bahal) یک سازه سه طبقه متعلق به سال ۱۷۵۷ و محل زندگی «الهه زنده»، یک دختر جوان منتخب از دره کاتماندو و «مایو دوال» (Maju Deval) یک معبد متعلق به سال ۱۶۹۰ برای خدای شیوا هستند.

4. سفری یک روزه به بکتاپور

بکتاپور (Bhaktapur) یک شهر کوچک در ۱۰ کیلومتری کاتماندو بوده و به خاطر معابد متعدد و گوناگونش شهرت دارد. از میان این معابد می‌توان به معبد شگفت انگیز ۵ طبقه «نیاتاپولا» (Nyatapola) اشاره کرد که بلندترین معبد نپال به شمار رفته و در سال ۱۷۰۲ ساخته شده است. بکتاپور هم بعد از تبدیل شدن به یک دولت شهر مستقل، برای خود یک میدان دوربار دارد. در شمال این میدان کاخ سلطنتی قرار داشته و بازدیدکنندگان می‌توانند به دروازه طلایی و موزه هنر ملی آن دسترسی پیدا کنند. با توجه به اینکه هیچ ماشینی اجازه ورود به مرکز شهر بکتاپور را ندارد، این ناحیه نسبت به پایتخت آرام‌تر و ساکت‌تر است.

5. معبد پاشوپاتینات

معبد «پاشوپاتینات» (Pashupatinath) در کرانه‌های رودخانه باگْماتی قرار داشته و به خاطر سقف‌های طلایی و درهای نقره‌کاری شده‌ای که با تندیس خدایان احاطه شده‌اند شهرت دارد. این معبد بیش از ۲۴ متر ارتفاع ندارد و توسط راهبانی به نام «باتاس» (Bhattas) اداره می‌شود. افراد غیر هندو اجازه ورود به این مکان مقدس را نداشته و تنها می‌توانند از بیرون آن را تماشا کنند. البته نمای بیرونی معبد هم چیزهای زیادی برای دیدن دارد. مردان مقدس هندو (Sadhus) گوشه‌ای نشسته و گذر جهان را تماشا می‌کنند. فروشندگان دوره‌گرد عود، صدف و برخی گیاهان را می‌فروشند و کرانه‌های رود باگماتی نیز یکی از اماکن معروف برای سوزاندن مرده‌ها به شمار می‌رود.

6. استوپای سوایام بونات

این سازه بعد از استوپای بودانات از لحاظ اهمیت در رده دوم قرار دارد. «سوایام بونات» (Swayambhunath) در قرن ۵ میلادی ساخته شده و مجموعه‌ای از یک استوپا، چند معبد، زیارتگاه، صومعه تبتی، موزه و کتابخانه است. استوپای این مجموعه در سال ۲۰۱۰ با ۲۰ کیلوگرم طلا دوباره طلاکاری شد و یک گنبد سفید در پایه دارد. در این مکان می‌توانید مناظر بسیار زیبایی از شب‌های کاتماندو را تماشا کنید. اگر می‌خواهید زائرین تبتی را ببینید باید قبل از ساعت ۹ صبح در محل حاضر شوید.