ساختمان جدید شهرداری، نماد شهر تورنتو

ساختمان جدید شهرداری تورنتو با برج‌های منحنی و بلند، ساختمان عجیب شورای شهر و میدان عالی ناتان فیلیپس در رو به رویش، تبدیل به نماد این شهر شده است. این مجموعه دولتی را در سال ۱۹۶۵ رونمایی کردند.

برای طراحی ساختمان جدید شهرداری تورنتو یک رقابت بین‌المللی برگزار شد که بیش از ۵۰۰ شرکت کننده از ۴۲ کشور را به خود جذب کرد. زمانی که این ساختمان در ۱۳ سپتامبر سال ۱۹۶۵ افتتاح شد، شهرداری تورنتو از جاذبه‌های تورنتو را تبدیل به نمادی بی‌همتا و قابل تمایز در شهر کرد. این سازه به رسمیت معماری مدرن کمک شایان توجهی نمود و به خاطر تجربه با تکنولوژی‌های ساختمانی قرن ۲۰ بسیار قابل توجه است.

جهت مشاهده تورهای کانادا آژانس مسافرتی ایوار روی لینک زیر کلیک کنید.

https://www.eavar.com/tour/category/canada/

در مسابقه‌ای که برای انتخاب طرح مناسب ساختمان جدید شهرداری برگزار شد، فردی به نام «ویلیو روِل» (Viljo Revell) از هلسینکی، پایتخت کشور فنلاند، برنده شد و طرحی که ارائه کرده بود به خوبی نیازهای مهم این سازه دولتی را پوشش می‌داد. طبق قوانین مسابقه، هر برنده‌ای که عضو انجمن معماران اونتاریو نباشد، باید به همراه یکی از شرکت‌های محلی در انجام پروژه شرکت کند. در اکتبر سال ۱۹۵۸، ویلیو رول به شراکت با «جان بی پارکین» (John B. PARKIN) در تورنتو پرداخت. وی به خاطر طرحش ۲۵ هزار دلار جایزه و برای اجرای پروژه کمیسیون بسیار خوبی گرفت. وی در ۴۸ سالگی برنده این مسابقه شده بود.

محوطه ساختمان جدید، رو‌به‌روی ساختمان قدیم شهرداری بود که به خاطر توسعه سریع شهر در قرن بیستم دیگر به وضوح توانایی برطرف کردن نیازهای دولت را نداشت. ساختمان جدید در شماره ۱۰۰ خیابان «کوئین» که یکی از خیابان‌های معروف تورنتو نیز هست قرار داشت و مساحتی بیش از ۴/۸ هکتار را اشغال می‌کرد. این محوطه ۴ عنصر بسیار متمایز داشت: یک اتاق مخصوص شورا، ۲ برج اداری، یک میدان شهری و یک پودیوم.

هر کدام از این ۴ عنصر نامبرده معماری، عملکرد برنامه ریزی شده و مشخصی داشتند. پودیوم ۲ طبقه با اماکن عمومی در طبقه اول و ادارات دولتی در طبقه دوم طراحی شده بود. اتاق شورا که در بالای پودیوم قرار داشت به صورت سازه‌ای به شکل بشقاب پرنده با سقفی کوتاه ساخته شد و برج‌های اداری با شکل منحنی خود در حالی که اتاق شورا را در بر گرفته‌اند، خدمتگزاران شهری را در خود جای می‌دهد. دیوارهای بتنی تقویت شده خارجی در یک طرف برج، با طرف دیگر از جنس استیل مقعر و دیوارهای شیشه‌ای کامل می‌شوند. برج غربی ۲۰ طبقه و برج شرقی دارای ۲۷ طبقه بوده و طبقه بیست و هفتم در واقع به عنوان سکویی برای تماشای شهر استفاده می‌شود.

آخرین قسمت این طراحی یکپارچه، میدان عمومی در جلوی ساختمان بود. نام این میدان را به افتخار شهردار «ناتان فیلیپس» (Nathan Phillips) انتخاب کردند که به خاطر ایده شروع پروژه ساختمان شهرداری شهرت داشت. این فرد اولین شهردار یهودی تورنتو نیز به حساب می‌آمد. این میدان زیبا و بزرگ، یک استخر دیدنی با انعکاسی زیبا از محوطه اطراف با طاق‌های بتنی در بالایش تشکیل شده است. هدف از طراحی این میدان، ایجاد فضایی عمومی برای جمع شدن مردمی از هر قشر بود. یک رمپ از کنار حوضچه آب تا پایین پودیوم کشیده شده و امکان رفت و آمد خودرو در زمان‌های نادر را فراهم می‌کند.

در زمان تصمیم برای ساخت بنای جدیدی برای شهرداری، بحث و جدل‌های فراوانی بین سیاستمداران و دولتمردان وجود داشت که نهایتاً به برگزاری مسابقه ختم شد؛ اما نتیجه این همه فراز و نشیب، مجموعه‌ای برجسته، تماشایی و مدرن شد که امروزه شاهدش هستیم. برای اتمام این پروژه هزینه‌ای معادل ۳۰ میلیون دلار خرج کردند که در ابتدا تنها ۷ میلیون پیش‌بینی شده بود. تمامی مبلمان داخل اتاق شورا را به صورت اختصاصی و ویژه برای این سازه مدرن طراحی کردند. به طور کل بعد از افتتاح ساختمان جدید شهرداری، شهر تورنتو جانی تازه گرفته و دوباره نامش بر سر زبان‌ها افتاد.