سرگذشت جالب پل معلق 25 آپریل

پل معلق ۲۵ آپریل به عنوان یکی از مکان های دیدنی لیسبون شناخته می شود که بر روی باریک ترین قسمت رودخانه تاقوس (به اسپانیایی: تاخو) قرار گرفته است.

سفر به شهر رنگارنگ لیسبون در تورهای پرتغال

پل معلق فلزی ۲۵ آپریل لیسبون که بیست و سومین پل معلق بزرگ دنیا و بزرگترین پل معلق اروپا به شمار می‌رود، تا حدود زیادی از نظر رنگ و طراحی شبیه به پل گلدن­گیت سانفرانسیسکو است؛ حتی از آن به عنوان خواهر دوقلوی گلدنگیت هم یاد می شود. اسم این پل به تاریخ انقلاب میخک (جمهوری) در تاریخ  ۲۵ آپریل ۱۹۷۴ اشاره دارد. این پل معلق، لیسبون را در کرانه شمالی به ناحیه پرتردد آلامدا در کرانه جنوبی متصل می­کند. پل ۲۵ آپریل یکی از آثار معماری شگفت نگیزلیسبون است که با گذشتن از آن می­توانیم به صورت هیجان‌انگیزی، بدون اینکه چیز دیگری حواسمان را پرت کند، وارد شهر شویم و از تماشای مجسمه باشکوه مسیح لذت ببریم.

پل ۲۵ آپریل حدودا ۱۰۰ متر از پل گلدن­گیت سانفرانسیسکو بلندتر است و دلیل اصلی شباهت این دو پل وجود یک سازنده مشترک است. هر دو پل، علاوه بر شباهت ­های ظاهری، در نقاط زلزله ­خیز واقع شده ­اند و طراحی­ شان هم تقریباً یکسان صورت گرفته است. برای استحکام هرچه ­بیشتر فونداسیون این پل فلزی معلق، ستون جنوبی پل تا ۷۹ متر زیر سطح آب کشیده شده و در صخره­ های کف دریا جا خوش کرده است.

واقعیت های جالب درباره پل ۲۵ آپریل

از اواخر قرن نوزدهم میلادی پیشنهادهایی مطرح میشد که روی رودخانه تاقوس پل زده شود، اما کار به تاخیر افتاد و نهایتا سال ۱۹۵۸ بود که این نقطه برای احداث پل انتخاب و کار آغاز شد. شرکت سازنده پل وابسته به کمپانی صادرات فولاد ایالات متحده در مزایده به پیروزی دست یافت و ساخت پل را در ماه نوامبر سال ۱۹۶۲ کلید زد و برای تکمیل پروژه از حدود ۳۰۰۰ کارگر کمک گرفت. ساخت پل حدودا ۴۵ ماه به طول انجامید و در تاریخ ۶ آگست ۱۹۶۶، یعنی ۵ ماه زودتر از موعد افتتاح شد. مجموع هزینه دولت پرتغال برای این پل نزدیک به ۳۲ میلیون دلار بود که حدودا در طول ۲۵ سال جمع­آوری شد. پل تا سال ۱۹۹۸ که پل واسکوداگاما احداث شد، به عنوان اصلیترین نقطه ارتباطی شمال و جنوب پرتغال شناخته میشد. اما بعد از احداث واسکوداگاما، مهندسان پرتغالی با کمک همان شرکت سازنده، تمرکزشان را به تقویت ساختار پل ۲۵ آپریل معطوف کردند و با استفاده از کابلهای قوی، ایمنی پل را افزایش دادند.

نام پل ابتدا سالازار (salazar) بود، اما بعد از انقلاب جمهوری سال ۱۹۷۴، نام پل هم براساس تاریخ انقلاب تغییر پیدا کرد و عنوان سالازار (الیورا سالازار، نخست وزیر و دیکتاتور اسبق پرتغال) از آن حذف شد. سال ۱۹۹۵ و با افزایش تردد مردم در منطقه مسکونی آلامدا، پل هم توسعه پیدا کرد و تعداد لاین­هایش از ۴ به ۶ عدد رسید. سال ۱۹۹۹ بود که زیر سطح خاکی پل، یک لاین مخصوص قطار هم ایجاد شد که تنها مسیر قطار برای حرکت از لیسبون به سمت جنوب به شمار می‌­رود.  

جاده پل حدوداً هفتاد متر بالاتر از سطح رودخانه قرار دارد، درنتیجه کشتی­های حمل بار یا قایق­های تفریحی می­توانند خیلی راحت از زیر پل عبور کنند و وارد اسکله­های لیسبون شوند. طول پل ۲۵ آپریل درمجموع ۲.۳ کیلومتر است. فاصله میانی پل حدود ۱۰۱۳ متر است و در طرفین آن دو ضلع ۴۸۳ متری جانبی وجود دارد؛ در بخش شمالی پل، دو ضلع و در قسمت جنوبی هم یک ضلع بیرونی قرار گرفته است که هرکدام تقریباً ۱۰۰ متر طول دارند. بلندای دو ستون اصلی هم ۱۹۰ متر است. 

هزینه لازم برای حرکت خودروها از روی پل ۲۵ آپریل، ۱.۴۵ یورو است که هنگام حرکت به سمت شمال برای ورود به لیسبون اخذ می­شود؛ برای کاهش ترافیک پل، هنگام خروج از خودروها وجهی دریافت نمی­شود. پیش از این در طول ماه آگست از افراد بابت گذشتن از پل هزینه­ای اخذ نمی­شد، اما از زمانی که پرتغال هم درگیر بحران رکود اقتصادی شد، تمام ایام سال از خودروها هزینه عبور و مرور دریافت می­شود. پل با وجود ظرفیت اضافه­ای که دارد، بازهم در ساعات شلوغی نسبتاً قفل می­شود؛ جالب است بدانید که هر روز به­طور میانگین ۱۵۰ هزار خودرو از پل ۲۵ آپریل عبور می­کنند.