کلیسای جامع مالاگا، بانوی تک دست اسپانیا

کلیسای جامع مالاگا بین سال های ۱۵۲۸ تا ۱۷۸۲، کمی بعد از فتح قلمرو عرب ها توسط ارتش مسیحی در اسپانیا ساخته شد. این بنای باشکوه را به خاطر آن که برج دومش هرگز ساخته نشد، بانوی تک دست می نامند.

سفر به شهر تاریخی مالاگا در تور ۱۳ روزه دور اسپانیا

به نظر می‌رسد که کلیساهای تمام نشده اما تحسین برانگیز در اندلس یک جور مد باشند: کلیسای مالاگا نیز مانند کلیسای گرانادا هرگز به پایان نرسید اما به هر حال بخش زیادی از بافت قدیمی شهر را در اختیار دارد. این کلیسای جامع شگفت انگیز رنسانسی- باروکی در بین سال‌های ۱۵۲۸ تا ۱۷۸۲ در نزدیکی محوطه یک مسجد متعلق به الموحدین ساخته شد و نقشه‌های آن شامل دو برج بود، اما در نهایت به خاطر کمبود بودجه تنها یک عدد از آن‌ها کامل شدند. به همین خاطر عموم مردم کلیسای جامع مالاگا را «لامانکیتا» (La Manquita) یا «بانوی تک دست» می‌نامند. استاد معماری که مسئول نظارت بر پروژه ساخت کلیسا بود، «دیگو سیلو» (Diego Siloe) نام داشت. بازدیدکنندگان با تماشای این کلیسای بی‌نظیر می‌توانند تصمیم بگیرند که استفاده نهایی از بودجه ساخت برج دوم درست بوده یا خیر! بنا بر یک داستان این بودجه صرف حمایت از کلونی‌های انگلیس در آمریکای شمالی شد که به دنبال استقلال طلبی بودند. داستان دیگر حکایت از استفاده این سرمایه برای کارهای اضطراری شهری در قسمتی دیگر از مالاگا دارد.

تنها کلیساهای جامع مشابهی چون گرانادا، سِویل و کلیسا-مسجد «کوردوبا» (Córdoba) می‌توانند از نظر غنای معماری داخلی با کلیسای جامع مالاگا رقابت کنند. قسمت منحصر به فرد همسرایان با حکاکی‌های متعدد (حدود ۴۲ اثر) توسط «پدرو دِمنا» (Pedro de Mena) یک مجسمه ساز اهل گرانادا که شاگرد «آلونزو کانو» (Alonzo Cano) بود خلق شدند. کانو معماری بود که ورودی زیبای کلیسای جامع گرانادا را طراحی کرد.

علیرغم تعداد زیاد طراحانی که از ابتدا پشت روند ساخت کلیسای جامع مالاگا بودند، این پروژه عظیم به طرزی تمام نشدنی تا قرن‌های ۱۷ و ۱۸ نیز ادامه پیدا کرد. در اواخر دهه ۱۷۰۰، اسقف مالاگا «خوزه مولینا لاریوس» (José Molina Larios) وارد عمل شده و معماری آراگونی را برای بازسازی و ترمیم کارهای قبلی انتخاب کرد. این معمار که «خوزه مارتین دالدئوئلا» (José Martín de Aldehuela) نام داشت، مسئول اجرای برخی سازه‌های مهم دیگر مالاگا نیز بود. برای مثال پل جدید «روندا» (Ronda) و میدان گاوبازی معروف آن که یکی از قدیمی‌ترین‌های در حال استفاده در کشور است را می‌توان نام برد.

ساختمان کلیسای جامع مالاگا با سه راهروی اصلی، از برخی جهات تحولی در هنر گوتیک بود. این سبک در ابتدا ایده‌های جدید رنسانسی که شامل ساخت تمام راهروها با ارتفاعی یکسان، سقف‌های طاقی شیاردار و گنبدهای شاخصی که از دور دست‌ها قابل تشخیص بودند می‌شد را با آغوشی باز پذیرفت. از دیگر موارد ارزشمند داخل کلیسا می‌توان به ارگی اشاره کرد که بیش از ۴۰۰۰ لوله داشته و نمونه نادر و زیبایی از آلات موسیقایی قرن ۱۸ به حساب می‌آید. هنوز هم از این ارگ به خوبی استفاده شده و در برخی کنسرت‌ها آن را به صدا در می‌آورند.

قبل از میانه قرن ۲۰، کلیسای جامع به خانه‌های همسایه متصل بود، اما بعد از تخریب آن‌ها بنا به صورتی که امروز شاهدش هستید ایستاده است: ساختمانی ناتمام و باشکوه، تنها در مرکز بافت قدیمی شهر. ساختمان کلیسای جامع تنها یک ساختمان مذهبی یا یادمان تاریخی و ملی نیست؛ این بنا به عنوان یک فرسنگ شمار در طی جاده، شاهد رویدادهای متعددی بوده است. موزه کلیسای جامع را نیز می‌توانید در داخل بنا پیدا کنید. این موزه شامل دو اتاق از موارد به نمایش در آمده از قرن ۱۸ و ۱۹ بوده و بخش‌هایی از خود کلیسا و محوطه‌های دیگر را می‌توانید در آن ببینید. برخی اتاق‌ها مانند اتاق خزانه و اتاق زیورآلات به مرور از چهره کلیسا محو شده‌اند.

در فضای بیرونی کلیسا باغ‌های زیبایی وجود دارند و درختان پرتقال عطر خوشی را در فضا می‌پراکنند. ورود به این باغ‌ها هزینه ورودی ندارد. باغ‌های خیابان «سیستنر» (Cistner) معمولاً محل محبوبی برای عکاسی هستند و یادمانی صلیبی شکل و عجیب که متعلق به قربانیان جنگ داخلی است را در آن پیدا می‌کنید.

هر چند گردش در بام کلیسای جامع نیازمند بالا رفتن از ۲۰۰ پله خواهد بود، اما قطعاً تجربه‌ای ارزشمند را برای شما رقم می‌زند. تورهای هدایت شده‌ای در زمان‌های مختلف به زبان انگلیسی و اسپانیایی در پشت بام کلیسا برگزار می‌شوند. هزینه ورود به کلیسا برای هر نفر حدود ۵ یورو بوده که این هزینه برای گروه‌ها ۳ یورو حساب می‌شود. زمان بازدید از دوشنبه تا جمعه ساعت ۱۰ صبح تا ۱۸ و شنبه‌ها تا ۱۷ بوده و مجموعه در روزهای یکشنبه و تعطیلات رسمی پذیرای بازدیدکنندگان نیست.