ساختمان شهرداری، نمادی برای شهر استکهلم

ساختمان شهرداری، معروف ترین نماد شهر و از جاذبه های استکهلم است. این سازه مشهور، با برج آجری شناخته شده اش را شاید بتوان مهم ترین دست یافته معماری قرن بیستم سوئد دانست.

سفر به استکهلم شگفت انگیز در تورهای سوئد

در قرون وسطی، شهرداری استکهلم در میدان اصلی محله قدیمی قرار داشت. در سال ۱۷۳۲ شهرداری به کاخ «بونده» در مرز محله قدیمی منتقل گردید. در اوایل قرن ۲۰ نیاز به ساختمانی مدرن‌تر و بزرگ‌تر برای شهرداری کاملاً حس می‌شد. محوطه‌ای زیبا در کنار کرانه خلیج کوچک «ریدارفیاردِن» (Riddarfjärden) در «کونگز هولمن» (Kungsholmen) برای بنای جدید انتخاب گردید. اینجا قبلاً محل یک آسیاب بخار بود که در سال ۱۸۷۸ در شعله‌های آتش سوخت.

ساختمان شهرداری استکهلم

اغلب ساختمان شهرداری استکهلم را به عنوان شاهکاری از رومانتیسیسم ملی سوئد، یک سازه مدرن با ریشه‌های بومی می‌شناسند. معمار بنا البته تا حدی تحت تأثیر معماری ایتالیایی بود. در ساخت بنای شهرداری حدود ۸ میلیون آجر قرمز تیره استفاده شد. پروژه ساخت در سال ۱۹۱۱ آغاز گردید و حدود ۱۲ سال بعد به اتمام رسید و هزینه‌ای معادل سه برابر مبلغ تخمین زده شده در بر داشت. نقشه ساختمان از دو حیاط داخلی بزرگ، یکی سرپوشیده و یکی رو باز تشکیل شده که دومی از طریق یک طاق گرد بزرگ قابل دسترس است. یک ردیف ستون به سبک رنسانس ایتالیا حیاط را از باغ جدا می‌کند.

ساختمان شهرداری با تندیس‌ها و نقاشی‌های متعددی از چهره‌های افسانه‌ای و صحنه‌هایی از تاریخ سوئد تزئین شده است. برای سال‌های زیادی این بنا به روی معماری سازه‌های شهری تأثیر می‌گذاشت. این اثرگذاری را می‌شد حتی در خارج از اسکاندیناوی نیز مشاهده کرد.

برج آجری

برج ۱۰۶ متری ناقوس ساختمان شهرداری، به عنوان یک چراغ دریایی عمل می‌کرده است. کسانی که ۳۶۵ پله آن را بالا بروند نماهای شگفت‌انگیزی از استکهلم و به ویژه محله قدیمی را خواهند دید. بالای این برج بادنمایی با سه تاج وجود دارد که نماد ملی سوئد است. در داخل برج، موزه برج را پیدا خواهید کرد که مدل اکثر تندیس‌های داخل ساختمان شهرداری را به نمایش می‌گذارد. برج و موزه‌اش در طی تابستان باز هستند. در پایین برج هم مقبره مؤسس افسانه‌ای استکهلم را خواهید دید.

فضای داخلی

معمار مسئول طراحی بنا، بهترین مجسمه‌سازان عصر خود را برای تزئین ساختمان به کار گرفت. این مقوله نه تنها در نمای خارجی و تندیس‌ها که در فضای داخلی با موزاییک کاری و نقاشی‌های دیواری تالارهای مجلل نیز به چشم می‌خورد. تالار شورا یک سقف چوبی نقاشی شده دارد که از معماری وایکینگ‌ها الهام گرفته شده است. تالار آبی با کف‌پوش موزاییکی زیبا و پلکان شگفت‌انگیزش مخصوص ضیافت‌های مهم می‌باشد. مراسم جایزه نوبل نیز هر ساله ۱۰ دسامبر در این قسمت برگزار می‌شود. بر خلاف نام تالار، از رنگ آبی خبری نیست. در نقشه‌های اصلی، قرار بود دیوارها را با کاشی‌های آبی تزئین کنند اما معمار ناظر علاقه خاصی به آجرهای قرمز تیره داشت و نظرش در مورد نقشه‌ها عوض شد.

معروف‌ترین تالار اما تالار طلایی است. دیوارهای آن به سبک باشکوه موزاییک‌های بیزانسی تزئین شده و نام طلایی از آن رو انتخاب شد که هنرمند از ۱۰ کیلو طلا برای ساخت موزاییک‌ها استفاده کرده بود.

تراس زیبای ساختمان

تراس ساختمان شهرداری رو به دریاچه «مالارن» (Mälaren)، با دو آب‌نمای زیبای گرانیتی و مجسمه‌های متعدد در هر طرف پله‌های سمت دریاچه تزئین شده است. دو تندیس زن و مرد به نمادی از رقص و آواز در این بین دیده می‌شوند. در میان مجسمه‌ها، چهره‌های معروف تاریخ سوئد را نیز می‌توان مشاهده کرد. در یک گوشه تراس بر روی ستونی بزرگ می‌توانید تندیس مبارز آزادی‌خواه قرن ۱۵ و قهرمان ملی، «اِنگلبرک انگلبرکسون» (Engelbrekt Engelbrektsson) را پیدا کرد. این مجسمه از دور دست‌ها هم دیده می‌شود.