سن‌ مارینو، پنجمین کشور کوچک در اروپا

سن مارینو یک کشور کوچک اروپایی است که در ایتالیا قرار دارد. این کشور کوهستانی که بافت شهرهای آن به قرون وسطی تعلق دارد، سالانه بسیاری از توریست ها را از سراسر جهان جذب خود می کند.

سن مارینو (San Marino) یک منطقه‌ی کوچک کوهستانی است که در بخش شمالی ایتالیا، در کنار دریای آدریاتیک و بین «امیلیا‌ رمانیا» (ٍEmilia Romagna) و «مارکه» (Marche) قرار دارد. در بین ۱۹۶ کشور مستقل جهان، سن‌مارینو پنجمین کشور کوچک و شاید عجیب‌ترین آن‌هاست و در اروپا بعد از واتیکان و موناکو، کوچکترین کشور محسوب می‌شود. سن‌ مارینو تنها بازمانده‌ی دولت-شهر ایتالیا، قبل از تشکیل ایتالیای یکپارچه‌یِ امروزی است. این کشور سنگی، در سال ۳۰۱ پس از میلاد توسط یک سنگ‌تراش به نام مارینو (Marino) پایه‌گذاری شد و بعضی آن را قدیمی‌ترین جمهوری جهان می‌دانند.

سن مارینو با مساحت ۶۱ کیلومتر مربع، ۹ شهر کوچک با مقررات خاص خود دارد. بزرگترین آن‌ها، «دوگانا» است که در مسیر عبوری اتوبوس‌های اروپایی قرار گرفته است. سالانه حدود ۲ میلیون نفر از این کشور کوچک بازدید می‌کنند. شهر سن‌ مارینو که از زیباترین شهرهای ایتالیا است، به عنوان پایتخت کشور، توسط کوه تیتانو (Titano) احاطه شده که ارتفاعی برابر ۷۴۹ متر دارد و بلندترین نقطه‌ی این منطقه به حساب می‌آید؛ به طوری که از چندین کیلومتر دورتر، به وضوح می‌توانید آن را ببینید. کوه تیتانو و مرکز تاریخی سن‌ مارینو، در سال ۲۰۰۸ به عنوان میراث جهانی یونسکو برگزیده شدند. به خاطر ارتفاع زیاد سن‌ مارینو،‌ وقتی در آن قدم می‌زنید، انگار از پنجره‌ی هواپیما به ابرهای بی‌پایان و کوه‌های اِپناینز (Apennines) و قله‌های برفی‌اش نگاه می‌کنید. به دلیل بهره‌برداری بلند‌مدت از کوه تیتانو،‌ منابعش به طور کامل تحلیل رفته‌ و صنایع وابسته به آن نابود شده‌اند. بنابراین صنعت توریسم، تجارت،‌ کشاورزی و صنایع دستی از پایه‌های اقتصادیِ سن مارینو هستند. انرژی الکتریکی مورد نیاز از ایتالیا، اصلی‌ترین شریک تجاری‌اش تأمین می‌شود. دمای هوا هم بین ۲۶ درجه سانتی‌گراد در تابستان و منفی هفت درجه در زمستان متغیر است.

بیشترین پروازها به مقصد سن مارینو، از «فرودگاه بین‌المللی فدریکو فلینی» در «ریمینی» (Rimini) صورت می‌گیرد. می‌توانید بر تله‌کابینی که از «بورگو ماجوره» (Borgo Maggiore) به سمت محله‌ی قدیمی سان‌مارینو حرکت می‌کند، سوار شوید و از مناظر رو‌به‌رو لذت ببرید . به نظر عده‌ای سن‌مارینو با کوچه‌های باریک و پله‌های بی‌شمارش، عجیب و غریب و خالی از عشق و روح است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید مردم محلی زمان خود را بر اساس تاریخ به وجود آمدن این کشور محاسبه می‌کنند و هنوز در قرن ۱۷ میلادی به سر می‌برند. بر خلاف سایر نقاط اروپا، در اینجا روح قرون وسطی همچنان بر زندگی مردم حاکم است. اکثر ساکنان آن در خانه‌های قدیمی و قلعه‌مانند زندگی می‌کنند.

مردم سن‌ مارینو برخوردی مهربان و صادقانه دارند؛ اما به گشاده‌رویی ایتالیایی‌ها نیستند. حواستان باشد که محلی‌ها را ایتالیایی قلمداد نکنید،‌ چرا که خوششان نمی‌آید. با این که به ایتالیایی صحبت می‌کنند، اما برای استقلال کشورشان ارزش زیادی قائل‌اند. علاوه بر نام در هنگام معرفی،‌ تخصص یا جایگاه شغلیشان را نیز اعلام می‌کنند. به خاطر مالیات پایین، سن‌ مارینو کشوری مناسب برای زندگی،‌ باز کردن حساب‌های بانکی و انجام تجارت است. البته برای اقامت گرفتن باید ۳۰ سال اینجا مجردی زندگی کنید یا با یکی از محلی‌ها ازدواج کنید و ۱۵ سال بمانید. سن‌ مارینو یک دسر سنتی دارد که به دسر «سه کوه» معروف است و که از وافل‌هایی با لایه‌های کرم قهوه، شکلات و آجیل تهیه می‌شود.

مهم‌ترین جاذبه‌های سن مارینو سه قلعه هستند. قدیمی‌ترین، برزگ‌ترین و مشهورترین آن‌ها، «گوآئیتا» (Guaita) است که ساخت آن به قرن ۱۱ میلادی برمی‌گردد. گوآئیتا چندین بار بازسازی شده که آخرین مرحله‌ی آن مربوط به قرن ۱۵ میلادی است. از این قلعه تا سال ۱۹۷۵ به عنوان زندان استفاده می‌شد. در قرن ۱۳ میلادی بر قله‌ی دیگر تیتانو، قلعه‌ی ‌«چستا» (Cesta) را ساختند که از دید عالی به ریمینی، دریا و ساحل آدریاتیک برخوردار است. امروزه می‌توانید در مسیری، معروف به «راه جادوگران» که روی دیوار بیرونی برای دفاع از قلعه تعبیه شده بود، ‌قدم بزنید. درون قلعه نیز، موزه‌ای به بیش از ۱۵۵۰ مورد از تجهیزات جنگی قرون وسطی اختصاص داده شده است. در سال ۱۹۵۶ میلادی، موزه‌ای برای بزرگداشت مارینوس مقدس به این مجموعه اضافه شد. بر روی کوتاه‌ترین قله،‌ سومین قلعه به نام «مونتاله» (Montale) قرار دارد که برای عموم مردم باز نیست. مونتاله در قرن ۱۴ میلادی ساخته شد که در بازه‌ای کاربرد زندان داشت و تنها در ورودی آن تقریباً ۷ متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد.