کاپری، جزیره ای خیره کننده در ایتالیا

اگر قصد سفر به ایتالیا را دارید، بازدید از جزیره ی کاپری که به دلیل منظره ی سرسبز و پر صخره، ساحل بی نظیر، هتل های لوکس و آثار باستانی باقی مانده از دوران روم باستان شهرت پیدا کرده است را فراموش نکنید.

«کاپری» (Capri)، نام یکی از جزیره‌ های ایتالیا است که در دریای عمیق «تیرینی» و منطقه‌ی «کامپانیا» قرار دارد. امروزه، هنرمندان معروف و گردشگران زیادی از سراسر دنیا و مخصوصاً از شهرهای جنوبی ایتالیا برای دیدن مناظر زیبا و استراحت در هتل‌های رو به دریای آن، به این مکان سفر می‌کنند. با اینکه طول این جزیره ۶ کیلومتر است و فقط حدود 2 کیلومتر عرض دارد، دو شهر زیبا یعنی کاپری و «آناکاپری» (Anacapri) را در بر می‌گیرد. برای رفتن به جزیره‌ی کاپری، نزدیک‌ترین راه این است که از شهر «سورنتو» سوار قایق‌های معمولی یا باله‌دار شوید؛ اما می‌توانید مسیر طولانی‌تر، یعنی شهر ناپل را نیز برای حرکت به سمت این جزیره انتخاب کنید. در ادامه، شما را با چند مورد از جاذبه‌های گردشگری معروف شهر اصلی این جزیره یعنی کاپری، آشنا می‌کنیم.

۱. کاخ جویز

با توجه به طبیعت بکر جزیره‌ی کاپری، تعجبی ندارد که امپراطورهایی مثل «آگوستوس» و «تیبریوس»، برای آزاد کردن ذهنشان به این مکان پناه می‌آوردند. «ویا جُویز» (Villa Jovis)، نام یکی از بزرگ‌ترین کاخ‌هایی است که به دستور تیبریوس ساخته شده بود و به همین دلیل، به آن «کاخ تیبری» (Villa di Tiberio) نیز می‌گویند. این ویلا با وسعت ۱۸ هزار متر مربع در شمال شرقی کاپری، بالای یک تپه قرار دارد. تیبریوس، سال‌های زیادی را در کاخ جویز زندگی کرد؛ اما گویا زیبایی و تجمل این قصر هم تأثیری در بدخلقی او نداشته است. در انتهای جاده، صخره‌ای ۲۷۴ متری قرار دارد که به «پرتگاه تیبری» (Salto di Tiberio) معروف است. اینطور که از شنیده‌ها برمی‌آید، امپراطور، خدمتکاران یا هر کس دیگری که باعث ناراحتی‌اش می‌شده را از این صخره به پایین پرتاب می‌کرده است!

۲. بوستان آگوستو

«بوستان آگوستو» (Giardini di Augusto) همانطور که از اسمش پیداست، به دستور امپراطور آگوستوس بنا شده است. ایوان‌های گُل‌کاری شده‌ی این باغ، به چشم‌انداز زیبای جزایر «فارالیونی» (Isole Faraglioni) اشراف دارد که سه صخره‌ی بزرگ از جنس آهک هستند که از وسط دریا سر درآورده‌اند و به ترتیب ۱۰۹، ۸۱ و ۱۰۴ متر ارتفاع دارند.

۳. مارینا پیکولا

عده‌ای معتقدند که «مارینا پیکولا» (Marina Piccola) به معنی «لنگرگاه کوچک»، همان بندر زیبایی است که هومر در داستانش به پریان دریایی اغواگر اشاره کرده که سعی داشتند ادیسه و همراهانش را فریب دهند. این ناحیه، به شدت از لحاظ آفتاب‌گیری، موقعیت خوبی دارد و صخره‌های شیب دار آن، جلوی باد را می‌گیرند. در نتیجه، ساحلش حتی در زمستان هم برای شنا مناسب است.

۴. پیاتزا اومبرتو

«پیاتزا اومبرتو» (Piazza Umberto I)، نام میدان معروفی در شهر کاپری است که دور تا دورش را کافه‌های سرباز و سرپوشیده گرفته‌اند. کمی بالا‌تر از این میدان، «برج ساعت» قرار دارد که متعلق به قرن ۱۷ میلادی است. بعد از ظهرها که همه برای تفریح دور همه جمع می‌شوند، شلوغ‌ترین زمان آن است. معمولاً هر کس از کنار این میدان رد می‌شود، نمی‌تواند در برابرش مقاومت کند و برای خوردن قهوه و لذت بردن از مناظر، توقفی هر چند کوتاه دارد. البته حواستان به قیمت‌های سرسام آور صندلی‌های ردیف جلویی باشد. بهتر است جایی خوش منظره و با قیمتی مناسب انتخاب کنید.

۵. طاق نمای طبیعی

برای صحبت کردن در مورد «طاق نمای طبیعی» (Arco Naturale)، باید به دوران عهد حجر برگردیم. در واقع، هزاران سال طول کشیده تا این طاق بر اثر فرسایش طبیعی و بدون هیچ دخالتی از طرف انسان، به شکل امروزی‎اش دربیاید. این طاق، ۲۰ متر ارتفاع و ۱۲ متر عرض دارد که از ویلای جویز، به وضوح قابل دیدن است.

۶. صومعه سن جاکومو

صومعه‌ی «سَن جاکومو» (Certosa di San Giacomo)، یکی از بناهای قدیمی است که به خوبی معماری مختص کاپری‌ها را به نمایش می‌گذارد. این معبد در دوران اوجش بر جزیره تسلط داشت، اما دزدان دریایی در قرن 16 میلادی به معبد حمله کردند و آن را غارت و سپس آتش زدند. یادتان باشد حتماً از راهبه‌خانه‌ها و نقاشی‌های زیبای روی دیوار دیدن کنید تا ناراحتی ناشی ازسرگذشت تلخ این معبد، کم کم جایش را به تحسین بدهد.

۷. مارینا گرانده

«مارینا گرانده» (Marina Grande) به معنی بندر بزرگ، لنگرگاه اصلی جزیره‌ی کاپری به شمار می‌رود. همچنین، بزرگ‌ترین ساحل جزیره نیز متعلق به مارینا گرانده است. گردشگران می‌توانند با پیاده‌روی کنار ساحل یا سواری با قایق، از مناظر زیبا و دورنمای خانه‌های رنگی ماهیگیران لذت ببرند یا از معبد «سن کاستانزو» (Chiesa di San Costanzo) در جزیره دیدن کنند.

۸. کلیسا سانتو استفانو

تاریخ ساخت معبد «سانتو استفانو» (Chiesa di Santo Stefano)، به قرن ۱۷ میلادی برمی‌گردد و ایده‌ی طراحی سنگ‌های مرمر زمینش، از کاخ جویز گرفته شده است. این معبد از مجسمه‌ی نگهبان مقدسِ کاپری یعنی «سن کاستانزو»، نگهداری می‌کند و به میدان «اومبرتو» اشراف دارد. کنار این معبد، از یک استخوان مقدس، داخل یک محفظه نگهداری می‌شود؛ استخوانی که به عقیده‌ی مردم محلی، جزیره را از طاعون قرن ۱۹ میلادی نجات داد.