معرفی ۲۳ تا از جاهای دیدنی زوریخ که حتما باید ببینید!

جاهای دیدنی زوریخ، ترکیبی بی نظیر از طبیعت، تاریخ، هنر و معماری است که تجربه سفر شما را به یاد ماندنی خواهد کرد.

زوریخ، قلب تپنده سوئیس، با معماری باشکوه، طبیعت بکر و فرهنگ غنی‌اش، مقصدی رویایی برای گردشگران است. تصور کنید در کنار دریاچه زوریخ آرام گرفته‌اید و به قایق‌های بادبانی خیره شده‌اید، یا در خیابان‌های سنگفرش شده شهر قدیمی قدم می‌زنید و از ساختمان‌های تاریخی دیدن می‌کنید. زوریخ شهری است که در هر گوشه‌اش زیبایی و شگفتی نهفته است. اگر به دنبال سفری فراموش‌نشدنی هستید، تور سوئیس و کشف جاذبه‌های بی‌نظیر زوریخ بهترین انتخاب برای شما خواهد بود. در ادامه این مقاله، شما را با بهترین جاهای دیدنی زوریخ آشنا خواهیم کرد و به شما کمک می‌کنیم تا سفری خاطره‌انگیز را تجربه کنید.

جاهای دیدنی زوریخ

• محله قدیمی زوریخ
• موزه هنر های زیبا زوریخ
• موزه ملی سوئیس
• خیابان بانهوف
• میدان پاراده
• کلیسای فرومونستر
• قنادی اشپرونگلی
• دریاچه زوریخ
• خیابان لیماتکی و ساختمان شهرداری
• باغ وحش زوریخ
• موزه ریتبرگ
• خانه اپرا زوریخ
• اوتلی برگ
• غرب زوریخ
• باغ چینی زوریخ
• باغ گیاه شناسی زوریخ
• موزه فیفا زوریخ
• موزه پول
• موزه جانورشناسی زوریخ
• میدان فستیوال بهار
• لیندن هوف
• کلیسای سن پیتر
• کلیسای گروس مونستر

۱. محله قدیمی زوریخ

بین خیابان بانهوف (Bahnhof) و حاشیه‌ی سمت چپ رود لیمات (Limmat)، نیمه‌ی غربی محله قدیمی زوریخ قرار دارد؛ جایی که رومیان روزگاری پایگاه مستحکمی در آن ساخته بودند. این پایگاه اکنون لیندن‌هوف (Lindenhof) نام دارد؛ مکانی آرام و سرسبز که تراس آن چشم‌انداز زیبایی به محله قدیمی ارائه می‌دهد. در شرقی‌ترین بخش این منطقه، خیابان‌های قدیمی و دیدنی در امتداد رودخانه قرار گرفته‌اند. بسیاری از جاهای دیدنی زوریخ مانند کلیسای سن پیتر، فرومونستر، گروس‌مونستر، و خیابان بانهوف در این ناحیه دیده می‌شوند. با حرکت به سمت خیابان مونستر (Münstergasse) و رسیدن به کوچه ناپف (Napfgasse)، می‌توانید برج برون را ببینید؛ ساختمانی که در قرون ۱۴ و ۱۵، مرکز تبادلات مالی لومبارد بوده است. خانه ناپف (Haus zum Napf) در شماره ۶ این کوچه، با دکوراسیون داخلی زیبا و اتاق‌هایی به سبک رنسانس، جذابیت خاصی دارد.

در شماره ۱۷ کوچه اشپیگل‌ (Spiegelgasse)، خانه‌ای قرار دارد که لنین در سال ۱۹۱۷ در آن اقامت داشته است. همین خیابان میزبان کافه ولتر (Voltaire) نیز بوده، جایی که هانس آرپ (Hans Arp) و تریستان تزارا (Tristan Tzara) در سال ۱۹۱۶ جنبش دادا را بنیان‌گذاری کردند. با ادامه مسیر در کوچه اشپیگل به سمت شرق، به نویمارکت (Neumarkt) می‌رسید، جایی که خانه‌ی انجمن کفاشان، اکنون به سالن تئاتر تبدیل شده است. همچنین «خانه‌ی اسناد» در این منطقه با قدمتی از قرون وسطا، نشان‌دهنده تغییرات سبک‌های تزئینی و دکوراسیون داخلی در گذر قرن‌هاست.

با ورود به حیاط این بنا، می‌توانید زوریخِ سال ۱۸۰۰ را تصور کنید. نمای داخلی، با سقف‌ها و دیوارهای نقاشی‌شده از قرن ۱۷، همچنان به‌صورت دست‌نخورده باقی مانده است. در این محله، عتیقه‌فروشی‌ها، بوتیک‌های قدیمی، و کافه‌ها و برخی از بهترین رستوران‌های زوریخ وجود دارند. برای آشنایی بیشتر با تاریخ زوریخ، شرکت در تور پیاده‌گردی محله قدیمی زوریخ (Zurich Old Town Walking Tour) پیشنهاد می‌شود؛ راهنماهای متخصص این تور اطلاعات ارزشمندی درباره اهمیت تاریخی این شهر و شخصیت‌های برجسته مرتبط با آن ارائه می‌دهند.

۲. موزه هنر های زیبا زوریخ

یکی از برجسته‌ترین موزه‌های این شهر، خانه هنر زوریخ (Kunsthaus Zurich) است که مدیریت آن بر عهده «انجمن هنر زوریخ» قرار دارد. این انجمن، که ریشه‌های آن به سال ۱۷۸۷ و انجمن هنرمندان بازمی‌گردد، مجموعه‌ای غنی از آثار هنری را گردآوری کرده است. اما تمرکز اصلی این موزه، ارائه باکیفیت‌ترین آثار از هر هنرمند است.

خانه هنر زوریخ به‌ویژه در مکاتب امپرسیونیسم، پست‌امپرسیونیسم و هنر مدرن شناخته می‌شود. فعالیت آن با نمایش آثار هنرمندان پیشرو و امپرسیونیست‌های اولیه مانند دلاکروا، کورو، کوربه و مانه آغاز شد. در مرکز نمایشگاه مونه، دو اثر از زیباترین آثار مجموعه نیلوفرهای آبی به نمایش درآمده است. همچنین، آثار  سزان و ونگوگ، به‌ویژه اثری که ونگوگ در واپسین روزهای زندگی‌اش خلق کرد، جایگاه ویژه‌ای در این موزه دارند. یکی از بخش‌های شاخص، اتاقی است که به نمایش آثار رؤیایی و ماندگار مارک شاگال اختصاص داده شده است.

آثار برجسته‌ای از هنرمندان سوررئالیست نظیر میرو، ماکس ارنست، مگریت و سالوادور دالی در خانه هنر زوریخ به نمایش گذاشته شده‌اند. ماتیس نیز در این موزه، هم به‌عنوان نقاش و هم به‌عنوان مجسمه‌ساز، جایگاهی ویژه دارد. مکتب دادا، که زادگاه آن شهر زوریخ است، نیز سهم مهمی در مجموعه‌های این موزه دارد. در این بخش، تأکید همواره بر ارائه آثار شاخص و تأثیرگذار است، از جمله تابلوی باشکوه «تعمید مسیح» اثر دومنیکینو، که تحولی مهم در هنر نقاشی منظره محسوب می‌شود.

نمایش آثار هنرمندان معاصر نیز از اولویت‌های این موزه است. در طبقه همکف، بازدیدکنندگان می‌توانند از مجموعه‌ای گسترده از نمایشگاه‌های مجسمه‌سازی معاصر لذت ببرند، که پیوندی میان سنت هنری و دیدگاه‌های نوآورانه ایجاد می‌کند.

۳. موزه ملی سوئیس

در ساختمانی با طراحی قلعه‌مانند و جلوه‌ای نئوگوتیک، موزه ملی سوئیس واقع شده است که گنجینه‌ای بی‌نظیر از تاریخ و فرهنگ این کشور را به نمایش می‌گذارد. این موزه که بیش از ۸۲۰ هزار اثر فرهنگی و تاریخی را در خود جای داده، از دوره پیشاتاریخ تا قرن بیستم را پوشش می‌دهد و به‌عنوان مهم‌ترین کلکسیون تاریخی سوئیس شناخته می‌شود.

بخش باستان‌شناسی موزه، آثار ارزشمندی از ۱۰۰ هزار سال پیش از میلاد تا قرن نهم میلادی را شامل می‌شود. این مجموعه که از زیباترین آثار باستانی اروپا است، شامل قطعاتی از طلا و نقره، منسوجات، جواهرات، ساعت‌های مچی و دیواری، ابزار علمی، و نیز عتیقه‌جاتی از زندگی روستایی و شهری سوئیس می‌شود. نقاشی‌های دیواری قرون وسطایی و شیشه‌های رنگی قدیمی از دیگر بخش‌های شاخص این موزه هستند.

ویترین‌های موزه به چهار موضوع اصلی تقسیم شده‌اند: ۱) کوچ‌نشینی و یکجانشینی اولیه، ۲) مذاهب و تاریخ روشنفکری، ۳) تاریخ سیاسی، و ۴) رشد اقتصادی سوئیس. در گالری صنایع دستی، بیش از ۲۰ ویترین آثار بی‌همتایی را از صنایع دستی سوئیسی به نمایش می‌گذارند. اتاق‌های بازسازی‌شده از دوره‌های مختلف نیز تحولات دکوراسیون و لوازم خانگی را با جزئیاتی خیره‌کننده روایت می‌کنند و چگونگی تغییر فضاهای زندگی و سلایق مردم در طول قرن‌ها را به تصویر می‌کشند. برای تکمیل این روایت، بخش ویژه‌ای به لوازم خانگی سوئیسی قرن بیستم اختصاص داده شده است که تضاد آن‌ها با دوره‌های پیشین را برجسته می‌سازد.

۴. خیابان بانهوف

خیابان بانهوف یکی از مهم‌ترین و پرترددترین خیابان‌های زوریخ است که از ایستگاه اصلی مترو (بانهوف) آغاز شده و تا میدان بورکلی (Bürkliplatz) امتداد می‌یابد. این خیابان با طولی حدود ۱۲۰۰ متر به‌عنوان یکی از دیدنی‌ترین مقاصد خرید در اروپا شناخته می‌شود. وجود فواره‌ها، هنر خیابانی، درخت‌های سرسبز، بناهای چشمگیر و مجموعه‌ای متنوع از رستوران‌ها، به آن فضایی پویا و پرانرژی بخشیده است.

با این که بسیاری از فروشگاه‌های این خیابان به عرضه‌ی لباس‌های گران‌قیمت، جواهرات لوکس و کالاهای مدرن اختصاص دارند، تزئینات دقیق ویترین‌ها و طراحی معماری زیبا، خیابان بانهوف را به مکانی جذاب برای بازدیدکنندگان از هر قشر و سلیقه‌ای تبدیل کرده است. این خیابان نه‌تنها یک مرکز خرید، بلکه یک تجربه‌ی بصری و فرهنگی بی‌نظیر به شمار می‌رود.

در تابستان، قدم‌زدن در کنار دریاچه زوریخ، یکی از زیباترین دریاچه‌های سوئیس، تجربه‌ای دلپذیر است و در زمستان، گوشه‌وکنار آن با عطر و گرمای شکلات داغ پر می‌شود. بخش میانی خیابان بانهوف در سال ۱۸۶۷ با پرکردن خندق قدیمی موسوم به گودال قورباغه‌ها (Fröschengraben) ساخته شد. این خیابان علاوه بر فروشگاه‌های مدرن، بناهایی از قرن بیستم را نیز در خود جای داده است، که از جمله آن‌ها می‌توان به «ساختمان وبر» که در سال‌های ۱۹۱۲ و ۱۹۲۸ بازسازی شد و مجموعه فروشگاه یِلمولی (Jelmoli) که در کوچه زایدن (Seidengasse) واقع شده و با اسکلتی از آهن ساخته شده است، اشاره کرد.

یکی از جاذبه‌های این خیابان در زیرزمین شماره ۳۱ قرار دارد: موزه بیِرزوریخ (Uhrenmuseum Beyer Zürich)، که مجموعه‌ای بی‌نظیر از انواع ساعت‌ها را به نمایش می‌گذارد. از ساعت‌های خورشیدی، نفتی و آبی گرفته تا ساعت های سوئیسی با چرخ‌دنده‌های چوبی و ساعت‌های پاندولی نورنبرگ، این موزه طیفی گسترده از تاریخ ساعت‌سازی را روایت می‌کند.

در انتهای پایینی خیابان بانهوف، میدان پاراده (Paradeplatz) قرار دارد. این میدان با ساختمان‌های باشکوهی مانند دفتر مرکزی کرِدیت سوئیس که در سال ۱۸۷۶ ساخته شد و هتل سَووی بورن‌ویله که در سال ۱۸۳۸ تأسیس و در ۱۹۷۸ بازسازی شد، جلوه‌ای از تاریخ و معماری زوریخ را به نمایش می‌گذارد.

۵. میدان پاراده

میدان پاراده در قرن هجدهم، یک بازار فروش دام (گاو و گوسفند) بود که بعدها به‌عنوان محوطه‌ی رژه از آن کمک می‌گرفتند و امروزه یکی از گران‌قیمت‌ترین بخش‌های سوئیس به‌حساب می‌آید. همچنین یکی دیگر از ویژگی‌های جالب میدان پاراده، تقاطع واگن برقی‌ها است که در این ناحیه واقع شده و این‌طور به نظر می‌رسد که هر لحظه امکان دارد واگن‌ها با یکدیگر برخورد کنند!

۶. کلیسای فرومونستر

واژه «فرومونستر» بیشتر وقت‌ها با «کلیسای بانوی ما» اشتباه گرفته می‌شود، اما نام این کلیسای پروتستانی در اصل به معنای «کلیسای زنان» است. این نام به صومعه‌ای اشاره دارد که در سال ۸۵۳ میلادی، به دستور امپراتور لودویگ برای دخترش هیلدگارد ساخته شد تا محلی برای زندگی زنان اشراف اروپایی باشد. در دوران قرون وسطا، سرپرست این صومعه عملاً نقش حاکم شهر را ایفا می‌کرد. پس از دوره اصلاحات، مالکیت کلیسا به شهر زوریخ منتقل شد. کلیسای فرومونستر یک باسیلیکای ستون‌دار با سه راهرو و یک سالن اصلی به سبک گوتیک است که ساخت آن بین قرون ۱۳ تا ۱۵ به طول انجامید. در زیرزمین کلیسا نیز می‌توانید بقایای سردابه‌ای از صومعه قرن نهم را مشاهده کنید.

کلیسای فرومونستر با برج ساعتی سبز رنگ خود، نه‌تنها جلوه‌ای دیدنی دارد، بلکه به لطف مجموعه‌ای چشم‌نواز از پنج پنجره با شیشه‌های رنگی که مارک شاگال در سال ۱۹۷۰ طراحی کرده است، به یکی از مشهورترین جاذبه‌های زوریخ تبدیل شده است. این پنجره‌ها، از چپ به راست، عروج الیاس به بهشت، یعقوب، صحنه‌هایی از زندگی مسیح، یک فرشته در حال دمیدن در صور و موسی را به تصویر می‌کشند.

تزئینات گل رز در بازوی جنوبی کلیسا نیز از آثار شاگال به شمار می‌آید. در بازوی شمالی، پنجره‌ای دیگر با تصویر بهشت آسمانی دیده می‌شود که آگوستو جاکومتی در دهه ۱۹۴۰ طراحی کرده است. صومعه‌ای که زمانی در این محل قرار داشت، در سال ۱۸۹۸ تخریب شد تا مسیر دسترسی به تالار شهر باز شود، اما بخشی از راهروی سرپوشیده به سبک رومانسک و گوتیک همچنان باقی مانده است. این بخش با نقاشی‌هایی از بودمر، داستان پیدایش صومعه و قدیسان شهر، فلیکس و رگولا را روایت می‌کند.

۷. قنادی اشپرونگلی

کافه-شیرینی‌پزیِ اشپرونگلی در سال ۱۸۵۶ در میدان پاراده افتتاح شد و امروزه به مکانی جذاب تبدیل شده است. به انبوه شیرینی‌های وسوسه‌انگیز درون ویترین نگاه کنید و خواهید دید که چطور به داخل کافه کشیده می‌شوید تا ترافل‌های تزئین شده (که از خامه‌ی تازه تهیه می‌شوند)، بون‌بون‌ها، کیک‌ها و شیرینی‌های مخصوص با نام لوکزامبورگلی (Luxemburgerli) را امتحان کنید! شیرینی‌فروشی در طبقه‌ی همکف قرار دارد و صبحانه، ناهار و دسرهای عصرانه در کافه-سالن طبقه‌ی بالا و در محیطی شیک و اصیل سرو می‌شود.

۸. دریاچه زوریخ

در جایی که جریان رودخانه لیمات از دریاچه زوریخ آغاز می‌شود، پل کیبروکه (Quaibrücke) رودخانه را قطع کرده و میدان بِلوو را به میدان بورکلی متصل می‌سازد، جایی که کشتی‌های بخار پهلو می‌گیرند. از این نقطه، می‌توانید سوار بر کشتی بخار کوچک شوید و از دریاچه زوریخ عبور کنید تا از مناظر زیبای آلپ لذت ببرید. تمامی سواحل دریاچه توسط تفرجگاه‌ها و پارک‌ها پوشانده شده‌اند، جایی که مردم محلی را در حال آفتاب‌گرفتن، دویدن، قایق‌رانی، پیک‌نیک یا شنا در دریاچه خواهید دید.

تفریحات در دریاچه زوریخ بسیار متنوع است. علاوه بر کشتی‌های بخار، می‌توانید با قایق موتوری، کانو و گزینه‌های دیگر به گشت‌وگذار روی دریاچه بپردازید. حدود یک‌ونیم کیلومتر دورتر از میدان بلوو (Bellevueplatz)، پارک زیبای زوریخ‌هورن (Zurichhorn) قرار دارد که در سال ۱۹۳۹ برای نمایشگاه ملی ساخته شد. در این پارک می‌توانید رستوران‌های مختلف و یک باغ چینی را کشف کرده و قایق‌هایی که در کناره لیمات‌شیف (Limmatschiff) پهلو گرفته‌اند را مشاهده کنید.

لیمات‌شیف از ایستگاه اصلی متروی زوریخ تا دریاچه کشیده شده و در زوریخ‌هورن به پایان می‌رسد. همچنین، از ماه می تا اکتبر، هر شنبه بازار بزرگ عتیقه‌جات در میدان بورکلی برگزار می‌شود که در آن ۵۰۰ فروشنده آثار آنتیک و قدیمی، لوازم سرگرمی و دیگر اجناس را عرضه می‌کنند. علاوه بر این، چهار جزیره در این دریاچه واقع شده‌اند که جزیره‌های لوتزیلا (Lutzelau)، اوفنا (Ufenau) به همراه کلیسای سن پیتر و پاول از محبوب‌ترین جاذبه‌های آن هستند.

۹. خیابان لیماتکی و ساختمان شهرداری

در امتداد لیماتکی (Limmatquai) که خیابان مشهوری برای خرید در حاشیه رودخانه است، تعدادی خانه‌ی صنفی قدیمی و باشکوه دیده می‌شود که یادآور ثروت اصناف و انجمن‌هایی است که تا سال ۱۷۸۹ شهر را اداره می‌کردند. خیلی از این خانه‌ها امروزه به رستوران تبدیل شده‌اند، بنابراین می‌توانید نگاهی به آن‌ها بیندازید.

ساختمان شهرداری (Zürich Town Hall) را نیز به سادگی می‌توان پیدا کرد چراکه مشرف‌به رودخانه بوده و روی طاق‌های عریضی در انتهای شرقی پل تالار شهر قرار گرفته است. این بنا که بین سال‌های ۱۶۹۴ تا ۱۶۹۸ به سبک باشکوه رنسانس متأخر ساخته شده، دارای دکوراسیونی مملو از تندیس‌ها و یک تالار فرمایشات به سبک باروک است که مسلماً ارزش بازدید دارند.

در امتداد لیماتکی (Limmatquai)، که خیابانی مشهور برای خرید در حاشیه رودخانه است، تعدادی از خانه‌های صنفی قدیمی و باشکوه قرار دارند که یادآور ثروت اصناف و انجمن‌هایی است که تا سال ۱۷۸۹ شهر زوریخ را اداره می‌کردند. بسیاری از این خانه‌ها امروزه به رستوران تبدیل شده‌اند، بنابراین می‌توانید نگاهی به آن‌ها بیندازید و از فضای‌شان لذت ببرید.

ساختمان شهرداری (Zürich Town Hall) نیز به‌راحتی قابل شناسایی است، چرا که مشرف به رودخانه بوده و بر روی طاق‌های عریضی در انتهای شرقی پل تالار شهر قرار دارد. این بنا که بین سال‌های ۱۶۹۴ تا ۱۶۹۸ به سبک رنسانس متأخر ساخته شده، دارای دکوراسیونی غنی از تندیس‌ها و یک تالار فرمایشات به سبک باروک است که بازدید از آن‌ها قطعاً ارزشمند خواهد بود.

۱۰. باغ وحش زوریخ

بیش از ۳۰۰ گونه جانوری مختلف در دنیای عجیب و شگفتی‌آور باغ وحش زوریخ (Zoo Zürich) زندگی می‌کنند؛ باغ وحشی که یکی از بهترین‌ها در اروپا به‌حساب می‌آيد. حیوانات تا حد ممکن در فضایی نزدیک به اقلیم اصلی خود نگهداری می‌شوند: پلنگ‌های برفی در میان چشم‌انداز صخره‌ایِ شبیه به هیمالیا زندگی می‌کنند، پنگوئن‌ها در آب سرد به شنا مشغول‌اند و می‌توانید گونه‌ای از خفاش‌ها به نام «روباه پرنده» را در فضایی شبیه به جنگل‌های استوایی به مساحت ۱۳هزار متر مربع مشاهده کنید.

در پارک فیل‌های کنگ کراخن (Kaeng Krachan Elephant Park)، فیل‌های آسیایی را خواهید دید که در حال بازی با فرزندان خود و شنا در مجموعه‌ای چند آب‌وهوایی هستند؛ محیطی که متناسب با محیط‌زیست طبیعی‌شان طراحی شده است. ترامواها و قطارهای کوچک، شما را از ایستگاه اصلی تا میدان پاراده از داخل این باغ وحش عبور می‌دهند. 

۱۱. موزه ریتبرگ

موزه ریتبرگ (Rietberg Museum)، ویلایی به سبک نئوکلاسیک است که با اقتباس از ویلای آلبانیِ رم ساخته شده (گفته می‌شود کپیِ موبه‌موی آن است) و امروزه کلکسیون جالبی از بارُن ادوارد از اهالی «هایت» را به نمایش می‌گذارد. این ویلا در سال ۱۸۵۷ برای یک کارخانه‌دار آلمانی ساخته شد و به پاتوق روشن‌فکرهای زوریخ تبدیل گشت. این تنها موزه‌ی هنر غیراروپایی در سوئیس است و در آن مجموعه‌هایی مانند مجسمه‌سازی هند، تصاویر و آثار برنز از معابد تبت، آثار تزئینی حفاری شده از چین، لوح سنگی بودایی و سرامیک و یشم سبز آسیایی را خواهید دید.

همچنین آثاری هنری از سواحل اقیانوس آرام، خاورمیانه و آمریکای شمالی در کنار مجموعه‌هایی از حکاکی‌ها، نقاب‌ها و آثار برنز آفریقایی در این موزه یافت می‌شود. این ویلای بزرگ در پارک زیبای ریتر (Rieterpark) واقع شده که بزرگ‌ترین پارک عمومی زوریخ به‌حساب می‌آید.

۱۲. خانه اپرا زوریخ

نمای نئوکلاسیکِ خانه اپرا، مجسمه‌های نیم‌تنه‌ی شاعرها، موسیقی‌دان‌ها و نمایشنامه‌نویس‌های معروفی همچون شکسپیر، موتزارت و واگنر را در برمی‌گیرد. اجراهای باله نیز در همین اپرا هاوس برگزار می‌شود. خانه اپرای زوریخ تقریباً همیشه اجراها و نمایش‌های متنوعی را در لیست برنامه‌های خود جای می‌دهد و معمولاً آن‌ها را با قیمت معقولی به فروش می‌رساند.

۱۳. اوتلی برگ

اگر به دنبال تماشای دورنمای زیبایی از شهر، دریاچه زوریخ و رشته‌کوه‌های آلپ می‌گردید، کوه اوتلی یا همان اوتلی برگ (Uetliberg) می‌تواند گزینه مناسبی برای این کار باشد. در تمامی فصل‌ها می‌توانید به این کوه محلی بروید؛ اما شکوفه‌زدن گل‌های کوهستانی در بهار، این فصل را به گزینه‌ی بهتری برای بازدید تبدیل کرده است. مسیر دوچرخه‌سواری این کوه در فصل تابستان برای بازدیدکنندگان قابل استفاده بوده و جاده کوهنوردی آن در فصل زمستان به مسیر سورتمه‌سواری تبدیل می‌شود.

۱۴. غرب زوریخ

غرب زوریخ (Zurich-West) مکانی بود که زمانی در آن کشتی می‌ساختند و امروزه هنر، معماری و مراکز خرید در آن در مرکز توجه قرار گرفته‌اند. در واقع غرب زوریخ جزو بهترین مراکز خرید زوریخ به شمار می‌رود و با انتقال کارخانه‌های این ناحیه به جای دیگر، فضای کافی برای به نمایش گذاشتن خلاقیت معمارها فراهم شد. بوتیک‌ها و مغازه‌های گوناگون در زیر پل راه‌آهن جمع شده‌اند که با نام ایم ویادوکت (Im Viadukt) شناخته می‌شوند. شاید ایم ویادوکت زرق‌وبرق خیابان بانهوف را نداشته باشد، اما قطعاً جذابیت‌های خاص خودش را دارد.

انواع رستوران‌ها و مغازه‌ها زیر پل راه‌آهن کنار یکدیگر واقع شده‌اند و این ناحیه را به خیابانی پر جنب‌وجوش برای خرید تبدیل کرده‌اند. در صورتی که اگر به‌خاطر آن‌ها نبود، این منطقه چیزی به جز منظره‌ای ساده و صنعتی برای ارائه به رهگذرها نداشت. در طرف دیگر پل، برج پرایم (Prime Tower) ۱۲۶ متری قرار دارد که یکی از زیباترین سازه های زوریخ به شمار می‌رود و تا زمان تأسیس برج روشه (Roche Tower) در شهر بازل، بلندترین ساختمان سوئیس محسوب می‌شد.

۱۵. باغ چینی زوریخ

باغ چینی زوریخ (Zurich Chinese Garden)، هدیه‌ای از طرف شهر کونمینگ چین در سال ۱۹۹۳ میلادی بود و به درخت کاج، بامبو و آلوی چینی اختصاص داده شده که با نام سه دوست زمستان (Three Friends of Winter) شناخته می‌شوند. این باغ در مجاورت دریاچه زوریخ قرار دارد و یکی از بهترین باغ‌های چینی خارج از کشور چین به شمار می‌رود. می‌توانید همه روزه از ساعت ۱۱ صبح تا ۷ بعدازظهر از این مکان دیدن کنید.

۱۶. باغ گیاه شناسی زوریخ

دانشگاه زوریخ، نگهداری از باغ گیاه‌شناسی زوریخ را برعهده دارد که بیش از ۹،۰۰۰ گونه‌ی مختلف از گیاهان را در مساحت ۵۳،۰۰۰ متر مربعی خود جای داده است. این موضوع به این معنی است که دیدنی‌های بسیاری بدون در نظر گرفتن وضعیت آب‌و‌هوا در این مکان وجود دارد.

۱۷. موزه فیفا زوریخ

شاید قرار گرفتن موزه فیفا در مرکز بانک‌داری سوئیس، از نظر عده‌ای نوعی شوخی یا یک اتفاق تصادفی به نظر برسد. در هر صورت، بازدید از نمایشگاه‌های این موزه که تعدادشان به بیش از ۱۰۰۰ مورد می‌رسد، می‌تواند تجربه‌ی جالبی را به خصوص برای دوست‌داران فوتبال به همراه داشته باشد.

۱۸. موزه پول

سوئیس، یکی از گران‌قیمت‌ترین کشورهای دنیا به‌حساب می‌آید و حتی در سال ۲۰۱۷ رتبه‌ی اول را در این زمینه کسب کرده بود. بنابراین اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری راجع به تاریخچه‌ی پول به دست بیاورید، شاید مرکز صنعت بانک‌داری سوئیس یعنی شهر زوریخ، بهترین گزینه باشد. موزه پول (MoneyMuseum)، وسایل منحصربه‌فردی از جمله سکه‌های عتیقه‌ای را به نمایش می‌گذارد که نمونه‌ی آن را نمی‌توانید در هیچ کجای دیگر پیدا کنید.

۱۹. موزه جانورشناسی زوریخ

در موزه جانورشناسی زوریخ (Zurich Zoological Museum) می‌توانید اطلاعات بیشتری درمورد حیوانات بومی سوئیس به دست بیاورید. این موزه بیش از ۱۵۰۰ حیوان از سراسر سوئیس و خارج از آن را در برمی‌گیرد. در طبقه‌ی اول می‌توانید از حیوانات بومی سوئیس دیدن کنید که بیشترشان در حال حاضر منقرض شده‌اند و دیگر این امکان وجود ندارد که آن‌ها را در حیات وحش مشاهده کنید.

۲۰. میدان فستیوال بهار

میدان فستیوال بهار (Sechseläutenplatz)، یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های شهری در سوئیس به‌حساب می‌آید و سنت و مدرنیته در آن در هم آمیخته‌اند. فستیوال بهار، جشنواره‌ای است که هر سال در فصل بهار و در این میدان در نزدیکی دریاچه زوریخ برگزار می‌شود. در این جشنواره، عروسک آدم برفی را بالای تکه‌های چوب قرار داده و آن را می‌سوزانند؛ به این شکل با فصل زمستان خداحافظی کرده و از تابستان استقبال می‌کنند. سیرک ملی کِنی (National Circus Knie) و یک بازار کریسمس نیز در این ناحیه برپا می‌شود.

۲۱. لیندن هوف

لیندن هوف، اتفاقات تاریخی بسیاری را به خود دیده و از این ناحیه می‌توانید به دورنمای زیبایی از محله قدیمی، کلیسای گروس مونستر، ساختمان شهرداری، رود لیمات و مؤسسه فناوری فدرال زوریخ اشراف داشته باشید. در قرن ۴، قلعه‌ای رومی در این مکان ساخته شده بود و نوه‌ی شارلمانی در قرن ۹، کاخی باشکوه را در همان ناحیه برپا کرد. لیندن هوف امروزه به پناهگاهی آرامش‌بخش در قلب شهر و محل گردهم‌آیی شطرنج‌بازها تبدیل شده است.

۲۲. کلیسای سن پیتر

کلیسای سن‌ پیتر در جنوب لیندن‌هوف در محله‌ی قدیمی، روی تپه‌ای کوچک واقع شده است. این قدیمی‌ترین کلیسای محلی زوریخ، دارای یک سن سرودخوانی به سبک رومانسک و متعلق به اوایل قرن سیزده است که در زیر برج کلیسا قرار گرفته و همچنین دارای سالنی به سبک باروک با سه راهرو و گالری می‌باشد. می‌توانید فونداسیون اصلی قرن نهمی ساختمان را در زیر محراب مشاهده کنید. در سال ۱۵۸۳، بزرگ‌ترین صفحه ساعت اروپا با قطر تقریبی ۸.۷ متر در این کلیسا نصب شد که هنوز هم این رکورد را به نام خود حفظ کرده است.

۲۳. کلیسای گروس مونستر

گروس‌ مونستر، یکی از کلیساهای اصلی زوریخ به حساب می‌آید که در تراسی روباز به سمت رودخانه واقع شده و با برج‌های دوقلویش، خط افق شهر را نشانه‌گذاری کرده است. گفته می‌شود که وقتی شارلمانی مقبره‌ی دو تن از قدیسان شهر یعنی فلیکس و رگولا (Felix and Regula) را در این ناحیه پیدا کرد، دستور داد تا کلیسایی را به عنوان عبادتگاه آن‌ها تأسیس کنند.

این بنا بین قرون ۱۱ و ۱۳ ساخته شده و یک باسیلیکای سه راهرویی به سبک رمانسک است، با یک پشت‌محراب که روی سردابه‌ای واقع شده و قدمت آن به حدود ۱۱۰۰ میلادی باز می‌گردد. سطوحِ بالایی برج‌ها مربوط به سال ۱۴۸۷ هستند اما گنبدها در ۱۷۸۲ اضافه شده است. بر بالای برج جنوبی در سمت رودخانه، پیکره‌ی نشسته‌ی شارلمانی را می‌بینید.

شارلمانی، طبقه یا صنفی را پایه‌گذاری کرد که این کلیسا در اصل به آن‌ها تعلق داشت. می‌توانید از مجسمه‌ی فرسایش‌یافته‌ی اصلی در سردابه دیدن کنید. نمونه‌ی سالم بیرونی در واقع کپیِ مجسمه‌ی اصلی است. از موارد دیگر قابل توجه،  «موزه‌ی اصلاحات»، دو درب برنزی مدرن متعلق به سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶، سرستون‌های تندیس-مانند رومانسک، بقایای نقاشی‌های دیواری سبک گوتیک و یک راهروی سرپوشیده به سبک رومانسک متأخر است که حدود ۱۲۰۰ میلادی ساخته شده است.

سه پنجره با شیشه‌های رنگی نیز در سمت محراب دیده می‌شود که توسط «آگوستو جاکومتی» در سال ۱۹۳۳ ساخته شده‌اند. این کلیسا در اوایل قرن ۱۶، نقطه‌ی آغازی برای اصلاحات پروتستانی بود و به دلیل نقشی که در ایجاد سوئیس امروزی داشته، یکی از مهم‌ترین کلیساهای زوریخ به شمار می‌رود.