چگونه در سفر از رایانه‌های عمومی استفاده کنیم؟

قبل از آن که در سفر بعدی خود به اولین کافی نتی که سر راهتان قرار گرفت وارد شوید، سعی کنید یاد بگیرید برای محافظت از اطلاعات شخصی‌تان باید چه کارهایی انجام دهید. در مورد رایانه‌ی شخصی خودتان، شما آزاد هستید تا هر نرم‌افزار امنیتی که احساس می‌کنید ضروری است را نصب کنید. اما در کافی‌نت چطور؟

احتمالاً شما یک «فایر‌وال» برای ممانعت از حملات هک و یک آنتی‌ویروس برای پیشگیری از بدافزارها لازم دارید. ممکن است یک فیلتر اسپم برای محافظت از اینباکس خود، یا یک مجموعه‌ی امنیتی که محافظت جامعی ارائه می‌کند را اضافه کنید. علاوه‌بر آن، رایانه‌ی شما در دسترس عابران مختلف قرار ندارد، بنابراین ممکن است شما در مورد اقداماتی مانند «سابقه‌ی مرور سایت‌ها» زیاد نگران نباشید اما در کامپیوتر‌های عمومی به این شکل نیست؛ اولاً هیچ ضمانتی ندارید که رایانه تحت محافظت است، ممکن است پر از ویروس باشد یا مبتلا به «کی لاگر» (keylogger) باشد، دوماً اگر شما محتاط نباشید، کاربر بعدی ممکن است به چیزهای بیشتر از آنچه شما می‌خواهید، در مورد جلسه‌ی آنلاین شما پی ببرد!

بازدید ایمن سایت

برای راحتی شما، مرورگر سابقه‌ای از سایت‌هایی که شما بازدید کرده‌­اید نگه می‌دارد، «کوکی‌»هایی که تنظیمات شخصی سایت‌ها را حفظ می‌کنند ذخیره می‌کند و فایل‌هایی را برای بارگذاری سریع‌تر سایت‌هایی که قبلاً بازدید کرده‌اید می‌گیرد. این اقدامات زمانی‌ که در منزل هستید مشکلی ندارند، اما زمانی که از رایانه‌ی عمومی استفاده می‌کنید مطمئناً نمی‌خواهید که مرورگر تمام آن اطلاعات را ذخیره کند.

خوشبختانه بیشتر مرورگرهای مدرن می‌توانند در حالتی عمل کنند که از حریم خصوص شما محافظت شود. شما می‌توانید بر روی آیکن جستجوگر اینترنت راست کلیک کنید و «آغاز بازدید خصوصی [Start inPrivate Browsing]» را انتخاب کنید، یا بر روی آیکن فایرفاکس راست کلیک کنید و «ورود به بازدید خصوصی [Enter private browsing]» را انتخاب کنید. در مورد فایرفاکس یا IE، فشار دادن (Crt+Shift+P) طی بازدید عادی سایت سبب تغییر به بازدید خصوصی می‌شود؛ در مروورگر کروم، حالت بازدید خصوصی «حالت ناشناس [Incognito mode]» نام دارد و فشردن (Ctrl+Shift+N) یک پنجره‌ی حالت ناشناس را باز می‌کند.

یک موضوع دیگر؛ زمانی که کارتان تمام می‌شود حتماً مرورگر را ببندید. حتی بازدید خصوصی، دکمه‌ی بازگشت را غیرفعال نمی‌کند. شما نمی‌خواهید که کاربر بعدی با بک زدن به صفحۀ فیس‌بوک یا حساب ایمیل شما در اینترنت بازگردد؟!

من یادم رفت! حالا چی کار کنم؟

مسلماً این احتمال وجود دارد که در پشت یک رایانه‌ی عمومی بنشینید، تراز بانکی خود را بررسی کنید و چند ایمیل بفرستید و سپس به یاد بیاورید که می‌بایست حالت خصوصی را انتخاب می‌کردید، نترسید! پاک کردن فعالیت شما از روی آن رایانه ساده است. در کروم، فایرفاکس، یا اینترنت اکسپلورر شما فقط (Ctrl+Shift+Del) را فشار می‌دهید تا سابقه مرورگر را پاک کنید. گزینه‌های متفاوتی برای حذف وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید، علاوه‌بر آن کروم و فایرفاکس به شما اجازه می‌دهند که مشخص کنید پاک‌سازی تا چه اندازه باید به عقب برگردد؛ در حق کاربران دیگر هم لطفی بکنید و تمام سابقه را پاک کنید، نه فقط یک ساعت قبل را!

جاسوس بازی

قابل تصور است که رایانه‌ای که شما در حال استفاده از آن هستید ممکن است شدیداً تحت نرم‌افزار‌های امنیتی قرار داشته باشد؛ برای مثال یک اپلیکیشن «کی لاگر» نهان می‌تواند تمام گذرواژه‌های تایپ‌شده در سیستم را دریافت کند. یک «کی لاگر» می‌تواند همین کار را بدون امکان شناسایی توسط نرم‌افزار امنیتی انجام دهد. بهترین حالت برای شما صرفاً اجتناب از تراکنش‌های حساس در یک رایانه‌ی عمومی است. اگر لازم است که از طریق یک رایانه‌ی مشکوک حتماً وارد یک سایت مهم شوید، در این جا یک راه برای دشوار کردن دزدی گذرواژه وجود دارد: یک صفحه با متن زیاد در مرورگر باز کنید و کاراکترها را از آن صفحه در قسمت گذرواژه «کپی/پیست» کنید. این سبک "یاددشت باج خواهی" مسلماً خسته کننده است، اما حتی یک برنامه‌ی جاسوسی که اسکرین‌شات‌های دوره‌ای می‌گیرد احتمالاً تمام بخش‌های گذرواژۀ شما را قاپ نمی‌زند.

ایمنی اتصال خود را فراهم کنید

احتمالاً یک اپراتور کافی‌نت می‌تواند در کنار کار اصلی خود با کش رفتن گذرواژه از بسته‌های داده‌ها که از شبکۀ وایرلس (بی‌سیم) عبور می‌کنند، پولی به جیب بزند. ممکن است کسی که در میز کناری شما نشسته است از اتصال شما با استفاده از نرم‌افزار (Firesheep) یا یک ابزار مشابه جلوگیری کند، اگر واقعاً لازم است که در یک ارتباط حساس درگیر شوید، باید اتصالی ایمن را فراهم کنید.

یک راه برای انجام این کار از طریق VPN (شبکه‌ی خصوصی مجازی) است که گشت و گذار شما را از طریق یک اتصال ایمن هدایت می‌کند. (PCMag) تعدادی سرویس گیرنده‌ی VPN رایگان را گرد خود جمع کرده است. در این جا مشکلی وجود دارد که احتمالاً شما اجازه ندارید آن‌ها را در یک رایانه‌ی عمومی نصب کنید. هرچند، اگر لپ‌تاپ خودتان را به یک هات اسپات نامعلوم متصل کرده باشید، محافظت VPN مسلماً مفید خواهد بود.

خودتان را خلع سلاح کنید

زمانی که نمایندگان دولت و مدیران تجاری برای بازدید از چین یا روسیه می‌روند، آن‌ها «از نظر الکترونیکی خود را خلع سلاح می‌کنند». آن‌ها تمام تلفن‌های شخصی یا متعلق به شرکت و لپ‌تاپ‌ها را کنار می‌گذارند و در صورت لزوم از یک تلفن یا لپ‌تاپ خالی امانی استفاده می‌کنند. این یک اقدام سخت‌گیرانه است اما اگر حامل اطلاعات حساسی نیستید، چیزی وجود ندارد تا هکر آن را برباید.

همان طور که ملاحظه می‌کنید، تلاش کاملی از اقدامات احتیاطی برای انجام دادن وجود دارند تا مانع از تبدیل شدن جلسه‌ی کافی‌نت به یک کابوس سرقت هویت شوند. اگر مجبورید از رایانه‌های عمومی برای ارتباطات حساس استفاده کنید، استفاده از گذرواژه‌های «یادداشت باج‌خواهی» و یک VPN را لحاظ کنید. سعی کنید در یک ارتباط حساس که می‌تواند به سادگی از منزل یا اداره آن را برقرار کنید، درگیر نشوید اما حتی اگر کاری به جز چک کردن فیس‌بوک یا ایمیل به خاله‌ی عزیزتان برای تعریف ماجراهای سفرتان به او انجام نمی‌دهید، حتماً احتیاط‌های حداقل را مدنظر داشته باشید. ۱) حالت خصوصی مرورگر را فعال کنید، یا اگر فراموش کردید ۲) داده‌های مرور را پاک کنید. انجام این کار تنها چند ثانیه به طول می‌انجامد و می‌تواند مانع از ساعت‌ها زمانی شود که موجب آزار و اذیت می‌شوند.